Een Hondenleven

Alfilillo schreef: Wat me wel is opgevallen, en nu gooi ik de knuppel even in het hoenderhok, was dat de mensen in Nederland die ik tegenkwam tijdens het wandelen zoveel krampachtiger waren met hun hond dan hier. Dat was meestal meteen aanlijnen, een militar 'volg!', strakke riem. Absoluut geen contact met 'mijn' hond. Een aparte gewaarwording.

Zo zou je mij waarschijnlijk ook zien. Maar als Elco uit z'n stekker gaat (en dat is bij bijna alle wat grotere honden), wordt Gait vaak ook vervelend. Kom je mij met alleen Gait tegen, dan zul je waarschijnlijk niets merken van krampachtig gedoe.

Elco en Gait kunnen bijna overal loslopen. Alleen met andere honden is het niet altijd even gezellig, aangezien Elco er vaak blaffend op af gaat en als het dan toch te spannend wordt, wil Gait hem nog wel gaan lopen verdedigen. Het geblaf van Elco is overigens vooral irritant, maar geen hond die hem serieus neemt. Dat levert dus eigenlijk nooit problemen op, behalve dat Gait er op reageert. Gait in z'n eentje, zonder Elco erbij, kan gewoon echt goed los. Dan is hij enorm conflictvermijdend, let goed op de signalen van andere honden. Elco wil nog wel achter hazen/konijnen aan als die wegrennen (die moeten mijn kant op, niet de andere kant op), maar zolang ze stil zitten of onze kant op komen, laat Elco ze met rust. Ik heb dus eigenlijk altijd ruim de tijd om hem op tijd aan te lijnen. Vogels (eenden, reigers, zwanen, nijlganzen etc) laten ze ook goed met rust. Weglopers zijn het zeker niet. Gait is mij als pup van 10 weken wel een keer een tijdje kwijt geweest (geschrokken, weggerend en mij toen kwijt) en sindsdien houdt hij mij echt goed in de gaten als we buiten lopen. Alleen als ie een leuke teef ontmoet die ook wel met hem wil spelen, boeit het hem niet meer waar ik naar toe ga. Hij zou gewoon zo met die teef en eigenaar mee naar huis gaan... Maar ook dan is hem even een meter of 10, 20 meenemen de andere kant op en hij kan weer los. Ik vind het inderdaad heerlijk dat ze zo gemakkelijk zijn qua loslopen