Froo is wel gecastreerd. Van de stichting moest het eigenlijk al vrij vroeg, maar ik heb al in mijn eerste kennismakingsgesprek gezegd dat ik dat niet ging doen en haar eerst fysiek en mentaal wilde laten groeien. Maar het stond eigenlijk wel altijd al op de planning als ze oud genoeg was. Ze bleek ook erg last van haar loopsheid te hebben dus na een paar jaar heb ik het ook gewoon maar laten doen.
Ze was altijd al erg fel, ik merk daarin geen verandering. Qua vacht ook niet maar daar heeft ze ook het type vacht niet voor. Wat ik wel merk is dat dat vreetgedrag van haar echt is uitvergroot. Ze was altijd al heel fel op eten (als in, ze wilde graag eten. Altijd. De hele dag) maar nu is het helemáál erg. Haar hele leven draait om eten. Al het andere komt daarna. Dat was voor de castratie wel iets minder. Het is nu net een labrador in miniverpakking (alleen wel met het karakter van een krijswawa).
