Een Hondenleven

Even een update, een aantal maanden later.

Naar aanleiding van dit topic ben ik beginnen nadenken over hoe ik Georges tot dan toe begeleid had in zijn gedrag. Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik hem eigenlijk enkel had duidelijk gemaakt wat niét te doen (wat niet werkte), maar nooit wat ik dan wel wilde zien

Ik heb ook beseft dat andere honden voor 100% ontwijken voor ons niet werkt. Enerzijds waren andere honden voor Georges altijd al een trigger om hallo te gaan zeggen, en hoe minder honden hij regelmatig zag, hoe intenser die drang werd. Opvoedfout van mij toen hij jonger was, zeer zeker, maar hem daarvoor afstraffen door hem niet meer van de lijn te laten (want niet 100% betrouwbaar in zijn recall) vond ik niet eerlijk. Anderzijds wilde ik hem net leren hoe om te gaan met voor hem moeilijke situaties, in plaats van ze te ontwijken. Het kan altijd voorkomen dat een vreemde hond op ons afkomt ipv omgekeerd, dus het was voor mij belangrijk dat we zouden oefenen op waar het misloopt: ontmoetingen met spannende honden, die wel of niet op ons afkomen.

Zo gezegd zo gedaan gingen we afgelopen maanden aan de slag, met veel beloningen in de aanslag Dat kwam neer op een aantal verschillende dingen:
- op het grote grasveld gooi ik hem niet meer zomaar meteen los. Ik wacht tot de eerste opwinding over is en wanneer hij wat gekalmeerd is (en er enkel honden zijn waar hij goed mee uit de voeten kan), gaat hij los.
- wanneer een hond opduikt waar hij het niet zo mee heeft, gaat er snoep in. Zo heeft hij langzaam geleerd geen spanning op te bouwen, want het is gewoon leuker met baasje bezig te zijn dan te "fixeren" op die andere hond.
- idem wanneer hij aangelijnd is en een (volle) reu tegenkomen die bij ons komt buurten. Zelfs wanneer hij intens besnuffeld wordt (wat hij daarvoor met veel lawaai zou afweren), lopen we onder een stroom aan beloningen door.
- wanneer ik kleine tekenen opvang van spanning in richting van een bepaalde hond, lijn ik hem meteen aan. Dan volgen beloningen à volonté, tot we weer op geschikte afstand zijn.

Dit alles heeft gemaakt dat we enorm vooruit zijn gegaan en zijn gedrag voor een groot deel verbeterd is. Zijn recall is ook veel betrouwbaarder ! Er is uiteraard nog werk aan de winkel, maar ik merk aan hem dat hij nu veel beter begrijpt wat er van hem verwacht wordt en dat hij doorheeft dat bij mij komen tot een aangenamere situatie leidt (vaak lopen andere reuen al snel ongeïnteresseerd door of kan ik ze zelf afblokken, zonder dat hij zich met hen bezig hoeft te houden). De enige situaties waar het nu nog "mis loopt" is wanneer Billie de hond ook spannend vindt en de boel komt opjutten Maar ik ben erg trots op zijn ontwikkeling en hoe we als team samen leren ! Het is ook maar een gevoelig ventje eigenlijk

Bedankt voor alle inzichten iedereen ! Jullie kennis heeft me veel inspiratie gegeven en handvaten om voor ons de juiste aanpak te kiezen.

Dagmar schreef: ↑15 dec 2021, 21:22

Ipanema schreef: ↑15 dec 2021, 21:00 Dit is net waarom ik hem wil proberen helpen “chiller” te worden in het algemeen : hij heeft namelijk nog nooit iets gemoeten met een andere hond aan de lijn. Ik steek zelf over als er een tegenligger is, of ga op het gras staan. Dat hij hier dus zo reageert heeft geen precedent, hij maakt zichzelf vooral ongerust om niks

Noem het maar niks. Hij heeft het nog nooit gedaan, maar ik weet zeker dat jij Jaap binnen vijf seconden kunt leren uitvallen

Zelf niet kijken, aandacht vragen, doorlopen

Wow. Ik ben blijven staan om te filmen en te laten zien wat zijn reactie is bij bepaalde honden, zodat jullie een beter beeld hebben. Er kwamen vragen over of het onzekerheid was of iets anders Fijn dat jij op een filmpje van 13 seconden de hele hond opgelost krijgt

Zamunda schreef: ↑15 dec 2021, 20:07

Ipanema schreef: ↑14 dec 2021, 05:17@Loraine & @Zazoe Hij heeft dat "zijn heil bij mij zoeken" niet. Ik denk door hoe ik vroeger de situatie verkeerd inschatte en de mist in ging met mijn reacties. Wanneer hij aangelijnd is en een ongezellige hond komt buurten, laat hij zich ook niet gemakkelijk achter mijn benen zetten. Bijna alsof hij het net nog erger vindt dat ik er dan tussen kom te staan, dat hij mij wil beschermen ?

Maar is dat wel iets waar je veel en in veel situaties op getraind hebt? Anders kan ik me voorstellen dat dat niet ineens makkelijk gaat in een zeer spannende situatie.

Als ik je filmpje hierboven zie zou ik hem echt leren dat hij helemaal niets met andere honden hoeft, op wat fijne contacten na met honden die je kent en waar het leuk mee gaat.

Dit is net waarom ik hem wil proberen helpen “chiller” te worden in het algemeen : hij heeft namelijk nog nooit iets gemoeten met een andere hond aan de lijn. Ik steek zelf over als er een tegenligger is, of ga op het gras staan. Dat hij hier dus zo reageert heeft geen precedent, hij maakt zichzelf vooral ongerust om niks

Ik kom later met veel plezier nog terug op een aantal dingen die aangehaald zijn. In elk geval weer wat stof tot nadenken

Om een beter beeld te geven : dit was een situatie gisterenochtend.

Tara schreef: ↑07 dec 2021, 07:21 Nou, wat dacht je van zelf de regie pakken en houden?
Ik heb nog nooit patsreuen gehad, gewoon omdat ik dat tokkengezeik niet tolereer. Ik begrijp ook werkelijk niet waarom zoveel mensen dat maar ("Tsja, reuen hè? Die doen dat nou eenmaal") normaal vinden. Ik vind het niet normaal en heb ook gewoon geen zin om met zulke honden te lopen. Je doet normaal en anders doe je maar gewoon helemaal niet. Wat dacht je daarvan?
Mijn reuen konden van mij direct een correctie krijgen als ze gingen lopen patsen, negeren is ook een optie. En die deden dus ook normaal.

Ik vind het niet normaal, daarom wil ik er toch ook wat aan doen ? Wil nog niet zeggen dat het voor elke hond met een correctie opgelost is.

@Loraine & @Zazoe Hij heeft dat "zijn heil bij mij zoeken" niet. Ik denk door hoe ik vroeger de situatie verkeerd inschatte en de mist in ging met mijn reacties. Wanneer hij aangelijnd is en een ongezellige hond komt buurten, laat hij zich ook niet gemakkelijk achter mijn benen zetten. Bijna alsof hij het net nog erger vindt dat ik er dan tussen kom te staan, dat hij mij wil beschermen ?

Hades schreef: ↑07 dec 2021, 09:31 Controle over je hond nemen.
Oefenen op een recall in alle situaties.
Dus als je contact kan voorkomen dat doen en op het moment dat het contact er al is je hond terug roepen.

Veyron kan ook heel goed patsen maar die doet het uit kijk mij eens stoer zijn.
Ik roep hem direct terug als hij ook maar iets van spanning zie.
Nu kan hij het prima zelf oplossen en loopt hij uit zichzelf weg als hij spanning bemerkt...

Het is echt de hond niet om onder appèl te zetten. Bij Billie werkt dat net wel goed : door het opbouwen van het terugroepen lukt dat in meeste gevallen heel gemakkelijk. Of ze heeft zelf geleerd haar gedrag om te buigen naar iets dat wel mag, zoals met de bal spelen.

Sandra&co schreef: ↑07 dec 2021, 12:39 Konden Duque en Sofi ook. Vooral ook als het bange honden zijn, gingen ze er volle vaart op af om klop te geven. Rete-irritant. Sinds een jaar of zo gaat 1 dus even aan de riem als we een tegemoetkomer tegenkomen. Probleem opgelost, want zonder elkaars steun zijn ze gewoon sociaal naar anderen.

Haha ! Geniepig zijn ze, hé. Hier zijn ze met twee ook beduidend stoerder dan alleen Op hikes waar we niet veel mensen/honden tegenkomen neem ik Billie altijd even aan de lijn, die heeft de grootste mond. Dan is er vaak opeens geen enkel probleem meer

Tamara schreef: ↑08 dec 2021, 10:05 En wat je zegt: ik heb ook echt een hekel gekregen aan eigenaren hun hond gewoon maar los gooien en vervolgens meters ver uit zicht zijn, of er gewoon staan bij te lachen dat mijn honden zo 'lekker van zich af bijten'.

Daar kan ik ook horendol van worden. Staat een aangelijnde Georges met veel fanfare een opdringerige reu af te wijzen, komen ze hun hond niet halen want "hij moet het maar leren". Door zo'n situaties is hij de volgende keer ook veel meer gespannen bij een andere volle reu...

Lothian schreef: ↑07 dec 2021, 07:26 Heb je het over losloopsituaties? Of aangelijnd? Bij los lopen, kan je hem op tijd wegroepen en zo voorkomen dat hij contact maakt?

Dat zou ik namelijk doen. Hem leren dat hij bij elke hond bij jou moet komen en alleen mag kennismaken wanneer jij daar akkoord voor geeft. Dat voorkomt niet alleen de conflicten maar ik vermoed dat hij zich vanzelf veel zelfverzekerder gaat voelen wanneer hij niks meer met andere reuen hóeft. Elke ontmoeting is toch weer een stressemmertje dat verder gevuld raakt, en waarschijnlijk hooguit een neutrale tot vaak een negatieve ervaring voor hem.

Als het om een aangelijnde situatie gaat is het nog makkelijker: met een groot boogje er omheen.

Overigens: als het echt door angst en onzekerheid gemotiveerd is werken correcties vooral averechts, trap niet in die valkuil.

Het gaat vooral om losloopsituaties. Aangelijnd maken ze eigenlijk geen contact met andere honden, tenzij we ze kennen.

Ik denk wel echt dat het door onzekerheid komt, ja. Tot dusver hebben correcties inderdaad averechts gewerkt, dus dat probeer ik ten allen tijde te vermijden.

Ik snap dat jij, en vele anderen met je - @Tamara, @Inge O, @Hylos, @Tineke - vooral aanraden hem geen contact meer te laten maken met andere honden, maar ik heb niet het idee dat dat helpt. Als we alles actief gaan ontwijken maak je er net zo'n ding van en wordt het iets om nog meer op te focussen. Wanneer we bijvoorbeeld een aantal keer een grote, volle reu tegenkomen die hem besnuffelt en daarna zijn weg verderzet, heb ik het idee dat hij net minder ook op jonge reuen aast, omdat hij zich geen stoere vent meer voelt of zo ? Ik weet niet goed hoe ik het moet uitleggen. Ik vond het altijd vergelijkbaar met hoe @Diana omschreef dat Mila net nood had aan "geen ding" maken van iets, omdat het anders alleen maar erger werd.

In Californië zijn er daarbij helaas niet veel plekken waar honden los mogen lopen, dus op bijna elke wandeling komen we er wel tegen. Wanneer we op het Grote Grasveld zijn lijn ik hem gewoon aan als ik een hond zie waar hij niet mee uit de voeten kan, omdat we dan op één plek blijven. Gaan we op het strand wandelen, is er ook geen beginnen aan het ontwijken van andere honden. Het merendeel van de tijd gaat het ook wel gewoon goed, hoor. Ik denk dat ik misschien op zoek ben naar "algemene" manieren om hem meer zelfvertrouwen te geven, en niet persé enkel in relatie tot andere honden ? Zich minder zorgen maken over dingen, dat lijkt me voor hem ook alleen maar fijn.

Nu ik erover nadenk zou wat meer mentale stimulans hem misschien wel goed kunnen doen. Ik stopte een maand of twee geleden met agility met hem, vanwege een stomme juf. Misschien toch maar eens kijken of ik iets anders kan vinden.

Alle ideeën heel welkom natuurlijk. Als afsluiter van deze lange post een fotootje van mijn knappe heer

Georges is mijn eerste hond en ik heb in zijn opvoeding duidelijk wat steken laten vallen. Toen hij nog niet gecastreerd was en met razende hormonen rondliep liet ik hem te vaak alles zelf uitzoeken. Omdat de chemische castratie veel hielp en hij weer mijn tolerantere gup van daarvoor werd, heb ik hem definitief laten castreren toen hij 1,5 was.

Hij kan echter nog steeds niet goed met andere (volle) reuen overweg, zeker wanneer ze tussen zes maand en anderhalf jaar zijn, of wanneer ze hem lekker vinden ruiken. Vooral bij jonge reuen gaat hij ook echt zelf lopen patsen en stoer doen, terwijl het eigenlijk echt een watje is Iets van aanval is de beste defensie, zeg maar.

Vaak gaat het weken goed, en dan kan hij weer een terugval hebben en grommend en met stijve staart op een andere hond afvliegen, of op hoge poten een klein reutje blokkeren. Zeker wanneer Billie dan nog wat olie op het vuur komt gooien is het hek helemaal van de dam Om duidelijk te zijn : hij heeft nog nooit gaten gemaakt, het gaat vooral om veel lawaai om te laten zien wie het verst kan pissen.

Ik vind het jammer voor hem, want hij windt zich dan erg op, blijft daar ook in hangen en geniet helemaal niet van de wandeling. Soms is het ook heel willekeurig, zo is hij momenteel bijvoorbeeld doodsbenauwd voor een minuscuul Maltezer reutje uit de buurt

De tijd kan ik helaas niet terugdraaien, dus... Iemand tips hoe ik hem hier nu beter bij kan begeleiden ? Of supplementen die hem kunnen helpen wat zelfzekerder en “chiller” te worden ?