Zo is Froo ook. Gaat toch heen met al je gewandel, die wil gewoon thuis koeteren. Zij is ook altijd wel gewoon meegegaan maar ik pas er wel mijn rondes op aan. Ik zal niet met haar dezelfde lange wandelingen maken als ik met Aloy doe, want dat vindt ze gewoon niet zo boeiend. Wandelen in de bergen vond ze trouwens wel leuk om de een of andere reden. Nou ja, ik snap het eigenlijk ook wel, die kutpolder komt mij ook de strot uit en als we naar het bos of de duinen gaan komen we achter elke boom een hond tegen. Je struikelt in Nederland gewoon over de mensen (en hun honden). Tijd om te emigreren, Froo.
Hier hangt het van de dag af. Maar als ik uitga van een vrije dag dan sta ik nooit heel vroeg op. Zodra ik opsta gaat eerst Froo drie kwartier tot een uur, daarna Aloy en met haar ben ik rustig 2 tot 2,5 uur weg (ofwel lopend, ofwel met de scootmobiel). Ik stop vaak onderweg met Aloy om haar los te laten bij de haven en daar blijf ik rustig een hele tijd staan terwijl zij zichzelf vermaakt, vindt ze enig. Bonuspunten als ze vrienden tegenkomt.
Op een doordeweekse werkdag haal ik daarna bij thuiskomst Mowin nog even op en neem ik hem ook nog een uurtje mee. Dat is niet nodig want mijn moeder wandelt zelf gewoon met hem voordat ze weggaat, dus het is voor hem meer een luxe. Hij heeft trouwens niet altijd zin dus soms doe ik het niet. Ik ben dus eigenlijk altijd de hele ochtend met de honden bezig, voordat ik eens tijd heb voor het ontbijt is het wel twaalf/één uur. 