Een Hondenleven

Zamunda schreef: ↑01 dec 2021, 03:40 Lais had daar als rechtgeaarde bulldozer geen enkele last van, maar met Ravi merk ik het dus wel, is inderdaad niet zo heel handig dat het een hard ding is.

Hebben zij ook dezelfde schofthoogte, of is Raaf hoger?

Oh, haha, door die 'maaiende poot' van Kruimel ('s hond ) viel me nog een mooi obstakeldingetje van Karma te binnen : laatst moest ze in agility door 'de band', dat is - in ieder geval bij ons - een ding van een makelij die ze voor honden echt zouden moeten verbieden : ziet eruit als een reddingsboei maar is uit hard materiaal gemaakt, en heeft een relatief kleine opening waardoor je als grote hond veel kans hebt om je te bezeren door er ergens tegenaan te botsen. Als ze er hard tegenaan knallen of duwen gaat hij wel in twee helften open, maar goed, dan hebben ze zich al bezeerd.
De band hing relatief hoog, waardoor ze er dus *pok* met haar rug tegenaan botste (leuk hoor, agility ) dus de rondes daarna weigerde ze dat ding, ook al hadden we hem ondertussen lager gehangen (wist zij veel dat dat een verschil zou maken).
Omdat ik haar toch verder probeerde te overtuigen en gebrek aan goede wil het laatste is waar je Karma kan van beschuldigen wilde ze wel iéts doen met dat toestel : niét er doorheen springen, maar gezien errond niet mocht van het vrouwtje loste ze het anders op : ze maaide hard met een voorpoot tegen die band, die vervolgens openklapte waarna zij er triomfantelijk doorheen liep : 'kijk, baasje, ik heb gevonden hoe dit toestel werkt, goed hè ?!'

Hier vinden ze een obstakel meestal een interessant iets, tenzij het een omheining of deur is, daar blijf je gewoon braaf achter. Op agility waren/zijn ze allemaal toestelgek, springen is al heel gauw saai maar de wip proberen te nemen als in een tekeenfilmpje (dat ze zelf nog in de lucht hangen terwijl de wip al terug is geklapt) is helemaal hun ding.