Een Hondenleven

Ja, die duidelijkheid is absoluut fijn.
Ik kan nu ook gedrag van de afgelopen jaren plaatsen wat ik eerder wegzetten als 'ja, dat is Lou nu eenmaal' en die is alsnog wel ff kak; Ze loopt hier al jaren mee en 'ik heb haar al jaren met pijn laten lopen'.
En ik weet dat dat ik mezelf niks kwalijk kan nemen, maar dat besef kwam wel ff binnen

En ach, zij vindt het niet erg dat ze pijnstilling blijft krijgen. Ze vindt die rimadyl hartstikke lekker

Boven is rechter elleboog, onder links.
Er lijkt een oude breuk in haar rechter elleboog te zitten die dus alle irritatie en ongemak veroorzaakt.
Er valt verder niet echt iets aan te doen ofzo dus we gaan kijken met welke dosering rimadyl ze zich prima voelt en dat houden we mooi aan.
Rug en heupen waren verder perfect, tandsteen had ze een beetje dus da's nu ook weg.

En nu ligt ze heerlijk half dronken in haar mandje te slapen. Straks eens kijken of ze wil plassen en drinken en daarna ook lekker eten.

Nou, ik heb haar achter gelaten hoor. Ohh ik ben daar zo slecht in
Ik mocht gelukkig bij haar blijven tot ze helemaal onder zeil was.
En omdat ze toch onder zeil is, worden naast foto's ook gelijk haar nagels geknipt, wratjes onder haar bek bekeken en wordt gekeken naar haar tanden en waar nodig tandsteen verwijderd. Allemaal van die dingen die normaal nauwelijks kunnen dus daar maken we nu maar ff gebruik van.
Ze bellen me zodra ze een heel klein beetje bij begint te komen en dan mag ik met haar in de praktijk wachten tot ze goed genoeg is om naar huis te gaan.

Hewi schreef: ↑16 okt 2021, 12:00 Mijn ouwe oops heeft de laatste 3 jaar van zijn leven op pijnstillers gestaan. Hij is bijna 17 geworden en had arthrose, we hebben het op zijn 13e niet verder meer laten onderzoeken hij deed het prima op pijnstillers. Een gebroken knie werd hem fataal op zijn bijna 17e. Kortom het zou kunnen dat nooit echt duidelijk wordt waar de pijn zich precies bevind. Soms zijn ze gewoon oudjes aan worden en die eten ook vaker paracetamol zei mijn dierenarts.

Is ook hoor. Ik ga haar niet compleet binnenstebuiten keren om het koste wat kost te moeten weten. Ze moet al met muilkorf om behandeld worden door de dierenarts en maandag voor de foto's gesedeerd worden (helpt me wel herinneren dat ik vraag of ze dan ook even naar haar bek kijken, dat kan normaal nooit met haar muilkorf om ) Als er uit de foto's niks komt, mag de osteopaat komen en als daar ook niks concreets (want de osteopaat vindt altijd wel wat) uitkomt dan mag ze gewoon pijnstillers vreten.


Vandaag mocht ze mantrailen en de man van 1 van de cursisten is echt een man man, groot en breed. Lou vindt 'm normaal best wel spannend, maar nu vond ze hem hartstikke leuk, zocht zelf contact en was aan 't likken en kwispelen. Ook een andere cursist zei dat ze Lou er een stuk vrolijker uit vindt zien.

Bedankt voor de reacties allemaal! Ik hou jullie op de hoogte!

Zazoe schreef: ↑14 okt 2021, 12:41 Merk je zelf niets aan haar als je haar bevoelt op rug/poten oid? Zazoe en Milo wilden bijvoorbeeld nooit graag geaaid worden op de rug en draaiden dan heel onopvallend wat bij. Verder niets.

Foto's lijken me een goed plan, hopelijk valt het mee, maar als de pijnstiller nu al zo werken is er in ieder geval nog wat vooruitgang.

Ik kan overal aan zitten, alles bewegen en indrukken.

Persistence schreef: ↑14 okt 2021, 13:07 Hoe oud is Lou?
Hopelijk iets waar bijvoorbeeld supplementen ook ondersteuning bij kunnen geven, dan kun je de pijnstillers hopelijk nog even weglaten straks. Maar het is fijn dat ze daar in elk geval wel een stuk vrolijker van wordt. Dat kun je inderdaad altijd nog blijven geven mocht dat nodig zijn.
Geen ander tuig toevallig?

Lou is geschat op 9,5 nu.
Tuigje heeft ze al 4 jaar hetzelfde zowel haar gewone wandeltuig als 'hike'tuig.
En inderdaad, als we weten waar de pijn vandaan komt, kunnen we hopelijk nog wat met supplementen maar anders vreet ze maar lekker Rimadyl

Hylos schreef: ↑14 okt 2021, 11:08 Ach, wat naar zeg.
Maar kan me goed voorstellen dat je hier blij mee bent.
Als die pijn weggehaald kan worden heb je Lou terug zo te horen.

Hopelijk is het snel te vinden en makkelijk te verhelpen!
Voor nu iig fijn dat de Rimadyl helpt!

Ja, gek ergens he. Blij zijn met pijn. En het fijne is ook nog dat als we er echt niet achter komen waar die pijn zit, nouja dan mag ze de rest van haar prinsessenleven gewoon pijnstillers vreten. Ook goed. Zolang ze maar vrolijk is

Nanna schreef: ↑14 okt 2021, 11:09 Fijn dat de rimadyl werkt. Nu maar hopen op gewoon een ouderdomskwaaltje en niet iets ernstigs.

Artrose lijkt bvb geen onlogische gedachte gezien haar leeftijd en bouw. Vandaar ook de foto's.
Sowieso zijn er nog nooit foto's gemaakt en ze zou niet de eerste hond uit het buitenland zijn waar vanalles naar de klote blijkt te zijn door de mentaliteit daar.

Ik had het ergens in een ander topic al benoemd; het gaat niet zo goed met Lou. Ze trekt zich met regelmaat terug, wou niet meer met vriend lopen en begon buiten mensen aan te vliegen.
2 weken terug bij de dierenarts geweest en we vermoeden allebei een snel verergerend dementieel beeld, maar om toch pijn uit te sluiten hebben we 3 weken rimadyl mee gekregen. En die krijgt ze nu 2 weken en ik heb een ander hondje.
Vrolijker, enthousiaster, minder terug getrokken en mijn vriend kan weer gewoon met haar wandelen.

Aanstaande maandag worden er röntgenfoto's gemaakt van heupen, rug en ellebogen als eerste stap in de zoektocht naar waar haar pijn vandaan komt.

Ik ben zo blij, hoe stom dat ook mag klinken. Maar aan pijn kunnen we iets doen, aan een dementieel beeld niet.