Sinds ik dat weet hebben we dat probleem eigenlijk niet meer, Aloy weet wat ik van haar wil zien en ze weet ook dat ze binnen die kaders ruimte krijgt om zelf keuzes te maken en de uitvoering te bepalen. Zo weet ik dat ze liever staat als ze even moet wachten omdat ik bijvoorbeeld iets uit een schap moet halen of mijn boodschappen moet afrekenen, dat mag ook. Maar mocht ze willen gaan zitten of liggen op dat moment, dan vindt ik dat ook prima. De opdracht is 'wacht', ze weet dat dat betekent dat ze bij mij moet blijven en moet wachten, hoe ze dat verder doet, mag ze zelf weten. Ik merk dat ik ook echt een veel meer tevreden hond heb sinds ik niet meer alles voorkauw, omdat ze zelf meer haar hersenen kan gebruiken.
Natuurlijk zijn er ook best dingen waar ik niet over onderhandel, dat weet ze ook wel. En natuurlijk moet ze wel eerst weten wat de opdracht is voordat ze de vrijheid kan krijgen om hem op haar manier uit te voeren. En met sommige dingen is ze echt nog wel wat moeilijk en merk je dat ze nog maar heel jong is, dat is ook gewoon logisch en dat mag ook. Maar over het algemeen moet ik het bij Aloy heel erg zoeken in het samenwerken. Zij wil me echt wel een plezier doen, maar als ze het idee heeft dat ze niet meer mee mag denken, vindt ze het niet leuk meer. En als Aloy iets niet leuk meer vindt is dat heel duidelijk want dan doet ze het ook gewoon niet meer.
En een beetje zoals @Lothian schreef over Taro, als ik bij Aloy aankom met dingen perfectioneren (en ik ben een perfectionist, dus dat is echt een leermoment geweest voor mij 
) kan ik het sowieso schudden. Aloy wil graag samenwerken, maar zodra ik aan kom zetten met mijn perfectionisme en 'je zit niet helemaal recht naast en het moet zo en zo' stopt ze er gewoon mee. Aloy doet het echt voor het samenwerken met de baas, niet voor het uiterlijk vertoon en dat het eruitziet als een mooi plaatje. Dat vind ik eigenlijk wel heel mooi aan haar. Als perfectioneren echt noodzakelijk is, dan moet ik terug naar de snoepjes en de clicker en veel positieve woorden om het bij te sturen tot de oefening op die manier voor haar het nieuwe normaal wordt. 
Ik weet niet of Aloy meer Kelpie is of meer Schapendoes. Maar ze lijkt wel heel erg op Flora qua karakter, voor zover ik heb begrepen.
Ze past wel goed in de rasgroep thuis, het is echt een hondje voor Een Taak. Natuurlijk moeten we rekening houden met haar leeftijd, maar je merkt dat ze een enorm tevreden hond is zolang ze haar ei kwijt kan in zowel loslopen/rennen en zelf rondscharrelen als het uitvoeren van Een Taak. Een van de twee is niet genoeg. Maar zolang daaraan voldaan wordt is ze verder de makkelijkste hond die ik ooit gehad heb.Froo is natuurlijk geen ras. Ik denk dat Froo heel erg een gezelschapshondje is. Ze is heel eigenzinnig, heeft eigenlijk geen will-to-please (hoewel ze wel graag met mij samenwerkt aan iets dat zij ook heel leuk vindt, maar ze zal het niet doen als ze het zelf niet leuk genoeg vindt) en je hebt mazzel als ze de weinige commando's die ze kent voor je uitvoert als je erom vraagt. Toch is ze niet stout of vervelend, ze is heel lief en braaf en ze is tevreden als de baas er is. Maar wel graag aaien op haar initiatief en niet de hele tijd maar graaihanden, dat vindt ze niet tof.