Een Hondenleven

Omega schreef: ↑13 aug 2022, 12:12Heb bij Luna & Balu gezien dat je honden ook op volwassen leeftijd nog kunt 'socialiseren', kennis kunt laten maken met nieuwe situaties. Ik ga zeker geen lijstje afvinken voor een bepaalde leeftijd, Quinta is nu al makkelijk in nieuwe situaties, dat komt wel goed.

Zeker bij een hond die stabiel is opgegroeid denk ik dat inderdaad. Die zijn niet opeens van de rel als ze op latere leeftijd in een nieuwe situatie komen. Aloy zal later wel veel met mij meegaan en heeft ook al redelijk wat dingen gezien nu op jonge leeftijd, maar die hele waslijst heb ik allang losgelaten. Ze zal later best wel eens met het openbaar vervoer moeten reizen, maar ze heeft nog nooit een bus of trein vanbinnen gezien en op dit moment wandelen we alleen maar en doen we veel leuke dingen, want angstfase en puberteit dus haar kop staat er helemaal niet naar. Ik ga ervan uit dat die bus en de trein later ook nog wel gewoon goedkomen. Ik ben toen ik me (opnieuw) inlas over pups ook weer een heleboel tegengekomen over hoe pups alles moeten beleven wat er te beleven valt voor een bepaalde leeftijd. Maar dat kan toch ook helemaal niet? Dat past toch helemaal niet in die paar weken. Ik had daar alvast niet zoveel zin in. Froo is vier en zelfs zij komt nog wel eens in een situatie die ze nog nooit heeft meegemaakt, en daar krijgt ze echt niet ineens een mentale inzinking van omdat ze die situatie als pup niet gezien heeft.

Om eerlijk te zijn is het wel een woord dat ik gebruik. Het is ook gewoon iets dat ik soms wel zie bij mijn honden. Froo had (tegenwoordig is het veel beter) altijd een hele kleine emmer die snel overliep. Ze werd niet vervelend, maar ging dan gewoon overal op reageren en pakte geen rust meer, terwijl ze dat juist wel nodig had. Maar Froo is net als Dali ook niet per se een mentaal gezonde hond, al wordt ze dat ondertussen gelukkig wel steeds meer.

Aloy heeft best wel dagen gehad waarop het gewoon echt duidelijk was dat ze teveel had gedaan. Niet heel vaak want ik let er altijd op dat we haar tempo een beetje volgen, maar op sommige dagen moest ze gewoon even meedraaien en dan ontkwamen we er niet aan. En dan merkte je ook echt dat ze niet meer wist wat ze met zichzelf aanmoest. Een soort oververmoeide peuter die krijsend door het huis rent of zo. Even aan de riem leggen met een kluifje en dan viel ze meestal snel en zoet in slaap. Er zijn ook echt wel dagen geweest waarop ik er bewust voor heb gekozen om even niets noemenswaardigs met haar te doen omdat ik merkte dat ze gewoon nog wat te verwerken had. Ondertussen is ze vijf maanden en zie je wel echt dat ze meer kan hebben en ook echt meer nodig heeft, overprikkeling is niet zo snel meer aan de orde nu. Ik denk dat overprikkeling bij pups echt wel een dingetje kan zijn, ik vind het zelf ook totaal niet onlogisch klinken, alles is nieuw voor ze. Ik vind de gedachte dat dat af en toe even teveel is helemaal niet zo raar.

Overigens vind ik overprikkeling geen excuus voor lomp gedrag. Er wordt niet in mij gebeten, dat weten ze onder alle omstandigheden prima en dat doen ze ook niet als ze overprikkeld zijn. Zelfs pup Aloy had dat in no time door.