Een Hondenleven

Heeft ze inmiddels al je kabels en afstandsbedieningen al opgegeten, of zijn ballen en speeltjes tegenwoordig leuk genoeg?

Er wordt in het buitenland/adoptieland nog weleens wat gerommeld met uitslagen van bloedonderzoeken op MiddellandseZeeZiektes, dus dat kan een reden zijn om wel bij je eigen dierenarts te herhalen. Ik heb daar zelf nooit voor gekozen. Deels omdat ik vertrouw op mijn observatievermogen + argwaan naar mogelijke MZziektes, deels omdat bloedonderzoeken maar een beperkte waarde hebben (vanwege incubatietijd).
Zorgen voor een goede basisgezondheid en scherp zijn op symptomen is altijd van belang. Zolang er geen verdachte symptomen zijn, kun je toch vaak niet zo veel.
Als je al zekerheden zoekt - wat na Quin logisch is -, zou ik eerder een algemeen bloedonderzoek laten doen, zodat je een soort nulmeting hebt voor 'later'.

't Is een leuk ding, en dat is het

Mag ze al uitkomen voor het Nederlands team? - daar kunnen ze nog wel wat balvaardige lieden gebruiken, denk ik.

Een leven als een luis op een zeer hoofd, noemde mijn oma dat.

thom schreef: ↑03 jul 2024, 15:54

nevache schreef: ↑03 jul 2024, 15:48 Hardstikke fijn voor jullie, Thom! En voor Farah ook.
Weer zo eentje die het idee logenstraft dat buitenlandse honden vooral angstig of zielig of langdurige 'projecten' zijn.
Geweldig om te zien dat ze bij jullie zo op haar plaats is.

Aar en Quin waren ook geen langdurige projecten hoor, integendeel zelfs.

Ik bedoelde ook zeker niet Aar of Quin, hoor, maar meer het wat algemenere idee over buitenlandse honden.

Hardstikke fijn voor jullie, Thom! En voor Farah ook.
Weer zo eentje die het idee logenstraft dat buitenlandse honden vooral angstig of zielig of langdurige 'projecten' zijn.
Geweldig om te zien dat ze bij jullie zo op haar plaats is.

thom schreef: ↑27 jun 2024, 09:43 JAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
Het kwartje is bij Farah gevallen hoor, op de hei geplast en gepoept !!

Nou, mooi dan, nog een paar cursusjes en de opvoeding is klaar!

Hoe is ze buitenshuis en naar andere honden, Thom?

Wat een ellendig leven heeft die Farah, zeg....

Die plek op de bank heeft ze alvast gereserveerd, zie ik

Ach Thom, wat fijn voor jullie - paar kilootjes en paar cm haar erbij , af en toe een 'weet je nog, met Quin' , maar vooral heeeel erg van haar genieten!

thom schreef: ↑22 jun 2024, 17:51 Doordat het meisje zo dun/mager is oogt ze natuurlijk ook een stuk ieler dan wij hadden verwacht. Gaat goedkomen hoor !

Gewicht erbij krijgen zal vast lukken.
Maar stel je voor dat haar kleurtje niet bij je bank of je nieuwe bed zou passen, da's pas vervelend!

Hoe langer de voorpret, hoe groter het genieten .... ze is er bijna!

thom schreef: ↑20 jun 2024, 16:01

Crutz schreef: ↑20 jun 2024, 15:54

thom schreef:Krijg net haar volledige geboortedatum, 01-01-2023. Ze is dus jonger dan gedacht. Wij dachten van 2022, dus nu 2 jaar of bijna 2 jaar. Maar ze is dus bijna 1 jaar en 7 maanden.
We hebben zo'n zin in ons Portugese meisje.

Nou ja. Dat soort geboorte data (01-01) is natuurlijk een schatting.
Dus ze is ergens van eind 2022/begin 2023

Zou zomaar kunnen hoor, hoewel ze wel altijd een eigen thuis heeft gehad totdat haar baas te ziek werd om voor haar te zorgen.
Het maakt verder ook geen bal uit natuurlijk.

Vlgs mij zijn er heel veel honden uit het buitenland die 'mooie' geboortedata hebben, 1e of 15e van de maand enzo.
Sem hier is ook op 01-01 gezet, en bij hem valt zelfs aan het jaartal wel te twijfelen.

thom schreef: ↑20 jun 2024, 15:30
Ze hadden Quin ook behoorlijk kort geknipt voor zijn vertrek naar ons. Wat jij al schrijft, het groeit wel weer aan, juist die snoet was zo ontzettend grappig.

Sem ook - die was eerder, bij aankomst in het asiel, al geschoren wegens volledig verklit, en voor vertrek wilden ze dat heus graag nóg een keer grondig doen - iieeekkkk. Uiteindelijk hebben ze het bij wassen en ietsiepietsie knippen gehouden.

Ach, ze hebben d'r snoet geknipt ... nou ja, 't groeit vast weer aan ...
Ze is er bijjjjjjnaaaaa!!!!!

Nog 4 nachtjes slapen, Thom
Ik hoop zo voor jullie dat Farah, op haar eigen merites, net zo'n fijne hond zal zijn als Quin!

ranetje schreef: ↑15 jun 2024, 15:41

thom schreef: ↑15 jun 2024, 15:18 Nee hoor, dat over de voeding was beslist geen eis, absoluut niet, het kwam gewoon even ter sprake, misschien begonnen we er zelf wel over.
Farah is over 1 week voor de volle 100% van ons. Wel vraagt de stichting of we ze op de hoogte willen brengen van grote veranderingen zoals herplaatsen of overlijden, dat was ook geen eis, maar meer een vraag.

Dat lijkt me een redelijke vraag

Overigens kan je als stichting nog zo veel willen vertellen/eisen, maar als alle zorg en kosten voor jou zijn ben je volgens mij gewoon eigenaar.

Ligt eraan wat voor overeenkomst je tekent.
Volgens de rechter impliceert een bruikleenovereenkomst dat het dier niet het eigendom wordt van de 'adoptant' die alle zorgen en kosten voor z'n rekening neemt, maar eigendom blijft van de plaatsende stichting....
Pas als je een koopovereenkomst sluit, is er sprake van overdracht van eigendom.
Ik heb daar zelf herhaaldelijk strijd over gevoerd met stichtingen, ook 'adoptie' op laten afketsen: als ik verantwoordelijk ben voor alle lusten en lasten, dan wil ik ook dat het dier onbetwist mijn eigendom is. Zo niet, zoek ik jammer maar helaas wel een andere.