Een Hondenleven

Of honden die agility doen het per se leuker hebben dan de honden bij obedience... Ik denk wel dat dat echt van de hond afhangt. Met mijn Sheltie heb ik het destijds allebei gedaan en zij vond agility echt minder leuk dan G&G. Maar zij was slaafs tot op het bot, haar will to please was haar karakter en luisteren was haar lust en haar leven. Ze was qua gehoorzaamheid een wereldhond maar een beetje saai was het ook wel. Grappige is trouwens dat ik hier lees over dat er bij flyball geen interactie met de baas is, maar mijn Sheltie draaide 10000% om 'luisteren naar de baas' en toch vond ik de interactie tussen ons altijd maar minimaal. Er was nooit echt contact, het draaide allemaal om het braafste meisje van de klas zijn en het was heel oppervlakkig. Een hartstikke prima hond maar je moet er wel van houden. Ik hoef het niet per se nog een keer.


Aloy vindt volgens mij echt alles leuk. Als die iets niet leuk vindt voegt ze zelf wel wat lol toe om het leuker te maken. Ze zou agility vast enig vinden maar je doet haar met obedience ook een groot plezier, zolang ze maar met de baas bezig mag zijn. Dat is mooi want agility gaat hem niet worden hier. Hoopers staat nog wel op ons lijstje.


Froo kijkt je echt aan alsof je gek bent als je met je obedience aan komt zetten. Wat wil je nóú weer van me, ik wil gewoon mijn gang gaan en een potje graven!

Diana schreef: ↑23 sep 2023, 20:16Fayah was een geduldige pup. Dat bestaat echt. Dat was niet mijn verdienste of zo, maar die kon vanaf moment 1 prima wachten, ik heb het ook nooit hoeven oefenen.

Kan ik bevestigen. Aloy lag vaak ook rustig te wachten op cursus. Nu heb ik wel vanaf het begin af aan heel veel ingezet op alles doen vanuit rust, dus dat zal iets hebben bijgedragen, maar Aloy is uit zichzelf ook wel een redelijk kalme hond. Niet altijd, soms kan ze flink overkoken en dat kan even pittig zijn, maar dat is meer leeftijd dan karakter geloof ik. Van zichzelf is zij een hond die al op jonge leeftijd heel veel kalmte kon laten zien.

Mowin is er eentje die gaat blaffen op een cursus. Gaat hem allemaal te langzaam en hij heeft gewoon het geduld en de rust niet. Alles moet nú. Als het zo moet zou ik ook snel klaar zijn met aan-de-kant-staan cursussen.

Met Froo niet. Die kwam bij mij met zo’n angst voor andere honden en zo’n volle kop dat ik het op dat moment gewoon geen goed idee vond.

Aloy heeft bij een normale hondenschool twee cursussen voltooid voordat we overgingen op de hulphondtraining. Aloy wist alle dingen altijd allang voordat we naar de les gingen. Het was gewoon een leuk uurtje samen trainen altijd en het heeft op dat moment wel geholpen bij het opbouwen van een band. Mijn puppyblues was namelijk nogal heftig.

Met een volgende hulphond zou ik het gewoon weer zo doen, op wat kleine dingen na is het me prima bevallen. Bij een volgende huishond zou ik gewoon kijken of ik er op dat moment zin in heb en er nut in zie. Echt van levensbelang vind ik het niet, op een gegeven moment weet je het zelf ook wel een keer.