Een Hondenleven

Gisteren trouwens nog een Duitse Pinscher moeten vangen, prachtig dier, loopt altijd los. Ze komt telkens op Fet afstormen en gaat dan met borstels over de rug over Fet heen staan en slaat met de poten als Feta dan wil bewegen.
De oppas van die Pinscher is een oude dame die slecht ter been is, loopt met een kruk in de ene hand en een teckel aan de flex in de andere. Die zie je dan nergens of mijlen verderop.
Ik heb toen aan voorbijgangers gevraagd of ze de Pinscher even aan haar tuig vast wilden houden zodat ik weg kon gaan met mijn honden.
Dit lukte, wij weg en een straat over... zie ik ineens weer die hond die zomaar de straat oversteekt, weer op weg naar Fet. Waren we weer terug bij af. Ik heb de Pinscher geblokkeerd en haar boos weg gestuurd, dit hielp.

Ik loop tegenwoordig, eigenlijk sinds de corona honden hype, alleen nog maar woest rond. Er zijn helaas maar heel weinig mensen die hun hond bij zich houden, of netjes laten kennis maken. Ik vermijd parken, maar toch, de poep en plas rondjes, of de ronde die ik zo fijn vind maar waar we redelijk wat honden tegenkomen, wil ik ook lopen. Gedoe.
En dan de adviezen dat ik mijn honden gerust kan laten spelen of niet bij me hoeft te houden. Daar kan ik niks mee, zeg gewoon niks, en houd je beukhond bij je.

Spannend zeg van die berghond die jullie achtervolgde, gelukkig is het goed afgelopen.

Zo ben ik tot TWEE keer toe een gast met een Kangal tegengekomen die zich aan de lantaarnpaal moest vast houden omdat zijn hond met man en macht achter mijn honden aan wilde. Dood eng gewoon. Dat gaat een keer fout.