Een Hondenleven

Mijn honden worden niet zo vaak spontaan geaaid, domweg omdat de ene altijd te druk is met rondjes racen en de ander een herder is met één oog en dat (tot zijn grote plezier) een afschrikwekkend effect heeft. Als iemand ongevraagd zijn hand uitsteekt zeg ik 'doe maar niet' en meestal werkt dat.

Als iemand het vraagt zijn dat hier ook doorgaans kinderen en dan overweeg ik het wel, omdat ik het dan fijn vind dat zo'n kind het vraagt. En in die overweging kijk ik dan of één van de twee honden zin heeft om even netjes te komen zitten en vertel ik dat kind dan meteen wáár hij/zij mag aaien.