Oh ja goed dat je het zegt. Want ter verduidelijking. Dat bedoel ik niet met opletten en gedoe.Inge O schreef: ↑07 nov 2021, 15:13Dat is iets wat ik hier wel vaker lees en eigenlijk niet goed versta : ik loop met mijn 5 honden aan het strand (waar dus regelmatig andere honden lopen) en nee, daar mogen ze niet op af wat ze zijn verre van hondvriendelijk (ook niet gevaarlijk in de zin van echt gaten maken) dus : onder appèl als we een andere hond naderen.
Volgens de mores hier is dat heel lastig want constant opletten en onder appèl en bladiebla - euhh, ja denk ik dan, en hoe zou het dan moeten als ik daar met 5 Labs zou lopen? Zou dát ontspannen lopen zijn dan, of laat je die wel op iedereen afdenderen omdat ze 'alleen maar superlomp zijn', en daar moeten mensen (en andere honden) het maar mee doen?
Als mijn honden loslopen mogen ze ook niet naar honden toe vliegen. Hazel zou het graag doen. Ik wandel het liefst in gebieden waar ze niet los mogen met ze aan de 3 meter lijn, dat vind ik meer ontspannen, kom je geen loslopende honden tegen. Maar wat ik met gedoe bedoel: een Herderachtige vindt sneller iets van een hond die wat dichter passeert dan een Poedel en toen we samen in een vakantiehuisje zaten wilde Hazel bijna niet meer naar binnen omdat de Herder daarbinnen sneller iets als haar eigendom beschouwde dan zij. En dan ook uitviel naar haar. Ze doet gewoon niets terug. Mijn honden hebben dat besef niet zo, van mijn en dijn. Ja, hun eten en kluif maar da's doodnormaal. En ja, dat is OOK een stukje opvoeding van de Herderachtige ja, dat ben ik beslist met je eens! Mijn Cardigan had ook liever niet dat mijn dochter mij een zoen kwam geven als ze aan mijn voeten zat. Maar dan werd ze wel even onder de vloer geveegd. Maar dat bedoel ik meer: dat hoeft van mij niet meer, er bestaan ook honden die dat niet in zich hebben. Met kleine kinderen lijkt mij persoonlijk dat makkelijker, dat was mijn punt.