Er zijn 2 resultaten gevonden

door nevache
23 jul 2024, 22:09
Forum: Kynologische Klets
Onderwerp: senioren draadje
Reacties: 304
Weergaves: 15493

Re: senioren draadje

Ze is ook wel héél aandoenlijk zo :hartjes:
door nevache
12 dec 2023, 20:11
Forum: Kynologische Klets
Onderwerp: senioren draadje
Reacties: 304
Weergaves: 15493

Re: senioren draadje

Afbeelding

Jaaaaa, senioren, dus Brass mag ook meedoen ;)
Hij is inmiddels 15 jaar en 4 maanden. Voor een grote Galgo-kruising best bejaard. Maar hij doet het nog steeds!
Ruim 13 jaar geleden, na opvang bij @Heleboelie , kwam hij bij ons. Te bang om buiten te plassen&poepen, dus 's nachts alles binnen in de keuken. Bang voor godmagwetenwatnietmeer. Een jaar later kwam speciaal voor hem een Spaans hondenmaatje. Dat gaf hem houvast en plezier en de ontspanning om de geweldige hond te worden die wij in hem zagen.
Toen Finn afgelopen jaar onverwachts dood ging, was hij helemaal van slag. Zó sip, zo moedeloos. Hij was weliswaar al 14, maar dit leek meer vat op hem te hebben dan die leeftijd.
Uiteraard getwijfeld: doen we er goed aan om dan toch de roedel uit te breiden??
En dan ook nog met 3 jonge honden binnen anderhalve maand?
Maar wat ben ik blij dat we dat tóch gedaan hebben: hij fleurde weer op, leek weer 'voorwaarts' te gaan denken, hobbelde opeens weer met een soort van "gezwinde pas" achter het jonge grut aan. Finn was altijd degene die om hem heen bewoog, maar verder was hij altijd erg op zichzelf, geen contactligger met anderen. Nu kruipt hij samen met de Spaanse jongedame op één mat, snuffelt met de jongste ukkepuk aan héél interessante grasjes, graaft halfslachtig een kuil met nummer 3.

Afbeelding

En ja, de ouderdom is merkbaar: hij is behóórlijk doof, ziet in het donker duidelijk minder goed, zijn achterbenen zijn alle bespiering bijna kwijt. En hij slaapt graag en veel (maar dat was al zo). Los van de 'reguliere' uitlaatmomenten met de andere honden, neem ik hem af en toe mee voor ons rondje samen: stukje pad, stukje weg, stukje bospad, niet meer dan anderhalve kilometer. Maar hij vindt het geweldig en we doen er zo lang over als hij bepaalt. En soms als we daar lopen, herinner ik me nog de eerste wandelingetjes toen hij kwam - zó bang, zó gespannen, zó in zijn eigen cocon.
Als ik hem dan nu zie, dan zie ik een ontspannen rustige oude heer.
Hij mag blijven zolang hij wil. Maar ik weet ook dat het goed is geweest als hij gaat.


Afbeelding