Een Hondenleven

Ik kan weleens wat jaloers zijn als ik mensen zie met meerdere honden die goed met elkaar overweg kunnen en goed onder appel staan. Kom ik aan met m’n blaffende chaos.
Ik zou persoonlijk niet weer 2 honden nemen in m’n eentje, al was een klein roedeltje wel m’n droom. De eerste is super makkelijk, sociaal en kan overal mee naartoe.
De tweede precies het tegenovergestelde. Als ik haar alleen had, kon ik veel meer inspelen op bepaald gedrag en hierop trainen. Nu zit ik steeds gevoelsmatig in een spagaat qua tijd en aandacht, want je wilt beide niet tekort doen maar ze hebben toch andere behoeften en ze versterken ‘lastige’ eigenschappen in elkaar, door geblaf van de een gaat de ander mee in opwinding en die flipt en de ander gaat weer mee in het jaaggedrag en uitvallen van de ander bijv.

Dit is gewoon niet de beste combinatie onderling en ben zelf ook niet zo’n opvoedkundig wonder is wel gebleken.
Doe mij voor de toekomst maar weer 1 hond waar ik alle tijd in steek. Tenzij het 2 heel sociale honden zijn misschien…