Een Hondenleven

Zinodo schreef: ↑13 mei 2022, 23:00 Wij werken allebei vanuit huis maar je denkt toch niet dat we de hele dag door de honden lopen te amuseren? Natuurlijk niet, daar hebben ze zelf ook niet eens zin in. Na de ochtendrondje ligt alles weer te snurken tot de lunch, ja dan gaan we wel weer wandelen, en tussendoor een kriebel of een kusje bij de koffie, maar verder...zoek het uit. Zolang alle behoeftes voldaan zijn hoef je echt niet je honden 24/7 aan te staren. Met jonge energieke honden wil dat wel eens vermoeiender zijn maar de basis is hetzelfde. Wie zich goed voelt en op een dag genoeg te doen krijgt vindt het niet erg om effe een paar uurtjes zichzelf te amuseren of te slapen.
Hoe je dat dan invult mag je helemaal zelf weten en nee daar heb je geen andere mens voor nodig. Zat mensen die samenwonen met gefrustreerde honden die niks te doen krijgen...

Als ik af en toe eens thuiswerk. Of gewoon bezig ben met voorbereiden, nakijken etc, merk ik dat inderdaad ook. Ze kijken me dan rustig 3 uur lang niet aan omdat ze liggen te ronken op hun eigen plek.

Nu trouwens ook. Ik was om 14 uur thuis en op de wandeling na en etenstijd hebben ze bijna alleen liggen slapen misschien is het ook meer een menselijk schuldgevoel dan daadwerkelijk. Plas ophouden is het probleem niet voor die 6 uur en ze zijn natuurlijk ook wel samen en dus niet helemaaaaal alleen

Sandra&co schreef: ↑13 mei 2022, 22:51 Ik werk 32 uur met 2 tevreden honden. Ooit ook wel eens 3. Denk je dat die de hele dag lopen te ijsberen omdat ik weg ben? Welnee, dat ligt te pitten tot ik thuis ben, dan gaan ze even een poos goed aan om dan weer uit zichzelf in de bench of op de bank te tukken. Ik geloof het dus allemaal wel.

Dat doen die van mij inderdaad ook. Dus zo ongelukkig zullen ze inderdaad wel niet zijn.

EchoMira schreef: ↑13 mei 2022, 21:16

Nanna schreef: ↑13 mei 2022, 21:11 Maar alleen, met een fulltime baan en dan nog honden? Nee. Dan had ik een paar Siamezen.

En kippen, schapen, katten en konijnen. En graag ook nog af en toe een hobbydagje.

Ja het is veel maar wat is er mis met veel als het allemaal leuk is?
Ik heb inderdaad geen tijd om de mikrogids te lezen en koffie te drinken met de buurvrouw. Soit.

Ik vind een te verzorgen mens erbij juist veel. Ook leuk, hoor. Maar niet leuker of praktischer dan gewoon even zelf doen.

Lijkt me ook wel heel fijn hoor, zeker als je dan een beetje vrij woont. De stad is gewoon niet mijn omgeving. Doe mij maar dieren, dan kunnen alle mensen me gestolen worden en inderdaad het kost tijd maar dat is toch niet erg

Ik weet zeker dat zelfs al ga ik samenwonen, mijn vriend vrijwel niets doet met de honden en dat is ook prima. Oké hij wil ze vast wel laten plassen hoor als het moet, maar hij heeft echt niets met honden en zo goed kan hij er (nog) niet mee omgaan dus dan is het wel veel gevraagd om even lekker te wandelen met 2 lompe dienders. Als je de mogelijkheid hebt om ergens in den vrije te lopen waar je niemand tegenkomt geen probleem, maar goed dat is de stadse realiteit helaas niet.

Deze collega is inderdaad wel het type: ik ben zielig want niemand wil me en daarom is mijn leven sneu.

Ik werk trouwens niet full-time, dan zou ik echt te veel weg zijn en nu gaat het precies. Buiten dat is het wel goed zo met 80% verdeeld over de 5 dagen.
Dichtsbijzijnde parkeergarage is op 20 minuten lopen, maar dat kan ik inderdaad wel eens overwegen! Is denk ik nog koeler ook op een warme dag dan thuis. Ik werk er nog maar een paar weken, daarna is een groot vraagteken dus maar zien hoe het dan gaat. Nog maar een paar weken waarvan ook nog eens heel veel anders dan anders weken waarin ik meer thuis zal zijn.

Dat van die stress ervaar ik inderdaad soms wel. Het gehaast want ik moet nu echt naar huis, of niet 's avonds ook nog iets willen plannen. Dat zou wel iets makkelijker zijn met partner.

Natuurlijk zou ik uiteindelijk toe willen naar meer thuiswerken of minder werken en vooral wat rustiger wonen. Maar ik heb deze honden nu eenmaal en ik maak er het beste van wat ik nu kan. Ik heb trouwens wel wat vrienden die best eens willen oppassen maar ik vertrouw mensen helaas niet zo snel met mijn beesten.

Een collega van me en ik hebben eigenlijk altijd discussie over dit punt. Hij wil graag een hond maar zegt dat niet te kunnen omdat ie alleen woont. Dan zeg ik ja nou en, ik ook. En krijg ik te horen dat mijn honden ook heel zielig zijn want ze zijn veel te lang alleen.

Maakt me wel onzeker moet ik zeggen. Want oke misschien zijn ze wel lang alleen ja in de week.
Het is gemiddeld 6 uur per dag, 5 dagen in de week. Op vrijdag en woensdag iets korter en op maandag en dinsdag iets langer (max 7-7,5 uur). Op donderdag kom ik in de middag thuis om te wandelen en even bij ze te zitten.

Voor ik weg ga lopen we 45-60 minuten en als ik thuis kom weer. Verder 1-2 keer in de week trainen en 1-2 keer in de week rij ik ergens heen voor een goede losloopwandeling. Maar het knaagt dan toch of ik ze niet tekort doe...

Ik doe dit nu een jaar zo, ze kwamen van een situatie waarin vrijwel altijd iemand thuis was. Nu ze het gewend zijn moet ik zeggen dat ik ze altijd wakker maak als ik thuis kom. Ze blaffen niet, slopen niets, liggen gewoon te slapen. Maar of dat verveling is dan of gewoon tevredenheid? Als het onder de 15 graden is en bewolkt neem ik ze ook vaak mee naar werk in de auto. Dan kunnen we altijd even wandelen in het bos daar, ook tussendoor, en kunnen ze na de dag over het grote sportveld rennen. Soms is dat in de winter ook wel de hele week. Soms dus in de zomer zitten ze alle dagen thuis.

Ik zou graag meer thuis zijn voor ze maar ik vind al dat ik het vrij goed heb nu met werk en de indeling daarvan. Zouden ze echt zoveel beter af zijn bij een ander?

En maakt het echt veel uit of je met z'n tweeën bent voor een hond?