Een Hondenleven

Ik had het geluk dat ik op een kleinkind paste toen Qi nog een puppie was. Er was toen een tweede kleinkind op komst. De oudste moest niet zoveel van puppie Qi hebben en ik vond het altijd een heel gedoe om alles in goede banen te leiden. Kleinkind nummer 2 was eigenlijk vanaf baby heel gecharmeerd van Qi en andersom ook. Een soort wederkerige opvoeding van wat ze van elkaar accepteerden was het gevolg. Ze zijn nu twee handen op een buik en ik heb alleen af en toe wat bij moeten sturen. Kleinkind nummer 3 is nu ruim een jaar, maar volgens Qi nog niet voorzichtig genoeg dus hij houdt meer afstand. Tussen kruipleeftijd en twee jaar is het lastigste vind ik zelf. Maar door de kleinkinderen is Qi altijd heel voorzichtig en niet bang van (de meeste) andere kleine kinderen, vooral niet als ze hem een snoepje mogen geven. Kinderen die geen honden gewend zijn weten vaak niet wat wel en niet kan en dat kan gedrag tot gevolg hebben wat erg vervelend is voor de hond.

Als je zelf niet veel te maken hebt met kinderen is het toch niet zo'n probleem als jouw hond ze uit de weg gaat?