Kenzi heeft sinds 2 jaar dikke paniek, vorig jaar (sinds augustus) al bezig geweest met training, maar hoewel het met de trainingen prima ging, was het thuis nog steeds hysterische hartslag, grote ogen, paniek en wegwillen. Ze wil ook al aantal weken het laatste rondje niet mee omdat er af en toe (heel ver weg) een knal te horen is.
We hebben haar dit jaar voor het eerst op pillen gezet (al paar weken) en het lijkt tot nu toe aardig te gaan. Sommige klappen slaapt ze zelfs doorheen en ze rent niet meer weg, maar komt naar ons toe om daar te gaan liggen. De dosis staat sinds vandaag op maximaal en we gaan het meemaken.
Vanmiddag vertrek ik met Kenzi naar Duitsland voor 2 dagen wedstrijd, oudjaarsavond komen we thuis, dus hopelijk heeft ze er maar een paar uur stress van en is ze moe genoeg om er redelijk doorheen te slapen
Mijn vriend neemt die 2 groterds in de ochtend nog mee naar een rustig natuurgebied waar ze even rustig alles kunnen doen.
Even voor 12 krijgen ze hun snuffelmat en hopelijk valt het zo allemaal wel weer mee voor ze. Het is bij ons in het dorp altijd even afwachten hoe druk het is met vuurwerk, helaas sinds de nieuwbouwwijk is het een stuk drukker geworden met vuurwerk, daarvoor was het vaak alsof het een gewone dag was met in de verte wat knallen.