Andere stabiele honden zijn daarin voor Froo ook geen factor trouwens, Aloy reageert verreweg de meeste keren niet als Froo ergens van schrikt en geeft dus gewoon het goede voorbeeld, maar Froo zit een beetje in haar eigen wereldje. Niet dat Froo een stabiel hondje is omdat ze niet zo snel bang is, Froo is echt totaal niet stabiel. Maar dat ligt niet aan angst.Bij Aloy merk ik het wel heel erg. In de basis is zij een hond die heel snel herstelt bij schrik, dat is haar karakter gewoon, ze schudt het af en loopt door. Als jonge hond merkte ik wel dat ze bij heftige schrikreacties wel heel erg generaliseerde, ook als ik ergens niets van vond, maar als ik ergens wél ook van schrok en een beetje van de rel raakte, bleef zij ook langer onder de indruk.
Inmiddels begint ze wat kalmer te worden op dat gebied en zie je wel dat onderliggende 'je kan me wat' karakter, ze loopt steeds vaker gewoon door na even schudden en laat het lekker achter zich. Maar het blijft een hond die wel gevoelig is voor wat ik als baas ergens van vind, Aloy is een enorme spiegel. Dat was wel pittig in het begin, maar inmiddels ben ik eraan gewend en weten we wat we aan elkaar hebben, ik heb dankzij haar (en voor haar) enorm veel geleerd over hoe ik die rust in mezelf kan vinden zodat zij op mij kan bouwen en ik zie dat ook echt terug in onze band.Aloy trekt zich ook niet op aan andere honden. Ik denk dat dat komt doordat ze vreemde honden niet vertrouwt, en doordat zowel Froo als Mowin voor haar geen honden zijn waar ze zich aan kan optrekken. Froo is een relnicht eersteklas en Mowin is een angsthaas.
Maar Aloy is sowieso een hond die het van haar mens(en) wil hebben. Haar voorkeur voor mensen was als pup al duidelijk. 