Ja, 16 is best oud voor een schaap.
Op zich kunnen schapen wel een jaar of 15-20 worden, zegt men althans, maar dat gebeurt zelden: de gemiddelde leeftijd wordt nogal begrensd door het feit dat ze voor die tijd vaak al geslacht zijn. Het is mij niet bekend dat er duidelijke verschillen tussen rassen zijn. Wel zijn er rassen die meer bij hobbyhouders staan dan dat ze in grote kuddes bedrijfsmatig gehouden worden. Dat vertekent evt.verschillen sowieso: met een individueel hobbydier wordt anders omgegaan, meer kosten gemaakt, minder eisen aan gesteld, eerder kleine afwijkingen geconstateerd.
Anna was haar moeder, een statige sierlijke Zwartbles. Die werd 14.
Ruim 20 jaar geleden haalde ik haar op bij een schapenfokker in de Betuwe.
Ik had de ballen verstand van schapen. En ook alleen maar een bestelautootje-met-ventilator.
Maar ik wilde mijn vriend een schaap kado geven voor zijn nieuwe woonplek.
Het enige dat ik wist is dat zo'n dier zwoegervrij en scrapieonverdacht moest zijn
Dus met die fokker door de weides gelopen, beetje interessant kijken en er eentje aangewezen die me aanstond.
Reed ik daar, met een blatend schaap achterin mijn Peugeotje, in de file, en maar hopen dat ik niet door een verdwaalde NVWA-er aangehouden zou worden wegens illegaal veetransport
Anna was een geweldig schaap. En haar dochter Donna niet minder.
En omdat ze de dochter van Anna was, mocht ze blijven - een schapenlevenlang.
Geen huisdier zoals de honden, maar toch zal ik haar missen.
Remy is onze gezelschapsheer.
Zijn moeder en zusjes overleefden de bevalling niet, en hij bleef als enige over.
Het lot van de meeste rammen is (uiteindelijk) de slacht.
Maar hij bleek een heel prettig karakter te hebben, zo prettig dat ik graag wilde dat hij bleef.
Om zieke en oudere dieren niet alleen te hoeven zetten, hebben we hem laten castreren:
zo kan hij zowel bij rammen als ooien, bij zieke lammetjes of bij oudere ooien.
Zo heeft hij de afgelopen jaren ook Donna vergezeld.
