Een Hondenleven

Juni 2020 raakte Loba geblesseerd aan haar linker achillespees. Maandenlang lijnrust en zelfs staprust. Ze mocht/kon niet draven. Vreselijk. December 2020 mocht ze weer draven opbouwen, januari 2021 weer voor het eerst los. Wat was ze blij. Helaas verstapte ze zich februari 2021, waardoor haar hele lijf in de knoop zat. Weer lijnrust en weer alleen korte stukken stappen. Na een maand of 3 weer rustig op kunnen bouwen naar draven en langzaamaan langere afstanden. Ze mocht weer los rennen in november 2021. Dat heeft 2 maanden geduurd en toen blesseerde ze haar rechter achillespees. Weer lijnrust en alleen stappen. 'Gelukkig' heeft ze er sinds 2 weken een lotgenote bijgekregen: Kiki is ook geblesseerd.

Ik vind het vreselijk dat ze al zo lang niet los kan. Ze wil zo graag, maar ze mag niet. Een windhond moet kunnen rennen, desnoods alleen op een veilig afgezet terrein. Maar rennen moeten ze kunnen. Kan dat niet, dan vind ik dat geen leven voor ze. Het zou bij beide dames weer goed moeten komen en ik ga het weer durven om ze los te laten...