Een Hondenleven

CatnDog schreef: ↑20 sep 2023, 18:53 Prachtige foto's! Wat heerlijk is dat he, als je je hond gewoon overal naartoe kan nemen. Zonder problemen op een terrasje bijvoorbeeld. Het viel mij op dat de honden die wij tegen kwamen op vakantie zo weinig uitvielen naar Zeno. Ik heb bedacht dat de uitvallende/lastige honden simpelweg thuis worden gelaten. Dat wordt gewoon niet gezellig op vakantie.

Dat zou wel kunnen! Froo was denk ik op vakantie de enige uitvallende hond, want zij valt wel uit naar andere honden. Maar omdat ze zo klein is en ik na vijf jaar wel weet hoe ik ermee om moet gaan zonder dat ze anderen tot last is vind ik haar eigenlijk alsnog heel makkelijk mee te nemen. Een combinatie van het kleine hondjes-voordeel en elkaar zo lang kennen denk ik.

Oh nee, er was nog een ander heel klein hondje op vakantie, die zat op het bankje naast ons op schoot van de baasjes terwijl Froo onder mijn vest lag te slapen. Toen we weg wilden kwam Froo tevoorschijn en nam de baas hem in de houdgreep en hield hij zijn hand voor de ogen van het hondje. Het kwam me bekend voor dus ik denk dat dat ook een uitvaller was. Verder heb ik qua grote honden eigenlijk alleen maar lobbesen gezien inderdaad. Gewoon brave honden die zich met hun eigen zaken bemoeiden. Ik zou zelf met een grote reactieve hond dit soort dingen ook eerder mijden, dat is veel sneller lastig dan een Froo, die ik gewoon even bij haar anti-ontsnappingstuig grijp en de lucht in hijs om een keer streng toe te spreken, waarna ze het wel weer even uit haar hoofd laat.

Froo is inderdaad heel dapper. Zolang er geen vreemde hond is is ze nergens bang voor.

Froo was mee naar Oostenrijk dit jaar. Ze heeft echt heel erg genoten, al merk ik wel dat haar behoeften wat veranderd zijn op vakantie in vergelijking met de laatste keer. Ze vindt het voornamelijk heel erg leuk om overal mee heen te gaan en op terrasjes te hangen. En ze wilde wat vaker na een wandeling/uitje in het appartement blijven en niet meer mee als we ergens gingen avondeten. Prima! Toch heeft ze ook pittig doorgelopen. Zelfs toen we de verkeerde route namen en de wandeling de berg af in plaats van 1,5 uur 4 uur duurde, ging ze alleen het laatste halfuurtje maar in de rugzak en dan voornamelijk omdat ik zei dat het genoeg was, zelf is ze een bikkel en geeft ze niet zo snel wat aan. Ze was trouwens wel echt een braaf hondje. Zo makkelijk overal mee te nemen en altijd zo lief.

Ik merkte ook dat ze het er wel moeilijk mee had dat Aloy er niet bij was. Als Aloy er niet is heb ik het op bepaalde momenten toch zwaarder en Froo trekt zich dat altijd heel erg aan, helaas. Voor mij was dat natuurlijk een ingecalculeerd dingetje en hoeft Froo zich daar niet mee bezig te houden, maar leg dat maar eens uit aan Froo. Met Aloy erbij laat Froo dat soort dingen los, ze is dan echt merkbaar een onbezorgdere hond. Misschien kunnen ze volgende keer allebei mee, nu ging dat helaas nog niet!

Ik heb natuurlijk ook heel veel foto's gemaakt en die moest ik hier toch nog even delen.

Ze staan niet op volgorde want Postimage heeft dat om zeep geholpen.






Afgepeigerd na een wandeldag. Froo was overal een graag geziene gast.






Hier was ze echt enorm vies na het wandelen. Froo houdt echt helemaal niet van vies worden maar in Oostenrijk was ze dat ineens vergeten.






















Froo kreeg het wel snel koud als we een pauze namen tijdens het wandelen op een frisse dag. Dan deed ik mijn vest over haar heen en dan ging het lampje uit. Zij bijslapen, wij pauze houden, en daarna konden we weer door.




























Een Murmeltier. Gelukkig had Froo die niet gezien.