Een Hondenleven

Ze is mijn 2de opvanger eigenlijk. De eerste was het zusje van mijn Aislynn, nood opvang. Dat ging niet goed genoeg om haar te laten blijven. Maar Zehra... Eitje in de roedel.

Ik heb nog geen idee hoe ze reageert, dat is het probleem. Galgo's kunnen hoog springen als ze willen. Dan is 1,80 eigenlijk nog te laag. Mijn andere Galgo's hebben het nooit geprobeerd, maar ik ga het er niet op gokken nog. Ze heeft een vreselijk jachtinstinct, erger dan de rest. Ik heb hier in de buurt 2 velden waar ik de rest los laat lopen, maar ik wil eerst zien wat ze doet als ze los is voordat ik haar daar los gooi.

Meedenken is altijd goed, misschien dat jouw velden later kunnen of misschien brengt het iemand anders op ideeën.

Is deze speeltuin te huur? Het ziet er super uit, ideaal voor de windhonden om even lekker te racen, maar ik zie op de website nergens dat hij te huur is.

Dank jullie wel!

De volgende stap is op zoek gaan naar een veilig omheind veld (minstens 1,80 meter hoog omheind, kuil-loos, af te huren), zodat ik haar voor de eerste keer los kan laten. Ik had 3 geschikte velden in de buurt, maar helaas zijn deze er allemaal niet meer. Mochten jullie wat weten... Ik wil er best voor rijden, ik ga bv ook naar Leek toe voor 2 rondjes coursing met Aislynn (ruim 1,5 uur rijden).

Update. We hebben besloten

Deze afgelopen 2 maanden heeft Zehra een plek gevonden in onze roedel en onze harten veroverd. Van een hoopje ellende wat ineen dook als ik door de kamer liep, is ze in huis nu een vrolijke meid geworden. Gek op knuffelen. Ze is nog wel wat schichtig in onbekende situaties, maar wat een stappen heeft ze al gemaakt. Ze is (nog) geen Kiki of Loba, maar zeker geen Lily. Langzaamaan kunnen we haar wereld steeds groter maken. We hopen dat Zehra een speelmaatje gaat worden voor Aislynn en dat ze uiteindelijk ook op de renbaan en coursing kan gaan sporten.

Ze is bij de fysio geweest en die was heel tevreden. Een paar dingetjes wat ze goed gemaakt heeft. Maandag weer heen. Zehra ging bij de fysio van smeltend hoopje ellende, via ik-laat-het-maar-over-mij-heenkomen, hmm-dit is best oké, naar jaaaa ga door, dit is heerlijk
Ze begint steeds meer de grenzen op te zoeken in huis. Het hoort er allemaal bij.

Dank jullie wel!

Gisteravond begon ze wat meer in huis rond te lopen en te ontdekken en kwam ze ook naar mij toe voor een aai onder haar kin. Dankzij Loba weet ze nu ook waar de waterbak staat (ik gaf al water over haar vlees).

En Zehra ging zowaar op bed liggen. Wat een enorm verontwaardigde blik van Aislynn opleverde Want ja, dat is HAAR plekje Mama, kijk nou wat ZIJ doet Dus mijn benen maar een stukje opgeschoven en toen lag ik met 4 grote windhonden in bed. Ik moet echt een groter bed. Ergens 's nachts is Zehra op een hondenbed gaan liggen en had Aislynn weer het voeteneind voor haar alleen

Het poep- en plasrondje vanochtend ging voor een tweede dag helemaal prima. Toch maar even een ander rondje gedaan, omdat dat een rustiger rondje is. Minder auto's. Meestal loop ik de eerste dagen telkens hetzelfde rondje, maar ik hoorde van haar Spaanse opvanggezin dat ze er echt niet van houdt om langs rijdende auto's te lopen. Dan passen we ons wel even aan.

In huis wordt ze steeds vrijer. Bij stress schiet ze nog wel de trap op of de bench in, maar ze komt best snel weer tevoorschijn en staat dan in de roedel te kijken wat er allemaal gebeurt. Zo'n verschil al met hoe ze uit het transport kwam. Ze maakt echt grote stappen. Uiteraard doen we rustig aan, in haar tempo of wat langzamer.

Gisteren was dan de dag dat ze aangekomen is. Dat was best wel heftig om te zien, toen het busje openging. Al die koppies, sommige nieuwsgierig, anderen angstig. We hebben geholpen met het aannemen van wat honden en toen was ons meisje aan de beurt. Maar ze was zo angstig. Helemaal verstijfd. Ik heb haar naar het omheinde veldje gedragen, waar ze haar veiligheidstuig om kreeg. Allemaal stress. Toen iedereen weg was, zijn we nog even gebleven en toen ontdooide ze wel wat. Loba was mee, dat hielp wel. In de auto is ze als een blok in slaap gevallen. Eenmaal thuis kennisgemaakt met de rest van de roedel. Alleen Aislynn wist niet zo goed wat ze nou moest doen

Ze heeft heerlijk geslapen. Vanochtend in het donker haar eerste wandelingetje gemaakt, samen met de roedel. Dat ging prima. 's Middags ook nog even geprobeerd, maar toen was het te druk op straat. Alleen maar stress en paniek. Gisteren dacht ik dat het wel meeviel, maar ze stonk eigenlijk toch wel enorm. Ze is dus al in bad geweest.

Ze is wel een projectje. Ik heb via de contactpersoon contact gekregen met het gastgezin waar ze gezeten heeft. Ook om meer over haar te weten te komen. Ze is dus van ver gekomen, dus ze doet het echt enorm goed al. Ze is een enorme knuffelkont. Alleen als ik sta en loop ben ik nog best wel eng en duikt ze de bench in, maar ze blijft nieuwsgierig. Ik ben heel benieuwd hoe ze uiteindelijk gaat zijn.

We hadden Coco gekozen als naam, maar toen we haar zagen waren we het er over eens dat ze geen Coco is. Het is Zehra geworden.

Rechtsonder lag ze


Op het veldje


In de auto met Loba


Thuis in een stoel gestort


Vanochtend

Ik heb ze al gezegd dat ik haar na laat kijken bij mijn fysio Dank je! Ik zit op mijn roze wolkje, dus ik ben blij met aandachtspunten. Ze heeft helemaal geen bespiering momenteel en ze is van heel ver gekomen, dus ik hoop dat haar houding wat verbetert nog.

Ik heb 2 intacte teven in huis. Ik moet er niet aan denken dat ze allemaal nog intact zouden zijn

Dank jullie wel! Ik zit in de stuiter/o-jee-wat-heb-ik-nu-gedaan modus

Coco zat ik ook al aan te denken. Kiki en Coco kan prima toch?
Vaca (Koe) had ik ook gevonden. Maar Vaquita vind ik erg leuk
Maar ik hoor graag nog wat meer namen, dan heb ik wat om te kiezen als ik haar zie.

ranetje schreef: ↑18 feb 2023, 11:19 Wat een prachtige hond.
Arana zou haar goed passen.
Als ze nu Hope heeft is dat misschien te veel afwijkend?

Ik heb vaker honden direct bij binnenkomst een andere naam gegeven en dat is nooit een probleem geweest. Ik weet ook niet hoe goed ze naar Hope luistert.

annnie schreef: ↑18 feb 2023, 12:40 Maar ik snap ook je probleem met stichtingen. Jezelf moeten verkopen en dan nog soms de bijzondere voorwaarden. Je 'adopteert' stichting blijft eigenaar en dat op jeugdige leeftijd castreren, ook reuen.

Aan de ene kant snap ik het heel goed dat ze streng zijn, want er zitten genoeg idioten en hondjesreddders bij.

Ze is net gesteriliseerd. Geschat 2-3 jaar. Dat vind ik een prima leeftijd als het dan toch moet gebeuren. Dan is ze wel uitgegroeid, heeft hopelijk 2-3 loopsheden gehad.
De stichting was ook 1 van de redenen om het wel te doen. Ze kent mij, 4 galgo's komen via haar. Geen probleem dat ik werk, dat ik naar de renbaan ga.
Ik weet van een andere stichting dat die niet onder de 1 jaar steriliseert. Vind ik nog erg vroeg, maar beter dan met 6 maanden, wat ook vaak genoeg gebeurt, helaas.
Er zitten helaas ook genoeg slechte stichtingen tussen. Er zit nu in België een galgo in het asiel. Stichting neemt hem niet terug, want geen noodopvang of gastgezinnen. Ze zien het probleem ook niet

Ik wil geen 6 honden meer, wil terug naar ongeveer 4.
Aislynn is nog zo aanwezig, vreet energie.
Nieuw werk, hopelijk verhuizen.
Alles wordt duurder.
Ik wil geen rescues meer door alle verborgen ellende die ze bij zich dragen. Plus dat gedoe van jezelf moeten verkopen bij de stichting dat je echt super goed geschikt bent (want nee, dat kunnen ze niet zien aan de rest van de roedel)
Ik wil een stamboom galgo, kleur zwart.

Tsja... Als een blok gevallen voor deze dame


Ze zit momenteel in Spanje in een gastgezin, sinds eind december/begin januari. Ze is helemaal binnenstebuiten gekeerd op medisch vlak vanwege hoe ze gevonden is (alles oké). Ze is wat schuchter, maar begint in het gastgezin langzaam los te komen. Jong volwassen, geschat 2-3 jaar.
4 maart komt ze aan in NL. We zullen haar gastgezin zijn, met optie tot adoptie. Hopelijk gaat ze de renbaan leuk vinden. Eerst maar eens spieren kweken.

Ze heet nu Hope, dus ze heeft een nieuwe naam nodig. Suggesties?
We hebben/hadden Certi, Kenia, Loba, Lily, Kiki, Aglaia, Ginka en Aislynn

Er komen nog meer galgo's aan op 4 maart. Ook een plaatje van een zwart met witte reu.