Een Hondenleven

Zamunda schreef: ↑21 sep 2022, 08:19

ranetje schreef: ↑18 sep 2022, 12:07

Zamunda schreef: ↑17 sep 2022, 22:43Sterker nog: ze gaat niet weg hoor, ze wil heel graag contact en aangehaald dus ze blijf zéker kijken of dat erin zit (plus ze wil het graag goed doen) alleen ze voelt zich een stuk veiliger als ze die affectie staand (en dansend) krijgt. Interactie is er volop, geen enkel punt, graag zelfs! Maar alsjeblieft niet als ze ligt en ook echt niet op allerlei kwetsbare plekken. En ze gaat ook liever echt niet liggen als ze eenmaal opgestaan is (en het idee heeft dat je mogelijk iets van haar wil).
Het is trouwens niet alleen gerelateerd aan onze handen, als de flexlijn tegen haar staart aankomt probeert ze ook meteen om daar vanaf te komen.

Ja ik vermoed dat ze gewoon altijd zo geweest is. Bij de enorme gevoeligheid omtrent de staart zou je nog kunnen denken dat er iets met de staart kan zijn, maar het is overal op het lijf waar het een beetje kwetsbaar is dus ik denk dat het algemeen is en niet vanuit (associatie met) pijn.

Dit herken ik van Claire

Bij haar heeft het mogelijk te maken met haar ervaringen in haar puppytijd met veel doktersbehandelingen en infusen en zo.
Maar ik denk ook wel eens dat het ook gewoon Claire kan zijn zoals ze is.
in ieder geval is ze nu zo, dus dat is waar ik (en jij ook) mee te maken heb.

Ik zit nog in de fase dat ik hoop dat er nog wat winst te behalen valt met training en gewenning... Hoe doe jij het met Claire als je bijvoorbeeld een teek van de buik ofzo moet verwijderen? Is het dan een kwestie van een sterk appèl waarmee je haar op de zij laat liggen?

Zamunda schreef: ↑17 sep 2022, 22:43

CatnDog schreef: ↑17 sep 2022, 20:33Zo te lezen is ze ook heel slim (dat ze meteen staat te dansen, zodra je naast haar ligt)
Spelenderwijs lijkt me inderdaad the way to go.
Als ze is opgestaan, komt ze dan helemaal niet meer terug bij je? Als je bijvoorbeeld met je hand op de vloer zou kloppen, zou ze dan naar je terug komen en wellicht sphynx-achtig net iets van je hand vandaan gaan liggen? Dan zoekt ze in ieder geval interactie. En ja, kleine stapjes. Ik hoop dat je uiteindelijk steeds meer haar vertrouwen wint en meer met haar weet te bereiken. Als ze als pup ook al niet van aanraking hield (je hebt haar niet vanaf puppytijd begrijp ik, dus je weet dat niet), lijkt het me wel een stuk lastiger.

Sterker nog: ze gaat niet weg hoor, ze wil heel graag contact en aangehaald dus ze blijf zéker kijken of dat erin zit (plus ze wil het graag goed doen) alleen ze voelt zich een stuk veiliger als ze die affectie staand (en dansend) krijgt. Interactie is er volop, geen enkel punt, graag zelfs! Maar alsjeblieft niet als ze ligt en ook echt niet op allerlei kwetsbare plekken. En ze gaat ook liever echt niet liggen als ze eenmaal opgestaan is (en het idee heeft dat je mogelijk iets van haar wil).
Het is trouwens niet alleen gerelateerd aan onze handen, als de flexlijn tegen haar staart aankomt probeert ze ook meteen om daar vanaf te komen.

Ja ik vermoed dat ze gewoon altijd zo geweest is. Bij de enorme gevoeligheid omtrent de staart zou je nog kunnen denken dat er iets met de staart kan zijn, maar het is overal op het lijf waar het een beetje kwetsbaar is dus ik denk dat het algemeen is en niet vanuit (associatie met) pijn.