Er zijn 2 resultaten gevonden
Terug naar “Juichen om doodgeschoten wolf op de Veluwe: waar komt deze haat vandaan?”
- 15 okt 2021, 16:19
- Forum: Kynologische Klets
- Onderwerp: Juichen om doodgeschoten wolf op de Veluwe: waar komt deze haat vandaan?
- Reacties: 46
- Weergaves: 1953
Re: Juichen om doodgeschoten wolf op de Veluwe: waar komt deze haat vandaan?
Ik weet het eigenlijk niet goed, ik vind die wolven prachtig maar denk ook is er genoeg ruimte hier in NL, niet dat we straks weer zo'n project ervan maken net als de NOP.
- 15 okt 2021, 14:27
- Forum: Kynologische Klets
- Onderwerp: Juichen om doodgeschoten wolf op de Veluwe: waar komt deze haat vandaan?
- Reacties: 46
- Weergaves: 1953
Juichen om doodgeschoten wolf op de Veluwe: waar komt deze haat vandaan?
Juichen om doodgeschoten wolf op de Veluwe: waar komt deze haat vandaan?
‘Hulde voor de schutter’, ‘opgeruimd staat netjes’ en ‘op naar de volgende’. Dat de dode wolf bij Stroe stierf door een kogel, beschouwt lang niet iedereen als een treurig incident. Op sociale media en onder nieuwsberichten blijkt dat velen de wolf liever kwijt dan rijk zijn. Waar komt dit sentiment vandaan?
Historicus, schrijver en wolvenexpert Dik van der Meulen is al jaren gefascineerd door de wolf. Hij reisde de wereld over om de eeuwenoude relatie tussen de mens en het dier te begrijpen. Het boek dat hij daarover schreef - De kinderen van de nacht, over wolven en mensen (2017) - werd bekroond met de Jan Wolkers Prijs voor beste Natuurboek.
,,Een negatief beeld van de wolf heeft met onze schooltijd te maken, over de verhalen die verteld worden. Dat wolven mensen eten, dat het een verslindend dier is.”
,,Maar de oorsprong daarvan gaat veel verder terug in de geschiedenis. Je moet weten dat mensen en wolven lange tijd best goed samen gingen. Het bewijs is de hond. In de Oertijd werden wolven onze kameraden toen we ze tam maakten. Het is misgelopen toen we de veeteelt uitvonden.”
Hoe bedoelt u?
,,De wolf vond de veeteelt namelijk ook een uitstekend idee. Of beter gezegd: het schaap. In de Oudheid en in de Middeleeuwen ondervonden schapenhouders daar de nadelen van en dat is nog steeds zo. In de kern is het toen misgegaan.”
,,Later zijn er nog andere redenen bijgekomen. In de late Middeleeuwen werd bijvoorbeeld een enkele keer een veehoedend kind gegrepen door een wolf vanwege voedselschaarste. De wildeprooidieren van de wolf, zoals herten en reeën, waren namelijk al door mensen opgegeten. In zeldzame gevallen werd dan het kind bij een kudde koeien aangevallen. Al moge duidelijk zijn dat de wolf geen mensen eet.”
Welke gevolgen had dat?
,,De wolf kreeg een slecht imago. En dat vertaalde zich in verhalen. Kijk bijvoorbeeld naar de Bijbel. Daarin speelt de wolf een negatieve rol, altijd in combinatie met schapen. Maar vooral onze sprookjes hebben een grote rol gespeeld in de beeldvorming. Daarin wordt de wolf als een verslindend dier neergezet. In De wolf en de zeven geitjes en Roodkapje bijvoorbeeld.
,,En wat denk je van het wolvenlied (‘Dodenrit’, red.) van Drs. P? Een humoristisch bedoeld liedje, maar dat zal onbewust niet zo door iedereen zijn geïnterpreteerd.”
Schapenhouders ondervinden toch ook vandaag de dag nadelen van de wolf?
,,Dat klopt, met hen heb ik ook te doen. Ze moeten financieel worden gecompenseerd om hekken te plaatsen en hun schapen te beschermen, daar zijn regelingen voor. Toch is de schapenteelt in Nederland marginaal. De aanwinst van de wolf is groot. Hij eet zwakke dieren en jaagt op jonge wilde zwijnen. Dat scheelt weer, dan hoeven de jagers dat laatste niet meer te doen.
,,Ik vraag mij ook af of critici de artikelen lezen waarin staat dat het niet zo’n vaart loopt met de wolf. In een onlangs gepubliceerd onderzoeksrapport staat keurig dat alle getallen erop wijzen dat we de wolf niet hoeven te vrezen. Dat geldt min of meer ook voor schapenhouders. Zo’n 90 tot 95 van de aanvallen op schapen wordt veroorzaakt door honden. Wolven zijn schuw en gaan mensen uit de weg.”
Hoe kunnen critici overtuigd worden, denkt u?
,,We moeten twee dingen doen. Dat is allereerst de schapenhouders faciliteren zodat schapen niet langer slachtoffer kunnen worden. Daarnaast is voorlichting over de wolf cruciaal.”
,,In Duitsland is dat breed opgezet en met behoorlijk succes. Je moet de mensen duidelijk maken: de wolf is terug en dat is niet erg. Het is juist een verrijking voor de natuur. Het enige jammere aan de wolf is: je ziet ’m zelden.”
BRON
‘Hulde voor de schutter’, ‘opgeruimd staat netjes’ en ‘op naar de volgende’. Dat de dode wolf bij Stroe stierf door een kogel, beschouwt lang niet iedereen als een treurig incident. Op sociale media en onder nieuwsberichten blijkt dat velen de wolf liever kwijt dan rijk zijn. Waar komt dit sentiment vandaan?
Historicus, schrijver en wolvenexpert Dik van der Meulen is al jaren gefascineerd door de wolf. Hij reisde de wereld over om de eeuwenoude relatie tussen de mens en het dier te begrijpen. Het boek dat hij daarover schreef - De kinderen van de nacht, over wolven en mensen (2017) - werd bekroond met de Jan Wolkers Prijs voor beste Natuurboek.
,,Een negatief beeld van de wolf heeft met onze schooltijd te maken, over de verhalen die verteld worden. Dat wolven mensen eten, dat het een verslindend dier is.”
,,Maar de oorsprong daarvan gaat veel verder terug in de geschiedenis. Je moet weten dat mensen en wolven lange tijd best goed samen gingen. Het bewijs is de hond. In de Oertijd werden wolven onze kameraden toen we ze tam maakten. Het is misgelopen toen we de veeteelt uitvonden.”
Hoe bedoelt u?
,,De wolf vond de veeteelt namelijk ook een uitstekend idee. Of beter gezegd: het schaap. In de Oudheid en in de Middeleeuwen ondervonden schapenhouders daar de nadelen van en dat is nog steeds zo. In de kern is het toen misgegaan.”
,,Later zijn er nog andere redenen bijgekomen. In de late Middeleeuwen werd bijvoorbeeld een enkele keer een veehoedend kind gegrepen door een wolf vanwege voedselschaarste. De wildeprooidieren van de wolf, zoals herten en reeën, waren namelijk al door mensen opgegeten. In zeldzame gevallen werd dan het kind bij een kudde koeien aangevallen. Al moge duidelijk zijn dat de wolf geen mensen eet.”
Welke gevolgen had dat?
,,De wolf kreeg een slecht imago. En dat vertaalde zich in verhalen. Kijk bijvoorbeeld naar de Bijbel. Daarin speelt de wolf een negatieve rol, altijd in combinatie met schapen. Maar vooral onze sprookjes hebben een grote rol gespeeld in de beeldvorming. Daarin wordt de wolf als een verslindend dier neergezet. In De wolf en de zeven geitjes en Roodkapje bijvoorbeeld.
,,En wat denk je van het wolvenlied (‘Dodenrit’, red.) van Drs. P? Een humoristisch bedoeld liedje, maar dat zal onbewust niet zo door iedereen zijn geïnterpreteerd.”
Schapenhouders ondervinden toch ook vandaag de dag nadelen van de wolf?
,,Dat klopt, met hen heb ik ook te doen. Ze moeten financieel worden gecompenseerd om hekken te plaatsen en hun schapen te beschermen, daar zijn regelingen voor. Toch is de schapenteelt in Nederland marginaal. De aanwinst van de wolf is groot. Hij eet zwakke dieren en jaagt op jonge wilde zwijnen. Dat scheelt weer, dan hoeven de jagers dat laatste niet meer te doen.
,,Ik vraag mij ook af of critici de artikelen lezen waarin staat dat het niet zo’n vaart loopt met de wolf. In een onlangs gepubliceerd onderzoeksrapport staat keurig dat alle getallen erop wijzen dat we de wolf niet hoeven te vrezen. Dat geldt min of meer ook voor schapenhouders. Zo’n 90 tot 95 van de aanvallen op schapen wordt veroorzaakt door honden. Wolven zijn schuw en gaan mensen uit de weg.”
Hoe kunnen critici overtuigd worden, denkt u?
,,We moeten twee dingen doen. Dat is allereerst de schapenhouders faciliteren zodat schapen niet langer slachtoffer kunnen worden. Daarnaast is voorlichting over de wolf cruciaal.”
,,In Duitsland is dat breed opgezet en met behoorlijk succes. Je moet de mensen duidelijk maken: de wolf is terug en dat is niet erg. Het is juist een verrijking voor de natuur. Het enige jammere aan de wolf is: je ziet ’m zelden.”
BRON