Een Hondenleven

Cooper schreef: ↑30 mar 2024, 08:58

ranetje schreef: ↑29 mar 2024, 22:37

Cooper schreef: ↑29 mar 2024, 22:27 Ondertussen begint de chemische castratie uit te werken. Ben benieuwd. Ik hoop dat het ons door een moeilijke fase geloodst heeft.

Zie je verandering?
Of ga je uit van het uitwerken gezien het tijdstip?
Gewoon nieuwsgierig

Hij is wat meer gericht op lekkere damesluchtjes en zijn testikels worden weer wat groter.

Cooper schreef: ↑29 mar 2024, 22:27 Ondertussen begint de chemische castratie uit te werken. Ben benieuwd. Ik hoop dat het ons door een moeilijke fase geloodst heeft.

ellen en de birmanen schreef: ↑04 nov 2023, 15:38 en zorg dat je met de rest van de familie op 1 lijn komt.

Cooper schreef: ↑01 nov 2023, 15:27 Ik hoop gewoon dat het ons door een moeilijke periode heen helpt. Vandaar dat ik ook kies voor chemisch castreren; als het niks is werkt het weer uit en zitten zijn ballen er nog aan. Ik blijf echt wel tegelijkertijd trainen. Er valt voor ons beiden nog veel te leren .
Hij is nu 14 maanden en dat is niet extreem jong in mijn ogen. Op veel websites van dierenartsen lees je dat castratie al vanaf 6 maanden kan.

Ybbihs schreef: ↑01 nov 2023, 15:43

ranetje schreef: ↑01 nov 2023, 14:56 Het is wel de eerste pup hé?
Als je eerder alleen volwassen herplaatsers hebt gehad ben je zelf nog niet "vertrouwd" met dat puberale hitsige.
Bovendien is dat bij de ene hond een stuk minder heftig dan bij de andere.

Ook dat absoluut eens hoor.
Ik geef op het moment les aan 8 puberhonden in een groep en er zit veel verschil onderling, maar in basis lopen ze allemaal tegen dezelfde dingen aan. Aandacht, rust/ontspanning, gedrag naar andere honden, focus, normaal aan de lijn wandelen, ontvangen van bezoek, etc. En iedere les opnieuw ben ik bezig met verwachtingsmanagement, ze te vertellen dat het echt wel goed komt en leer ik ze dat ze naar de kleine successen moeten kijken.

Maar juist ook als het je eerste hond van pup af aan is, snap ik niet dat je gelijk voor castratie gaat in plaats van dat je iemand mee laat kijken met verstand van zaken die je op weg kan helpen in hoe je bezig bent. Want een buitenstaander ziet veel meer dan jij die er met je neus bovenop zit en het niet objectief kan bekijken. Maak gebruik van de kennis van anderen. Er zitten op dit forum genoeg mensen met een berg kennis en ongetwijfeld wel iemand die in de buurt woont. Waarom zou je daar geen gebruik van maken?
Mocht TS bij mij in de buurt wonen, kom ik met alle liefde een keer meekijken en tips geven hoe en waar aan te werken.

Ybbihs schreef: ↑01 nov 2023, 13:17

ellen en de birmanen schreef: ↑01 nov 2023, 12:16
ik zou het dus andersom doen, eerst een gedragsdeskundige en als dat niet helpt een chemische castratie. maar onthoud wel dat het geen wondermiddel is. het legt de productie van testosteron stil maar de opwinding en blijdschap die blijven en zorgen ervoor dat er op andere honden wordt gereden. puur als uiting van opwinding cq stress.
het enige wat bij jullie helpt als ik je verhaal lees, is consequent zijn. hup in de bench en geen gezeik, ook niet van familieleden. bij bezoek een kong en in de bench, pas als je rustig bent mag je eruit. rijden op andere honden is bij het aanstalten maken al je hond weg halen en verder lopen. zodra je ziet dat hij gaat patsen, dus hoog op de poten lopen, kop op schouder van de andere hond, je hond aanlijnen en weghalen.
hij moet leren om met stress en opwinding om te gaan en dat leert hij niet door een castratie. maar dat is mijn mening en ik vind het de weg van zwakte.

Eens, ik vind het ook de omgekeerde manier van stappen zetten.
En hoewel testosteron ook zijn 'irritante' kanten heeft, is het ook zo noodzakelijk voor de ontwikkeling tot volwassen, stabiele hond. Ik vraag me ook af waarom je voor een reu gaat, als je niet met dit gedrag kan en/of wil dealen. Zeker op deze leeftijd. Het hoort er ook gewoon bij. Je laat al het gedrag wat je benoemd ook zelf gebeuren waardoor het in stand blijft.
Snucky had met een jaar ook het liefst met iedere hond kennis gemaakt en irritant gedrag vertoond. Gaan we dus gewoon niet doen.
Omgaan met stress en opwinding kan je prima op trainen en sturen. Maar dat kost wel tijd en energie en betekent ook dat je met momenten keuzes moet maken die misschien niet altijd het leukste zijn, maar wel in het belang van je hond.

Cooper schreef: ↑21 sep 2023, 08:28 Net echt een verschrikkelijke wandeling gehad. Teveel om op te noemen ging mis . Vanmiddag weer een herkansing. .

Cooper schreef: ↑18 sep 2023, 16:34

ranetje schreef: ↑18 sep 2023, 15:50

Cooper schreef: ↑18 sep 2023, 11:42
Ja, ik oefen ook zelf door de week. Maar hij zit nu echt in een fase dat niets meer lukt. Als ik zeg zit; gaat hij liggen . Dat soort dingen. Loslopen is nu echt een dingetje aan het worden. Dus aan de lange lijn. Dan worden het snuffelwandelingen i.p.v. jakkeren als een idioot. Scheelt mij een hoop stress

Thuis of in het parkje of het bos?
En waar begin je dan mee.............. met wat hij op les al kan, of met de eerste stappen van de oefening zoals je daar op de hondenschool mee bent begonnen?
Zowel thuis en tijdens wandelingen. Ik probeer de oefeningen uit die hij al zou moeten kennen.

En als hij gaat liggen als je zit zegt, wat doe je dan?
Ik probeer hem dan zelf weer handmatig in zit te zetten en dan het commando zit erbij zeggen.
Loslopen kan je inderdaad even wat terugschroeven, maar blijf wel af en toe dat "hier" oefenen.
Kan je de lijn ook los laten meeslepen zodat hij soort van aangelijnd los is?
In principe kan de lijn los meegesleept worden maar er zit een handvat aan en dan ben ik een beetje bang dat hij ergens achter blijft haken en ik dan ergens de bushbush in moet om hem weer op te halen dus los is meestal nog echt los. Hij krijgt het ook vaak voor elkaar om de lijn door de stront te slepen, loop ik fijn met zo'n gore riem in m'n handen .

Cooper schreef: ↑18 sep 2023, 11:42

ranetje schreef: ↑17 sep 2023, 22:24 Je vertelt dat de oefeningen op de hondenschool best goed gaan, maar dan in het dagelijkse leven .....
Vraagje, waar je misschien ook wat mee kan?
Die oefeningetjes op de hondenschool, doe je die ook wel eens gewoon door de week?
Want wat hij daar leert, heeft hij daar geleerd te doen.
Dat wil bij een hond niet zeggen dat hij dat bij jou om de hoek in het park of in het bos ook automatisch kan.
De omgeving is anders, dus hoezo betekent een opdracht daar hetzelfde als op school?
(Plus dat er buiten veel meer afleiding is waarschijnlijk)

Ja, ik oefen ook zelf door de week. Maar hij zit nu echt in een fase dat niets meer lukt. Als ik zeg zit; gaat hij liggen . Dat soort dingen. Loslopen is nu echt een dingetje aan het worden. Dus aan de lange lijn. Dan worden het snuffelwandelingen i.p.v. jakkeren als een idioot. Scheelt mij een hoop stress