Een Hondenleven

Het is nog gelukt ook, voor Kimi. Ik las op fb dat ze een plek hebben gevonden, ze zijn nu alleen druk bezig vervoer te regelen want ze moet naar de andere kant van Duitsland.

Nanna schreef: ↑19 nov 2021, 13:28 ‘Et leg an de opfoeding’
Net als de klapkaakadepten. Alle erfelijke eigenschappen worden als niet bestaand weggezet. Iedere hond is een lelieblanke schone lei. Die je puur met liefde en socialisatie recht en lief gebreid krijgt.
Was het maar zo mooi.

De dochter van mijn overburen heeft een husky aangeschaft. Natuurlijk wel fulltime werken, dus al snel ging dat beest zitten joelen als zij weg was. Blafband om werkte ook maar zo-zo, dus husky werd mooi bij moeders gedropt als zij en haar vriend moesten werken. Moeders was dat ook al snel zat, dus toen kwam de briljante oplossing: Een hond er bij. Dat werd een kruising husky-stabij, ook al zo'n geweldige combi
Ik heb al voorspeld dat ze straks (ze is nu thuis want heeft net een baby uitgebroed) samen gaan zitten joelen.

Het verharen en slechte eten vond ze ook maar een dingetje. En luisteren deed ie ook niet altijd zo best, maar als je hard genoeg schreeuwt, slaat en schopt komt dat vanzelf goed natuurlijk

Hakkene schreef: ↑19 nov 2021, 12:27

Persistence schreef:Doet me aan Bonny en Clyde denken, die wolfhonden die buiten in omheind gebied gehouden moesten worden. (Wat is daar eigenlijk mee gebeurt?)
Voor de Saarlosen zal vast een liefhebber/kenner te vinden zijn.

Die waren geplaatst. Hebben daar een tijd gezeten, bleven ontsnappen (nieuwe eigenaren hadden hoge hekken etc, in overleg met het asiel) en buurtdieren vermoorden, dus zitten inderdaad weer in het asiel.

En dat wordt dus nooit wat. Net zo min als dat zo'n niet aan te raken amerikaan niks wordt.

Ik zag al wat reacties voorbij komen op facebook van mensen die compleet geen idee hebben waar ze aan beginnen, maar 'ze zien er zo lief uit'. Ik mag toch hopen dat daar een beetje kritisch op gefilterd wordt.