Een Hondenleven

Bedankt voor jullie lieve woorden.

Hij is vanochtend heel rustig bij mij thuis ingeslapen. Terwijl de dierenarts een braunule aanlegde en de verdoving gaf, was Nelson druk bezig met Griekse yoghurt oplebberen van een lepel totdat hij in slaap viel. Geen angst of stress, gewoon lekker liggen bij mij en yoghurt snoepen. Volgens mij een hele mooie dood voor een hond.

Ronja, Annie en Joop de kat had ik even in een andere kamer gedaan. Nadat ze weer in de woonkamer mochten heeft Ronja nog een paar keer staan snuffelen bij hem, zij vond het maar gek dat hij niets meer deed. Annie heeft hem geen snuf of blik meer gegund, kouwe tante dat ze is... Joop had ook weinig belangstelling.

Ik ben enorm verdrietig, het huis voelt kaal en leeg, maar ondertussen heb ik nog twee honden die gewoon om aandacht vragen en hun wandelingen nodig hebben en dat helpt.

Binnenkort zal ik een in memoriam voor hem schrijven en jullie flink spammen met een heleboel foto's zodat jullie nog even goed kunnen zien dat hij de knapste geweldigste liefste corgi was

Het zijn rare dagen. Ik loop continu te huilen, maar ik ben ook heel blij dat deze dagen mogelijk zijn. Dat ik gewoon bij hem kan zijn, niets hoef en dat het prachtig weer is. We hebben nog wat favoriete rondjes gelopen, spelen wat met de bal en verder vooral lekker slapen en heel veel knuffels geven en mijn telefoon barst bijna uit z'n voegen van alle foto's die ik maak. Ik houd zoveel van dat beest, maar ik weet dat het ook goed zo is. Hij mag gaan voor het leven lijden wordt

Persistence schreef: ↑17 jan 2023, 19:52

annnie schreef: ↑17 jan 2023, 19:15 Dankjulliewel.

Ik heb alles en iedereen afgezegd en blijf de komende dagen lekker in een bubbel met m'n hondjes. Niet te geloven dat hij er straks niet meer is, maar voor nu maken we nog een paar langzame wandelingetjes naar plekken die hij leuk vindt, doen we apportspelletjes voor blinden, sjorren aan de flos en mag hij vooral lekker doen waar hij zin heeft

Goed zo, de dierbare tijd nog samen doorbrengen. Maar wat een rotbericht zeg, zeker als je denk dat er eigenlijk wat met een gebit aan de hand is. Sterkte.

Dankje. Ik zag de bui al wel hangen. Op het moment dat ik de afspraak maakte was de enige reden om te gaan dat hij botjes weigerde, maar in de loop van de week kwamen er allerlei dingetjes bij die bij mij de alarmbellen deden afgaan.

Dierenarts was denk ik wel verbaasd denkende dat ik voor een gebitscontrole kwam en meteen begon te huilen bij binnenkomst.

Dankjulliewel.

Ik heb alles en iedereen afgezegd en blijf de komende dagen lekker in een bubbel met m'n hondjes. Niet te geloven dat hij er straks niet meer is, maar voor nu maken we nog een paar langzame wandelingetjes naar plekken die hij leuk vindt, doen we apportspelletjes voor blinden, sjorren aan de flos en mag hij vooral lekker doen waar hij zin heeft

Waar ik bang voor was klopt. Z'n nieren zijn helemaal op. Vrijdag staat de afspraak.

Sinds het maken van de afspraak ging Nelson z'n eetlust achteruit. Hij eet langzamer en laat zelfs z'n brokken staan. Blikvoer gaat er een stuk beter in, maar zelfs daar doet hij een poosje over. Vanacht gooide hij ook een klodder voer er weer uit. Z'n lopen ging de laatste weken ook behoorlijk achteruit. Tijdens m'n vakantie op Texel was daar even niks van te merken, maar sinds ik terug ben gaat het voor m'n gevoel hard. In de ochtend is'ie eigenlijk helemaal niks waard. Pas in de middag leeft hij wat op, rondje naar de hondenwei is nog steeds leuk.

Net had ik m'n afspraak bij de dierenarts. Zijn gebit kon de dierenarts niets mis mee vinden. Daar zit dus niet het probleem. Nu ben ik aan het wachten op zijn bloeduitslag en heel hard aan het hopen dat het zijn nieren niet zijn.

Als de uitslag goed is is het plan om te starten met Librela

Ybbihs schreef: ↑13 jan 2023, 13:44 Is er wel in zijn bek te kijken zonder narcose?
Want dan zou ik dat eerst doen.

Lou is in oktober ook onder narcose geweest vanwege vermoedelijke bekproblemen, maar dierenarts kon niks vinden. Ze is uiteindelijk gemasseerd en er zaten een aantal spieren rond haar kop zo vast, whiplash achtig, dat ze daardoor moeite had met eten. Dus dat is ook nog wel iets wat je mee zou kunnen nemen. Ik acht de kans niet groot, maar het is het overwegen waard.

Succes in ieder geval!

Dat is ook een goede. In september zijn we nog bij Jacha Heukels geweest. Toen heeft ze nog van alles recht gezet, ook in zijn nek voor het eerst. Liet jij dat doen bij een fysio?

Het is eerst inderdaad om te kijken of er iets nodig is. Hij laat zich door mij sowieso wel in z'n bek kijken. Maar als hij zenuwachtig is bij de dierenarts verstijfd hij helemaal. En dan nog hopen dat we niet de bange dierenarts hebben bedenk ik me nu net... Voor controle wil ik hem in ieder geval helemaal niet onder narcose.

Als ze wat moeten gaan doen dan wil ik ook bij hem blijven tot hij slaapt en ga ik om vragen en bloedonderzoek ook.

Dat als hij een rotte kies heeft het een moet is besef ik me heel goed. Hoop gewoon heel hard dat het niet zo is

Nelson heeft ergens last van in zijn bek denk ik. Hij neemt een botje wel aan, maar doet er vervolgens niks mee. Dat was al rede voor mij om een afspraak te maken bij de dierenarts. Maar vanochtend deed hij ook wel erg lang over zijn brokken. Hij was als laatste klaar en dat is niet hoe het hoort.

gmrbl en nu zit ik me zorgen te maken omdat ik bang ben dat er een kies ofzo uitmoet en ik wil hem niet onder narcose hebben.Te oud en hij vind het vreselijk om achter te blijven bij de dierenarts. De man is net 15 en had nooit last van tandsteen tot het laatste jaar. Hij krijgt geen vers meer, omdat dat niet zo lekker lijkt te vallen. Hij heeft nu wel regelmatig vieze tanden, een witte aanslag die ik in brokjes zo met mn nagel eraf kan krabben. Maar ze zijn ook erg afgesleten.

Hoe doen jullie dat als jullie oudjes onder narcose moeten?