Een Hondenleven

ranetje schreef: ↑01 nov 2023, 14:56 Het is wel de eerste pup hé?
Als je eerder alleen volwassen herplaatsers hebt gehad ben je zelf nog niet "vertrouwd" met dat puberale hitsige.
Bovendien is dat bij de ene hond een stuk minder heftig dan bij de andere.

Ook dat absoluut eens hoor.
Ik geef op het moment les aan 8 puberhonden in een groep en er zit veel verschil onderling, maar in basis lopen ze allemaal tegen dezelfde dingen aan. Aandacht, rust/ontspanning, gedrag naar andere honden, focus, normaal aan de lijn wandelen, ontvangen van bezoek, etc. En iedere les opnieuw ben ik bezig met verwachtingsmanagement, ze te vertellen dat het echt wel goed komt en leer ik ze dat ze naar de kleine successen moeten kijken.

Maar juist ook als het je eerste hond van pup af aan is, snap ik niet dat je gelijk voor castratie gaat in plaats van dat je iemand mee laat kijken met verstand van zaken die je op weg kan helpen in hoe je bezig bent. Want een buitenstaander ziet veel meer dan jij die er met je neus bovenop zit en het niet objectief kan bekijken. Maak gebruik van de kennis van anderen. Er zitten op dit forum genoeg mensen met een berg kennis en ongetwijfeld wel iemand die in de buurt woont. Waarom zou je daar geen gebruik van maken?
Mocht TS bij mij in de buurt wonen, kom ik met alle liefde een keer meekijken en tips geven hoe en waar aan te werken.

ellen en de birmanen schreef: ↑01 nov 2023, 12:16

Cooper schreef: ↑01 nov 2023, 09:55 Klopt Frootje, geen ondervacht en heel zacht. En inderdaad ik moet het met hem zien te rooien.
Ik ga hem chemisch laten castreren voor een half jaar om te kijken of het aan mijn eventuele gebrekkige opvoeding ligt of dat het een te volle kop van Cooper is.
Als er niets verandert qua gedrag dan ga ik kijken of ik een gedragsdeskundige om raad kan vragen. Ligt het aan de hormonen dan moet ik dat na een maand of 2 na het implantaat wel gaan merken. Kan ik meteen zien wat die vacht doet.

Gelukkig heb ik niet elke dag bezoek . Ben al niet zo'n bezoek mens nu vind ik het helemaal verschrikkelijk.

Ik ga met hem naar het bos voor de interactie met andere honden omdat ik het idee heb dat hij daar enorme behoefte aan heeft. En om hem lekker los te laten lopen. Mijzelf interesseert dat niet en ik loop hier net zo lief tussen de velden hier. Maar dan kan hij niet los. Hij loopt zo de weilanden in en komt niet terug. Krijg je kwade gezichten van de boeren van. Logisch natuurlijk.

ik zou het dus andersom doen, eerst een gedragsdeskundige en als dat niet helpt een chemische castratie. maar onthoud wel dat het geen wondermiddel is. het legt de productie van testosteron stil maar de opwinding en blijdschap die blijven en zorgen ervoor dat er op andere honden wordt gereden. puur als uiting van opwinding cq stress.
het enige wat bij jullie helpt als ik je verhaal lees, is consequent zijn. hup in de bench en geen gezeik, ook niet van familieleden. bij bezoek een kong en in de bench, pas als je rustig bent mag je eruit. rijden op andere honden is bij het aanstalten maken al je hond weg halen en verder lopen. zodra je ziet dat hij gaat patsen, dus hoog op de poten lopen, kop op schouder van de andere hond, je hond aanlijnen en weghalen.
hij moet leren om met stress en opwinding om te gaan en dat leert hij niet door een castratie. maar dat is mijn mening en ik vind het de weg van zwakte.

Eens, ik vind het ook de omgekeerde manier van stappen zetten.
En hoewel testosteron ook zijn 'irritante' kanten heeft, is het ook zo noodzakelijk voor de ontwikkeling tot volwassen, stabiele hond. Ik vraag me ook af waarom je voor een reu gaat, als je niet met dit gedrag kan en/of wil dealen. Zeker op deze leeftijd. Het hoort er ook gewoon bij. Je laat al het gedrag wat je benoemd ook zelf gebeuren waardoor het in stand blijft.
Snucky had met een jaar ook het liefst met iedere hond kennis gemaakt en irritant gedrag vertoond. Gaan we dus gewoon niet doen.
Omgaan met stress en opwinding kan je prima op trainen en sturen. Maar dat kost wel tijd en energie en betekent ook dat je met momenten keuzes moet maken die misschien niet altijd het leukste zijn, maar wel in het belang van je hond.

De dingen die ik zo lees, klinken mij als normaal pubergedrag met teveel ruimte.
Heeft er al eens een iemand met veel verstand van honden, gedrag en mensen meegekeken?

Dit gedrag heeft een heleboel met zijn ballen te maken
Maar wel super logisch gedrag. Die hormonen gieren nu door zijn lijf en 3/4 van z'n energie gaat daarheen en de spreekwoordelijke emmer in z'n kop zit ook al standaard voor 3/4 vol.
Hij kan op deze leeftijd simpelweg minder aan en mede daardoor laat hij allerlei jong, wild en onbezonnen gedrag zien.
Veel rust geven, veel kauwsnacks/likmatten etc geven om ervoor te zorgen dat hij die emmer in z'n hoofd leger kan maken. Ga terug naar de puppytijd qua rust en als ze dat niet zelf pakken dan geef je ze die verplicht.

Snuck heeft ergens rond de 13 maanden een periode gehad dat hij bijna hele dagen sliep, puur door die hormonen. Maar die hormonen hebben ze echt nodig om goed op te groeien, dus castreren is zeker geen goed idee. Het wordt ook echt wel weer minder met een 1,5 jaar