In het verleden sliepen er ook nooit honden boven.
Tot FaeLynn kwam, als verdoold losgeslagen zieltje van 6 maanden: mijn eerste zorg was om verbinding met haar te krijgen. De eenvoudigste weg daarvoor leek mij om haar bij ons op de slaapkamer te laten slapen: in rust, zonder claims, geen angstprikkels, merken dat ze bij een 'roedel' mocht horen. Dat werkte als een speer. Overdag was ze met de andere honden beneden, 's nachts bij ons boven in haar eigen mand, letterlijk onder mijn handbereik. Na verloop van tijd gaf ze duidelijk aan ook 's nachts beneden te willen blijven. Prima.
Imme kwam als pup en sliep, vanuit vergelijkbare overwegingen, ook een tijdlang boven. Ook dat verschoof naarmate hij ouder en zekerder werd.
Mojo kwam met 15wkn uit Spanje als onzekere, naar binnen gekeerde pup. Ook bij hem leek boven slapen een goeie optie. Om te voorkomen dat jaloezie bij Imme een rol zou gaan spelen in de onderlinge verhouding, slapen ze beiden nu boven. Dat zal op den duur wel verschuiven. Of niet. 't Is maar net wat ze individueel of als roedel nodig (lijken te) hebben.
