Nou, er zijn beslist Beagles waar loslopen een heikel punt blijft, zeker als ze met zijn tweeën zijn.
Een van mijn cursisten vroeger had eerst één Beagle.
Die heeft ze prima opgevoed en die kon los lopen.
Toen nam ze er een Beagle pup bij ..............
Ondanks trainingen gingen die twee als ze ook maar half de kans hadden met zijn tweeën op jacht.
Twee is een meute vonden ze, dus aan de slag dan maar.
Net zoals ik zelf ontdekte nadat ik mijn eerste teckel goed had opgevoed, die kon los.
Mijn tweede en derde teckel waren van een totaal ander kaliber en konden uiteindelijk in het bos vrijwel niet los.
Dat is mooiInge O schreef:Mijn hond toen was een Franse versie van een Beagle, een Franse Brak (niet Braque dus), een hond voor de meutejacht. Met de slechtst denkbare start : het eerste half jaar van haar leven vrij rondgezworven in een dorpje in de Pyreneeën en doodsbang voor mensen wegens nul gesocialiseerd.
Het begon met loslaten en zzzoefff, de woonwijk in, een paar uur later kwam ze wel weer een keer.
En een half jaar later liep ze overal betrouwbaar los.
Meen ik echt.
Zou het met een andere brak van dezelfde soort ook gelukt zijn?
Bij jou misschien wel hoor, ik weet vrijwel zeker dat er bij mij geen garantie zou zijn
En ik ben er aan gewend om er hard voor te werken.
Ook ik krijg de indruk uit reacties in dit topic dat het eigenlijk aan de baas ligt als een hond niet los kan.
Ik denk dat dat in lang niet alle gevallen terechte opmerking is.
