Een Hondenleven

Dankjulliewel voor de lieve berichtjes.
Ik mis mijn oude mannetje enorm. Ook omdat het de laatste tijd, misschien wel het laatste jaar, was alsof we een zorgbehoeftige peuter in huis hadden. Altijd was ik in mijn achterhoofd met Tutu bezig. Waar is hij? Wat doet hij? Wil hij eten vandaag?
Voor mijn gevoel hadden we zo ook nog een tijdje door kunnen modderen, terwijl hij steeds meer afgleed, maar dat was niet hondwaardig.
Het was een moeilijk besluit. Als een oude hond ernstige fysieke problemen krijgt en pijn heeft vind ik het minder lastig om de knoop door te hakken.

Dag lieve Tutu, Negrutu, Tuti, Ouwe Man.. Mijn hart huilt..






Voor zijn leeftijd was hij fysiek nog redelijk fit, maar hij was zo dement, het ging niet meer. Na lang twijfelen en uitstellen hebben we hem dinsdag in laten slapen.