Een Hondenleven

Mijn Spaanse Galgo's zijn hier gecastreerd gekomen. Ideaal, zo zonder loopsheden. Dik zijn ze nooit geworden, ik voer op het oog. Gelukkig ook geen last van incontinentie. Dat is iets wat ik regelmatig om mij heen hoor bij gecastreerde teven. Ik denk wel dat het bij de onzekere dames had gescheeld als ze intact waren gebleven.

Mijn stamboom Galgo is intact. De planning met haar is een nestje, dus blijft ze voorlopig intact.

Mijn Silken windhound laat ik niet castreren. Ze is enorm onzeker plus het risico van de vacht. Daarbij merk ik amper dat ze loops is.

Mijn Afghaan castreren? Nou nee. Voornamelijk vanwege de vacht die echt onhandelbaar gaat worden en dan geschoren zou moeten worden. In haar hormonale rustperiode wordt ze al enorm harig, alleen valt dat weer uit tijdens de loopsheid. En met geschoren vacht geen sportwedstrijden of shows meer. Vanwege haar moodswings zou het wel heel fijn zijn, maar voorlopig redden we dat nog. Als ze een kortharige hond was geweest, had ik haar waarschijnlijk wel laten castreren, vanwege de moodswings.