Een Hondenleven

Doyaquba schreef: ↑18 jan 2022, 13:40

Nanna schreef: ↑18 jan 2022, 13:38 Wat is er te doen aan spondylose dan afgezien van wat therapie en medicatie?
Ik zou zelf die hele scan laten voor wat het is en hem gewoon z’n gang laten gaan. Drie keer een aangelijnd rondje, kom op zeg.
We gaan er lekker tegenaan en als het niet meer lukt nemen we afscheid. Zo zou ik er in staan.

Er is ook sclerose en wellicht een hernia maar dat zou alleen te zien zijn met CT. In dat geval heb je ot ok een duidelijk beeld of het verbeteren kan met operatie. De spondylose is niets aan te doen inderdaad.

En ja die neiging heb ik ook wel een beetje...om gewoon alles te doen (nouja behalve pakwerk dan) tot het niet meer leuk is. Maar wat als er wel nog veel verbetering in zit na een ingreep?

En wat als dat niet kan, of dat je voorgeschoteld krijgt dat het zou kunnen, je de uitslag krijgt na scan, je besluit te opereren, maandenlange revalidatie en rustig houden en dat na een paar maanden tot een jaar blijkt dat hij nog steeds niets alles kan wat je voor ogen hebt, of dat je zelf voorzichtig blijft en daardoor niet vrij hem zijn ding kan laten doen ?

Ik ben absoluut geen expert, maar je noemt in dit topic best wel wat medische dingen op die niet operabel zijn. Spondylose, scelerose, mogelijk hernia.
En dit zijn met name dingen die bij overbelasting sneller tot issues en blessures en pijn kunnen leiden.

Geef gewoon uitdaging, doe de dingen die je kunt en hij kan. Hij is prima met andere honden zo ik lees, spreek gewoon af met wat rustige maatjes zodat hij die contacten houdt, zonder dat het uit de hand loopt met druk spel onderling.
Speel gecontroleerd met hem, of je nu op een trainingsveld gehoorzaamheid en discipline verwacht of buiten, het is dit type honden echt om het even en wachten tot een bal stil ligt voor hem op te gaan halen is ook niet einde van de wereld.

Finn was 5, pakwerk not done meer en appel ook niet meer omdat hij dan moest springen en springen was te belastend. Dus klaar, maar als ik zie hoe die hond verder nog heeft genoten van alles wat wel kon, en soms wat te veel laten doen en dan weer even wat rustiger aan. Kanjer van een hond en bij diagnose dacht ik dat ik hem zeer vroeg zou moeten laten gaan, viel alles mee.. elf.. niet heel oud en laten gaan omdat er weer wat anders naar boven kwam bij hem.
Enfin, je moet je goed laten informeren en voor jezelf afwegingen maken. Met 5 jaar had ik mijn hond ook kunnen laten opereren, maar da was er toen ook helder in, geeft geen garantie dat hij over een half jaar of jaar weer boven jan is, maar na operatie moet je hem beperken in alles.

Dat stukje een paar maanden een energieke hond moeten beperken in dingen doen en vrij bewegen en leven, dat wilde ik niet, dus daar was mijn keus om niet te laten opereren op gebaseerd.
Korte periode hem alleen maar kort aangelijnd uitlaten frustreerde hem en mij al bijvoorbeeld, onbegrip van hem uit naar mij en ik maar zeggen "sorry knul het moet even".. ik kon dat niet eerlijk gezegd. Laat staan maandenlang als revalidatie.

Fijn dat voor TS dat je erbij betrokken bent.
Mijn da die Finn toen behandelde was gespecialiseerd in orthopedie en chiropractie. Ik haal de termen van behandeling soms door elkaar
Zij had ook hem van jongs af aan al in de praktijk en had zelf ook de foto's gemaakt en hem bevoeld, op basis daarvan gaf ze toen advies en benadrukte inderdaad dat die onderrug niets aan te doen was (behalve wellicht operatie destijds)
Ik gaf al aan dat het een andere aandoening was bij Finn, maar de nek en deel van de rug konden wel wat gemanipuleerd worden toen omdat op de foto's daar geen spondylose of arthrose was te zien.


Geef het alleen aan ter overweging, omdat ik er ineens aan terug dacht ook omdat ze hier aangeeft dat hij best hard inkomt met stellen.

Dat herken ik ook, zeker als je net de diagnose te verwerken hebt gekregen en dat hij die acute pijn dus heeft/gehad.
Was zelf ook erg voorzichtig, maar op een bepaald moment moet je de hond hond kunnen laten zijn.
Ik deed bepaalde dingen anders, niet meer achter een nog rollende of stuiterende bal laten gaan bijvoorbeeld. Bal moest stil liggen dan mocht hij balletje gaan pakken.
Tijdens wandelen wat meer zoekspelletjes tussendoor, wat meer laten zwemmen.

Zou wel (misschien kan Crutz daarin adviseren?) zien of je nu een fysio of manuele behandeling zou kunnen laten doen. Finn had ook pakwerk gedaan, en was ook een vrij harde steller. Hij bleek bij de nek ook wat wervels te hebben zitten die behandeld konden worden, en omdat hij toch blijkbaar al wat langer last had van zijn rug was hij anders gaan lopen waardoor ook andere delen van de rug wat vaster waren komen te zitten.
De aandoening zelf is niet veel aan te doen helaas, maar ik was destijds blij met de chiropractie behandeling (3x of zo heeft hij toen nodig gehad) en ik merkte toen echt verschil aan hem.
Daarna af en toe pijnstilling om de zoveel tijd, en op een bepaald moment continue pijnstilling. Maar goed dat was een andere aandoening.

Doyaquba schreef: ↑21 dec 2021, 16:19

Ik weet niet of ik het nog waard vind om een uur enkele reis te rijden voor een beetje voor mezelf appèl lopen, daar is het de club ook niet naar, want ik train bij iemand privé en betwijfel of ze daarin willen investeren. Dus dat wordt nog een overweging op zich. Gelukkig tijd zat om daar rustig over na te denken. Maar het is even een droom aan diggelen. We vonden het zo leuk, inderdaad, wat jij zegt.

Maar opzich vindt hij alles leuk als we het maar samen doen dus we komen er wel uit.
Eerst maar zorgen dat hij sterk is en blijft, zodat alles weer mogelijk is en hij zonder problemen oud kan worden. Want alleen maar aangelijnde rondjes lopen is dus echt heel saai. Hopelijk mag hij snel weer los en lekker spelen met ballen en al dat soort kleine pleziertjes.


Verder iedereen bedankt voor de lieve woorden, kan niet iedereen beantwoorden nu, maar het helpt

Ik dacht dat je met je teefje ook nog trainde, vandaar die opmerking. Ik kreeg Bluf en dan ging Finn ook mee naar de club, vandaar dat ik destijds toen ook dingen met hem bleef doen, meenemen en in de kennel of auto laten zitten kon ik ook niet over mijn hart verkrijgen vandaar.

Wat ontzettend rot deze uitslag.
Haag, schutting en met name ook het afstand stellen zeker bij een hond die goed doorkomt is geen doen inderdaad, te belastend voor die onderrug.

En snap je gevoel, toen mij bij mijn eerste hond de conclusie uit foto's kwam heb ik ook gejankt. Want hij en ik vonden dat spelletje toen ook erg leuk om te doen en ik moest ook enorm schakelen om te bedenken welke invulling we dan nog wel eraan konden geven.
Ik liep dan voor de vorm nog wel appel op het veld bijvoorbeeld als de rest in de kantine zat of ik probeerde eens wat gebarentaal aan te leren bijvoorbeeld, eens in de zoveel tijd wilde een betrouwbare pakwerker hem nog wel eens oppakken... laag en rustig wegzetten, daar kon hij echt nog van genieten.
Speuren kon nog wel, ik hoop dat ze op je club blijven meedenken en investeren, scheelt denk ik dat je nu voor aparte onderdelen examen kan doen volgens mij?