Daar is ie dan, hét langverwachte topic
Eigenlijk was het de bedoeling deze al maanden terug te openen, maar dat 'nood breekt wet' slaat op meerdere dingen. Zo ook dat het wachten op het andere forum niks werd dus toch maar hier. Jeej, nu hier een topic
Een puppy. Neeee, dat is écht niks voor mij
Daar begin ik nooit aan. Die zijn leuk, tot de leeftijd dat ze mogen uitvliegen of leuk voor een paar dagen. Daarbij ik ben verzot op die oudjes
Omaatje Faye, kruimel Suze en lievelieve Lynne. Maar die flinke medische kosten, het snelle afscheid moeten nemen, zo snel van heerlijk wandelen naar enkel nog korte rondjes, etc.
Toen Lynne bij mij kwam wonen zei ik al 'ik hoop dat ik haar een fantastisch jaar mag geven'. Ik hoopte natuurlijk veel langer, maar wist wel dat ze geen jaren mee zou gaan. Ook Suze is een medisch kneusje en intussen echt een oudje. Dus ik was al een jaar terug al voorzichtig rond aan het kijken naar een nieuwe aanwinst. Niet dat ik er op dat moment echt eentje erbij wilde. Maar wel als er eentje bij zou komen wát dan.
Helaas zie ik bij veel buitenlandse hondjes ook ontzettend veel (verborgen) medisch gedoe. Juist dat verborgen medische gedoe wilde ik nu niet nog eens. Geen gedoe aan ruggen, heupen, knieën, oud letsel, voedselallergie of gedoe qua gedrag. Maar ja, wat dan wel? Nederlandse asielwebsites en marktplaats wat in de gaten gehouden, je weet maar nooit. Maarja, coronatijd dus niet te doen.
En toen kreeg ik eind december een melding van marktplaats. Iemand die ik ooit als favoriet had gezet. Aantal jaar eerder had ze vergelijkbaar nestje en had ik gereageerd op de laatste pup, maar toen kreeg ik oppas niet rond. Zij had nu een advertentie geplaatst over een nestje op komst. Even gekeken en shit
Een nest pupjes, geen bizarre coronaprijzen en de combinatie was léuk! Help, wat moest ik nu dan? Een pup, dat wilde ik helemaal niet. Toch? Of eigenlijk intussen misschien toch ergens wel? En nu met volledig thuiswerken zou het nog kunnen ook
Paar mensen bestookt met de advertentie, hele middag en avond zitten tobben en dag later knoop doorgehakt. Nood breekt wet in dit geval! Ik ga gewoon een bericht sturen
Nou, dat werd een jammer
Ze had al zóveel reacties in een avondje waarbij ook een hoop serieuze uitgebreide, dat ik echt te laat was. Maar we hebben toch even kort gebeld. Ze had een what's appgroep aangemaakt waar ook ik in mocht om het nest te volgen. En dat wist nog eigenlijk niemand, maar ze had ook de volle zus (eerder nest) van dit teefje die ze in het voorjaar loops verwachte en dan wilde laten dekken. Mocht ik na het volgen van dit nestje nog steeds enthousiast zijn mocht ik dat daarna laten weten, dan wilde ze mij wel op de hoogte houden over loopsheid/dekking van het andere teefje.
Eerlijk is eerlijk, dat was het beste wat mij had kunnen overkomen! Zo had ik alle tijd om dat nestje van geboorte tot uitvliegen te volgen. Te ervaren hoe de fokker het aanpakte, hoe de honden die ze had waren, en alles meer. En had ik meer tijd om te beslissen of ik daadwerkelijk een pup wilde en enthousiast bleef over het mogelijke toekomstige nestje.
Zo gezegd, zo gedaan. Nest gevolgd en stiekem zat daar wel een pupje bij dat mij enorm aansprak, een zwart teefje met witte aftekeningen. Het was een nestje vol verschillende kleuren, erg leuk om te volgen allemaal. En aan het eind was ik nog steeds enthousiast. Dus daarna dit laten weten en toen kon het wachten beginnen. Ze werd in maart/april loops verwacht maar het duurde en duurde maar
En toen kwam daar het berichtje, in juni! Puk het teefje was loops geworden en gedekt
Maar er was wel een maar. Madam vond het gekozen reutje niet leuk genoeg
dus ze ging voor plan B, het reutje waarmee ze eerder een nestje heeft gehad. Dat was gelijk weer een geslaagde date gelukkig. En gelukkig maar voor mij, dat bleek ook een leuke keuze te zijn! Een middenslag keesje. Mét als voordeel dat ze foto's en verhalen had over die pups die inmiddels volwassen waren, allemaal leuke gezellige gezonde actieve huishondjes
Heel erg jammer was dat Lynne in de tussentijd hard achteruit was gegaan fysiek
Mijn lieve Lynne, zo'n fijne hond en ze zou zo'n ontzettend goede zijn om erbij te hebben om pupje nog te helpen opvoeden. Het was dus de bedoeling dat pup bij Suze én Lynne zou komen. Maar ze ging zo hard dat Lynne dat helaas niet meer ging halen en ik haar heb moeten laten gaan in de tijd dat ik wachtte op nieuws of Puk drachtig was. Maar ik was toen dus vooral bezig met mijn lieve Lynne
Maar daarnaast dus ook wachten. Wachten of de dekking geslaagd was en Puk drachtig, wachten tot de bevalling, wachten op alles. Maar ach, ik wachtte al vanaf eind december dus dit kon er ook nog wel bij, hahah. Tijd voor foto's van de ouders?
Dit is Puk! De moeder van het nestje. Ze zou zo door kunnen gaan voor markiesje. Haar vader is een markiesje en haar moeder woont nog bij de fokker die staat hieronder. Een onwijs leuk gezellig hondje
Voor mij ook perfect van formaat met haar 8kg. Ik had haar zo meegenomen als dat kon, wat een droomhondje voor mij. Niet haar beste foto overigens, maar deze kon ik nu snel vinden
De moeder van Puk, oma van het nestje (en volgens mij is dat zelfs Puk nog als puppy erbij)
Volle zus van Puk (van het nestje in januari) en dus tante van het nest. Echt gewoon een kopietje van Puk alleen is Puk iets serieuzer en zij meer een pretletter
En vaders van het nestje, een middenslag keesje
Het duurde een tijdje voor Puk drachtig toonde. Echt twee dagen voor er een echo gepland was, poef, een drachtige buik! hahah Toen heeft ze de echo maar afgebeld want echt ineens was het meer dan duidelijk dat ze drachtig was. En toen konden we weer wachten
Ze was uitgerekend rond mijn verjaardag dus wie weet een heus verjaardagscadeautje.
Het vorige nestje zat vol verschillende kleurtjes. Zwart, crème, sable, zwart-bont. Dus erg benieuwd wat het zou worden. Van het vorige nestje vond ik de twee zwarte teefjes bloedmooi, dus stiekem hoopte ik enorm op een zwart teefje voor mij
Eigenlijk mocht elke kleur wel, maar géén witte
Mijn verjaardag werd het niet, wel een dag later
Op 13 juli werd het nestje geboren! En de kleuren waren... zwart en wit
Gelukkig wel 3 teefjes en 4 reutje. Ik wilde sowieso een teefje dus er was keuze! Zo benieuwd hoe ze zouden ontwikkelen én welke de teefjes waren want dat wist ik niet gelijk
Maar wat een geluk, twee van de drie teefjes bleken zwart te zijn
Ohhh wat hoopte ik op een van de twee zwarte!
Vele foto's en fimpjes volgden. Toen ze ruim 4,5 weken oud waren ben ik voor het eerst gaan kijken en Kayltje ging mee. We werden al enthousiast toegerend door Puk, haar zus en moeder. Dus we konden alleen maar snel gaan zitten en knuffelen
Wel zo ontzettend fijn, want dit was dus Puk en haar familie en wat waren ze leuk! Precies zoals ik altijd zei dat mijn droomhondjes zouden zijn. Hopelijk de staande oortjes van vaders erbij en ik had het perfecte hondje straks gewoon voor mezelf
Kijk die snoetjes dan (hier waren ze overigens nog wat jonger hoor)
Bij het kijken ging mijn focus dus uit naar de twee zwarte teefjes. Toen ik daar was zei de fokker wel al dat de andere mensen voor een teefje voorkeur hadden voor een van de twee zwarte, maar ik liet mij natuurlijk niet bij voorbaat opschepen met de witte
Maarrr.. na het kennismaken hebben we nog even met Djinn die mee was (toen nog mijn opvangertje en kon niet zo lang alleen thuis zijn) daar vlakbij gewandeld. Door al mijn kennis en ervaring intussen keek ik denk ik heel anders naar de pups dan andere mensen die gaan puppyknuffelen. En eigenlijk konden Kayltje en ik beide maar tot één conclusie komen. Het witte teefje sprong er echt uit qua karakter
Omdat ik wist dat de andere twee voor een teefje al voorkeur hadden voor een zwarte heb ik een dag later toch maar laten weten dat mijn voorkeur op dat moment toch het witte teefje was geworden. Maar goed, als ze 6 weken waren zou ik weer op bezoek mogen en dan zouden ze pas echt gekozen worden.
Ze hebben paarden aan huis, dus de pups mochten ook mee naar stal. Dit zijn twee screenshots uit een filmpje. Het witte teefje leek echt identiek op een van haar witte broertjes. Bij dit filmpje had ze bewust even de pup erbij gepakt en gezegd dat dít het teefje was, dus ik heb even twee screenshots gemaakt. Dit is dus écht het teefje, bij al die filmpjes en andere foto's heb ik echt geen idee of het een teefje is of een van de witte broertjes
Toen ze 6 weken waren toen was er helaas gedoe (ik weet nu niet eens meer wat) vanuit mijn kant waardoor we afspraken dat ik een weekje later op bezoek zou komen. Dit keer ging Paisley mee
Aan de hand van alle foto's en vooral vele filmpjes was mijn voorkeur wel al bevestigd, het witte teefje bleef eruit springen. Dus toen ik bij ze ging kijken toen ze 7,5 week oud waren toen wist ik eigenlijk al dat het witte teefje bij mij zou komen. Nood breekt wet zullen we maar weer zeggen
En dit keer had ik mijn camera mee
Het was een uitdaging maar toch een hele reeks foto's kunnen maken. Ze waren lekker op het erf aan het keten terwijl de mensen daar de paardenstallen aan het uitmesten waren. Puk vond het wel best en was veel uit beeld, het teefje dat je ziet is haar zus die de pups wel geweldig vond. Overigens heb ik van alle pups Eevee toen het minst gezien, want die was vooral bezig met stukjes gedroogde paardenpoep rondsjouwen en daarmee spelen
3 foto's waarbij ik zeker weet dat het mijn Eevee is
En nog wat van de rest van het spul
En toen was het nog maar een weekje wachten
Dan zou ik twee weken vakantie hebben. Vrijdag laatste werkdag en ik mocht zaterdagochtend gelijk Eevee ophalen
Een vriendin ging mee met ophalen om Eevee op schoot te houden en te entertainen
En daar was ze dan, mijn eigen kleine puppeding Eevee
En als je wit bent moet je natuurlijk wel vies kunnen worden
En nog wat meer
We hebben twee keer een puppyspeeltuin gedaan bij het dierenasiel. Dit omdat we nog een maand moesten wachten tot de puppycursus zou beginnen in oktober
De grote zandbak was stiekem het leukst de eerste keer
Twee weken later was ze al wat serieuzer en was er geen zandbak maar wel veel pret
Met Suze
En dit is ze nu! Ze begint steeds meer een echt hondje te worden
Oh wat ben ik benieuwd hoe ze uitgroeit en hoe ze is als ze een jaar is. Ik kan niet wachten
Een puppymens zal ik nooit worden, maar stiekem is het wel leuk hoor
Heb ik zo een beetje de schade ingehaald?
.
