Een Hondenleven

HillieS schreef: ↑26 feb 2022, 15:00 Misschien een rare gedachte, maar door dat oppervlakkig ademhalen moet ik er ineens aan denken. Kan een hond ook t syndroom van Tytze krijgen? Als ik daar een pijnaanval van heb wil ik ook alleen maar oppervlakkig ademhalen nl.

Dat zou technisch kunnen, maar dat verklaart niet dat ze soms erg kokhalst en sinds kort (eerst alleen na die aanvallen, nu ook gewoon af en toe overdag) regelmatig hoest.

Célie schreef: ↑26 feb 2022, 13:47

Inge O schreef: ↑26 feb 2022, 12:41

Célie schreef: ↑26 feb 2022, 12:14 https://www.mmc.nl/solvimax/aandoeninge ... oom-acnes/

Zou bij een hond ook niet zoiets kunnen voorkomen dan?

Zo goed als alles wat bij mensen bestaat kan ook bij honden, en andersom.

Wat ik bschrijf is ook zoiets, alleen dan op een andere plek. Buikwand is weinig waarschijnlijk want die zou je dan keihard gespannen verwachten.

Ik heb er verder geen verstand van hoor, maar kunnen ze dat dan ook niet verhelpen met zo'n zenuwenblokkade als ze eenmaal de goede plek weten?

Zenuwen zijn natuurlijk rare dingen als daar litteken in zit kan het zomaar dat het vanuit een ander punt komt. Ik heb na die verwijdering van tumor uit mn ruggenmerg daar ook veel littekenweefsel zitten, zie je ook duidelijk op MRI, en ik heb dus wel eens dat daarnaast wat raars voel en als ik er dan aankom dan komt die pijn terecht bij mijn schouder zou het dan ook niet bij Relax ook zoiets kunnen zijn doordat ze zoveel littekenweefsel daar heeft?

Dat kan, maar daar kom je bij een dier nooit achter want dat kunnen ze je niet vertellen.

Célie schreef: ↑26 feb 2022, 12:14 https://www.mmc.nl/solvimax/aandoeninge ... oom-acnes/

Zou bij een hond ook niet zoiets kunnen voorkomen dan?

Zo goed als alles wat bij mensen bestaat kan ook bij honden, en andersom.

Wat ik bschrijf is ook zoiets, alleen dan op een andere plek. Buikwand is weinig waarschijnlijk want die zou je dan keihard gespannen verwachten.

Zamunda schreef: ↑26 feb 2022, 09:40

Inge O schreef: ↑26 feb 2022, 09:22

Zamunda schreef: ↑26 feb 2022, 09:12 Ik ben ook erg benieuwd naar het oordeel/verklaring van de specialist. Denk je dat het kan zijn dat het begonnnen is met het aanprikken, dat een reactie heeft gegeven, daarop is littekenweefsel ontstaan maar ook verklevingen en dat die verklevingen zelf weer voor irritatie en reactie zorgen waardoor het door de jaren heen steeds wat meer wordt? Tot het moment dat het dus ook duidelijk klachten is gaan geven?

Ja, exact dat. Dat dat er is, is zo goed als zeker, maar of het haar klachten veroorzaakt? Misschien is er nu een zenuw in het proces betrokken en speelt die af en toe heel erg op? Zenuwpijn is vaak geen constante pijn, dus het zou kunnen. En borstvlies is uit zichzelf al heel pijngevoelig, zelfs zonder speciaal geprikkelde zenuw - misschien dat het litteken door haar leeftijd meer fibroseert, taaier wordt en aan de boel gaat trekken?

De da vroeg ook nog hoe haar ademhaling was tijdens zo'n aanval - wel, da's juist het frappante : normaal heb je zo goed als altijd zwaar hijgen bij extreme pijn, maar Relax doet net het tegenovergestelde : ze is en ligt dan in sternale houding met wat gestrekte hals muisstil, beweegt geen vin en kreunt bij elke uitademing.

Dat past inderdaad ook wel heel goed in het beeld dat het komt door het litteken en verklevingen aan het borstvlies: oppervlakkig ademen want bij diepe ademhaling beweegt het allemaal teveel (trekt het aan het borstvlies).

Ik zit even te denken, zou prednison nog iets kunnen doen eigenlijk?

Ja, dat denk ik wel, maar ben jammer genoeg de geschikte dosering daarvoor vergeten overleggen. Als hij me de uitslag van die tweede opinie stuurt vraag ik dat nog even na, en dan is het wikken en wegen of en wanneer ik ermee begin, want dat heeft natuurlijk toch heel wat impact, zeker de hogere doseringen.

Zamunda schreef: ↑26 feb 2022, 09:12 Ik ben ook erg benieuwd naar het oordeel/verklaring van de specialist. Denk je dat het kan zijn dat het begonnnen is met het aanprikken, dat een reactie heeft gegeven, daarop is littekenweefsel ontstaan maar ook verklevingen en dat die verklevingen zelf weer voor irritatie en reactie zorgen waardoor het door de jaren heen steeds wat meer wordt? Tot het moment dat het dus ook duidelijk klachten is gaan geven?

Ja, exact dat. Dat dat er is, is zo goed als zeker, maar of het haar klachten veroorzaakt? Misschien is er nu een zenuw in het proces betrokken en speelt die af en toe heel erg op? Zenuwpijn is vaak geen constante pijn, dus het zou kunnen. En borstvlies is uit zichzelf al heel pijngevoelig, zelfs zonder speciaal geprikkelde zenuw - misschien dat het litteken door haar leeftijd meer fibroseert, taaier wordt en aan de boel gaat trekken?

De da vroeg ook nog hoe haar ademhaling was tijdens zo'n aanval - wel, da's juist het frappante : normaal heb je zo goed als altijd zwaar hijgen bij extreme pijn, maar Relax doet net het tegenovergestelde : ze is en ligt dan in sternale houding met wat gestrekte hals muisstil, beweegt geen vin en kreunt bij elke uitademing.

Zamunda schreef: ↑26 feb 2022, 08:42 (en jemig, een dubbele klaplong bij/door het onder narcose gaan ?).

Ja, was een da (jaargenoot) die technisch heel bekwaam was maar dat voor zichzelf en zijn patiënten vaak verbrodde door een totaal gebrek aan fijngevoeligheid op alle fronten. Ik denk nog steeds dat de tracheotube dan of te lang was, of te onvoorzichtig ingevoerd - of allebei, en dat daardoor misschien rond de bifurcatie iets fout is gegaan?
Ik had al veel dingen met hem meegemaakt maar dit was de druppel, heb daar nooit nog een voet binnengezet.

Wel bijzonder dat dat voor zoveel littekenweefsel kan zorgen, toch? En dat het na vier jaar problemen is gaan geven en langzaam wat erger wordt.

Klopt, zit ook totaal geen logica in (mijn post staat daarom ook vol 'misschiens', 'waarschijnlijks' en andere voorwaardelijke wijzen) maar op de foto's was wel duidelijk exact op die plek vanalles te zien dat daar niet hoorde, en het zat buiten de long. Benieuwd wat de specialiste volgende week erover te zeggen heeft.

Ik sluit om die reden dus ook nog niks uit, maar ja, er zijn rx-en van borstkas én buikholte genomen, en ook een echo van beide, en behalve dat rare gedoe tegen de borstkaswand was er niks te vinden .
Dat sluit een kleine rumor ergens nog niet uit, maar hoezo zou die dan haar klachten verklaren ?

EchoMira schreef: ↑25 feb 2022, 21:05
Hoe schat je de kans in dat de maag zelf gewoon pijn doet?
Een maagzweer of iets in de orde der dingen?

Het ligt zo voor de hand.

Daar hield ik tijdens en na de eerste aanval zeker rekening mee, vooral met een tumor dan, vooral ook omdat haar moeder aan een maagtumor is gestorven.

Maar ondertussen dus niet meer, om een aantal redenen

- mijn meest zenne hond ooit die zonder verpinken en met de tenen in de neus de pijnlijkste dingen heeft doorstaan (20 koters uitgepoept terwijl ze bij de helft ervan zelfs lag te slapen, keizersnee met tegelijkertijd dubbele klaplong, zware necrotiserende melkklieronsteking met een gat erin waar je je vuist in kwijtkon, die hond zou nu uren aan een stuk comlpeet bewegingloos aan één stuk door liggen kreunen voor een beetje maagpijn?

- sinds de tweede aanval hoest ze ook, en dat is vanaf de derde alleen maar meer geworden

- ze heeft geen enkel symptoom van maagproblemen, al-tijd eetlust, nooit braken, nooit gras eten, nooit onrustig omwille van vage buikklachten

- ze heeft - ook tijdens de aanvallen - nooit een gespannen buik

Hewi schreef: ↑25 feb 2022, 15:04 Yes!!!!! God mochten we hier ook op het hl eens goed nieuws!!!! Ik ben zo blij voor jullie whooooohiiiiiii wijn zeg ik

Komt voor mekaar vanavond .

Gudrun schreef: ↑25 feb 2022, 13:37 Dat is goed nieuws zeg!
Blijkt wat gek dat ze er dan nu pas last van heeft, misschien ergens een zenuw daar in de buurt die dan wat gekneld geraakt door het strammer wordende littekenweefsel of zo? Of toch een beginnende lokale infectie die even parten speelt voor ze die overwint?

Infectie lijkt me weinig waarschijnlijk op die plek, en ja, een zenuw die daar misschien opspeelt had ik ook al gedacht, is theorethisch wel een mogelijkheid. Maar het blijft inderdaad zéér raar, hoe je het ook bekijkt, ben benieuwd wat die radiologe binnenkort zegt. Maar die plek zelf was wel echt zéér opvallend (niet een klein dingetje dus) en het enige wat niet klopte.

Veertje schreef: ↑25 feb 2022, 13:50 Zou het maaggerelateerd kunnen zijn? Dat ze bij een te volle maag of juist te lege maag last krijgt? Doordat hij duwt, danwel trekt, op die plek.

Daar zit wel een stukje logica in, maar neen, aan die theorie doet ze ook niet mee : de eerste keer kreeg ze last kort na het eten maar de twee volgende keren was ongeveer 12u later .

Mizzsylver schreef: ↑25 feb 2022, 13:16
Denk je dat die aanvallen kunnen komen van te hard spelen, dat er aan die kant gebeukt is door een andere hond of dat ze ergens tegenaan gelopen is? Dan zou iets van een jas met op die plek extra bescherming nog iets kunnen helpen.

Nee, jammer genoeg niet, haar leeftijd van beukend spelen is sowieso al een tijd voorbij, en alledrie de aanvallen begonnen in rust (2 zelfs 's nachts), na een rustige dag.

Maar ik ga in het vervolg wel bijhouden wat ze de dag zelf (of de voorgaande dag als het 's nachts begint) heeft gedaan qua actie.

Diana schreef: ↑25 feb 2022, 12:33 Wat een opluchting inderdaad!
Evengoed niet fijn dat haar daar dus waarschijnlijk iets dwarszit wat soms flink pijnlijk is, maar toch stukken beter dan een inktzwart scenario, en wellicht voor een groot deel met pijnstilling onder controle te houden?

Ik hoop het wel, maar dat ligt er natuurlijk aan hoe erg haar last wordt tussen aanvallen door. Ik blijf wel een verschil zien met liggen, ze ligt duidelijk (nog steeds) niet graag opgekruld in een mand - uiteraard niet dat dat moet, maar het duidt waarschijnlijk toch wel op een zekere hinder.
En de zware pijn mag natuurlijk ook niet zo frequent worden dat ze half onder de morfine moet leven.

Als ze veel jonger zou zijn zou ik het verder uitgezocht en eventueel verwijderd willen hebben, maar dat is op haar leeeftijd niet meer aan de orde.

malinois schreef: ↑25 feb 2022, 12:29 Wat geweldig! Wat kun je blij zijn met iets fout hebben he?! Super nieuws!!

Ja hoor, en hoe groot was nu ook de kans op zoiets stoms ?

Hopelijk is dit de dader .

Alfilillo schreef: ↑25 feb 2022, 12:22 Mijn hart maakte een sprongetje bij het zien van de veranderde titel. Wat een supergoed nieuws!

Het mijne blijft zelfs in zo'n sprongetje hangen , hoewel ik ook niet moet overdrijven want echt snor zit het natuurlijk niet, maar elke maand dat ze er nog is, is er één .

EchoMira schreef: ↑25 feb 2022, 12:18

Inge O schreef: ↑25 feb 2022, 11:58 Ik had het gelukkig mis !

en mét plezier ! Ik wou je er eigenlijk al om quoten maar dan leek het alsof dat hele antwoord verband hield met die quote dus toch maar niet .

Ik had het gelukkig mis ! Die 0.1% kans die ik haar gaf heeft ze gepakt !

Tenminste, het is niet allemaal rozengeur en manenschijn en het is ook niet helemaal zeker dat wat we gezien hebben ook 'de dader' is, en een heleboel blijft onverklaarbaar, maar het belangrijkste voor nu is : ze is er nog en ze gaat ook nog niet meteen 'regenbogen'.

Eerst foto van haar borstkas linkerzij : hmmm, geen tumor, maar op het hart geprojecteerd een rare schaduw van weefsel dat er niet hoorde te zitten. Dus foto vanop de andere zijde en één in ruglig, en vooral op die rugligfoto was duidelijk te zien dat een soort van uitstulping van weefsel vanaf de borstkaswand richting longen de longen daar ook iets wegdrukte, maar het leek absoluut niet op tumorweefsel. De da krabde zich ook achter het oor, tot mij plots te binnen viel dat haar borstkas exact op die plek herhaaldelijk is aangeprikt toen ze - tijdens de inductie van anesthesie voor keizersnee 5 jaar terug - een dubbele klaplong kreeg en bijna het hoekje omging. Het kan bijna niet anders dan dat uit de schade die daardoor is ontstaan littekenweefsel is gevormd en dat dat misschien - god weet waarom - nu begint op te spelen. Het zijn allemaal misschiens, maar misschien trekt dat wel aan het borstvlies (is extréém pijngevoelig), maar waarom dan alleen soms? Allemaal vraagtekens, maar het is het enige wat gevonden is dat abnormaal is, en wel én het hoesten én de extreme pijn zou kunnen verklaren. Verder zag alles er prima uit : hart nog megagoed, niks vergroot, niks tumoraals - ook nergens in de buikholte of buikorganen.
Da gaat de beelden ook nog eens doorsturen aan een specialiste, dus misschien kan zij nog een ander licht op de zaak werpen.

Voor nu is ze nog erg alive and kicking, ze voelt zich sinds woensdag weer helemaal kits, en ik heb alvast wat dosissen morfinepreparaat meegekregen om haar te kunnen geven tijdens een pijnaanval.

Als die aanvallen te frequent zouden gaan worden moet ik er finaal toch nog wel het bijltje bij neerleggen, maar voor nu is ze nog veel te goed om er een punt achter te zetten.

Houden zo, 'Laxje !!

EchoMira schreef: ↑24 feb 2022, 20:23 Ik heb ook maagklachten als ik bitterballen van de Aldi eet.
Dat kijk ik ook zo.
Daarom ben ik nog niet dood aan het gaan. Al voelt het soms wel zo.

Ik heb het ook met tomatensoep. Tjongejonge. Boeren en druk op de borst.

Haar continue gekreun erbij staat natuurlijk niet op de foto.

En dat ze - ontieglijk vreetmonster als ze is - urenlang zelfs niet het allerlekkerste hapje aanneemt geeft wel aan dat het iets meer is dan een hapje soep die misvallen is - was het maar dat.

Kruimel schreef: ↑24 feb 2022, 20:12 lijkt het op het gedrag van Logi.

Zou me niet verbazen als ik straks een vergelijkbare uitslag krijg.

Jaren terug had ik Kwiebusje-de-Spanjaard, gaf geen enkel probleem aan tot hij (ook een vreetmonster) niet wilde eten.
Meteen voor rx : zijn beide longen zaten al zó vol tumor dat zijn hart zelfs amper nog zichtbaar was op de foto .

Célie schreef: ↑24 feb 2022, 18:21

Inge O schreef: ↑24 feb 2022, 18:18

ranetje schreef: ↑24 feb 2022, 15:53 Kan er iets met haar maag zijn?

Kan, en dacht ik eerst ook, maar nu er ook kuchen en soms kokhalzen bijkomt lijkt me dat niet meer voor de hand liggend. Daarbij heeft ze nog steeds een eetlust als een paard, dat zou ik dan toch eerder wat zien veranderen.

maar van bv omhoogkomend maagzuur kunnen ze ook erg gaan kuchen en kokhalzen, kunnen honden ook iets van een maagzweer krijgen?

Ja, dat maagzuur geeft zeker soms kokhalzen (vertel mij wat, ik ben degene die jaaaaren op het hf is blijven uitleggen is hoe dat werkt en waarom honden plots zo hysterisch dingen kunnen gaan eten) maar Relax kucht sinds een paar dagen gewoon ook bij elke opwinding, en soms ook in rust - dat heeft niks met maagzuurreflux te maken.
En dat kokhalzen doet ze inderdaad ook bij reflux, maar dan wil ze gewoon naar buiten wat gras eten, daar volgt dan geen zware pijnaanval van twee uur op.

ranetje schreef: ↑24 feb 2022, 15:53 Kan er iets met haar maag zijn?

Kan, en dacht ik eerst ook, maar nu er ook kuchen en soms kokhalzen bijkomt lijkt me dat niet meer voor de hand liggend. Daarbij heeft ze nog steeds een eetlust als een paard, dat zou ik dan toch eerder wat zien veranderen.

Heleboelie schreef: ↑24 feb 2022, 11:21
Kan het niet toch haar hart zijn?
Als dat vergroot is drukt het ook tegen de luchtpijp/ slokdarm aan en geeft krampachtige pijn en kuchen. Plus moeheid.

Niets is uitgesloten maar dat komt totaal niet overeen met de rest van haar functioneren : nooit hijgen, ook na serieuze actie mooi roze slijmvliezen, nog probleemloos 3 uur mee wandelen en daarbij ook nog spelen en tot vorig jaar nog probleemloos 10km naast de fiets zonder enig teken van vermoeidheid.

Overigens denk ik bij nader inzien dat dit waarschijnlijk al bijna een jaar speelt : op een gegeven moment maakte ik me acuut zorgen om plots conditieverlies van Relax en wilde toen voor een echo van haar hart. De da vond - na uitvoerige auscultatie - dat er geen reden tot zorgen was, en een echo dus niet echt nodig, iets wat ik op zich alleen maar appreciëerde want hij had ook niks kunnen zeggen en geld binnenhalen. Bleef natuurlijk de vraag waarom ze fysiek plots zo achteruitging, maar goed, 11 jaar, je moet ook wat realistisch blijven in je verwachtingen bij oudere honden.

Maar waarschijnlijk was dat toen al het begin van het probleem.

Rami schreef: ↑23 feb 2022, 20:32

Inge O schreef: ↑23 feb 2022, 20:02

Rami schreef: ↑23 feb 2022, 19:51

Zijn haar lymfeklierem opgezet, @Inge O ? (Ik krijg flashbacks van toen mijn Billy zo ziek was... )

Zal zo even voelen (ze ligt nu te slapen) maar heb niet veel reden om in die richting te denken want een paar weken geleden was haar bloedonderzoek normaal.

Had Billy ook zo'n pijnaanvallen?

Ja, zijn opgezwollen lymfeklieren drukten (blijkbaar) op zijn keel/ luchtpijp en ook in zijn liezen en oksels.
Hij had echt een paar nachten heel veel pijn en ongemak. Wilde ook alleen maar uitgestrekt liggen. Ook kreunen en hijgen.
Zijn bloed was, net als bij Relax, ook goed. Het is al weer lang geleden maar ik geloof dat het iets te maken had met het feit dat er bij een maligne lymfoom geen tumorcellen in het bloed te zien zijn? Maar dat weet jij ongetwijfeld beter dan ik.

Dat er een tumor ergens drukt ga ik bijna van uit. Het rare is dat haar eerste pijnaanvallen héél erg acuut en zeer tijdelijk waren, dat verbind ik niet meteen met een lymfoom, ook niet met iets anders overigens.

Tumorcellen zou ik ook niet verwacht hebben in het bloed, wel een verhoogd aantal witte bloedcellen maar dat heb ik blijkbaar fout, bij leukemie (broertje van lymfoom) is dat wel zo.

Rami schreef: ↑23 feb 2022, 19:51

Inge O schreef: ↑23 feb 2022, 19:03

Zamunda schreef: ↑23 feb 2022, 18:42 Ach Inge, wat kut. Hoe gaat het nu met haar, voelt ze zich nu weer wat beter? Ik wens je heel veel sterkte met de onzekerheid en hoop dat je vrijdag meer weet.

Deze voormiddag voelde zich nog absoluut niet goed, ik heb haar daarom op continue pijnstilling gezet en deze namiddag fleurde ze weer wat op, inclusief big smiles en willen spelen .
Maar ze kucht sinds vandaag regelmatig, ligt vooral in sternale houding en wil liever niet in een mand - niet goed, niet goed.

Zijn haar lymfeklierem opgezet, @Inge O ? (Ik krijg flashbacks van toen mijn Billy zo ziek was... )

Zal zo even voelen (ze ligt nu te slapen) maar heb niet veel reden om in die richting te denken want een paar weken geleden was haar bloedonderzoek normaal.

Had Billy ook zo'n pijnaanvallen?

HillieS schreef: ↑23 feb 2022, 19:17 Kan je niet ergens anders eerder terecht?

Nee, want ik moet er ook zelf een goed gevoel bij hebben en dat heb ik lang niet overal. En uiteindelijk maakt die ene dag niet zoveel uit voor haar, er zal toch niks aan te doen zijn. Ik denk dat ik al blij zal mogen zijn als de diagnose zodanig is dat ze met cortisone nog een aantal waardevolle weken zou kunnen hebben.

Zamunda schreef: ↑23 feb 2022, 18:42 Ach Inge, wat kut. Hoe gaat het nu met haar, voelt ze zich nu weer wat beter? Ik wens je heel veel sterkte met de onzekerheid en hoop dat je vrijdag meer weet.

Deze voormiddag voelde zich nog absoluut niet goed, ik heb haar daarom op continue pijnstilling gezet en deze namiddag fleurde ze weer wat op, inclusief big smiles en willen spelen .
Maar ze kucht sinds vandaag regelmatig, ligt vooral in sternale houding en wil liever niet in een mand - niet goed, niet goed.

Sirene schreef: ↑23 feb 2022, 18:07 In ieder geval hoop ik dat je vrijdag weet wat het is want niet weten wat het is, is ook niks.

Hoop ik ook, want beslissen om te laten gaan is wel nóg moeilijker als je niet weet hoe en wat .