Een Hondenleven

Zo dan, je verhaal komt behoorlijk binnen. Ik kende haar natuurlijk ook niet persoonlijk, maar jullie verhalen en foto’s heb ik altijd gevolgd. Het verdriet en liefde komt zo naar voren dat raakt mij echt. Nogmaals enorm veel sterkte en laat de tranen maar lekker komen hoor, niks geks aan.

Ik zou Manu nog wel meenemen naar de plek waar ze is. ( Weet niet of ze begraven is of gecremeerd?) maar als het nog kan zou ik het doen, ook honden moeten op hun manier afscheid nemen. Heb het helaas ook al te vaak mee moeten maken dat wij afscheid moesten nemen van een hond/kat, maar toch ervaren dat het belangrijk voor ze is.

Dag lieve Uma , ik heb van je foto’s genoten. Wat een gemis zal je zijn.

Wat onwijs verdrietig. Heel veel sterkte.

Manuma schreef: ↑27 okt 2021, 13:41 Vandaag wil Uma niet wandelen. Ze plast voor de deur en wil dan weer naar binnen. Haar medicijnen krijgen we er niet in. Ze eet zelfs geen plakje kaas of spek meer en daar stond ze altijd voor op haar achterpoten.
Ik ga zo bellen om te overleggen of we überhaupt de uitslag nog af gaan wachten. Het gaat zo snel nu en ik vrees dat Uma ons wat probeert te vertellen.

Agh Uma, wijfie toch. Ik heb er geen woorden voor. Behalve dat ik jullie heel veel sterkte wil toewensen. Dit is lood zwaar. Dikke knuffel voor jullie en uiteraard voor lieve Uma.

Agh nee je meisje Ik blijf toch nog even door duimen dat jullie nog wat meer tijd samen gegund is.