Een Hondenleven

Onze hond was redelijk onbevangen, vrij druk ook, in voor wandelingen en niet echt onder de indruk van weer een nieuwe omgeving en verkeer en mensen e.d.
Wel was ze heel moe, en na een week of 2 voelde ze zich blijkbaar wat meer op haar gemak dat ze ook langer en dieper ging slapen.
Omdat ze eigenlijk wel open was naar ons toe, en zindelijk want ze gaf aan wanneer ze moest gingen wij vrij rap buiten lopen.

Wel in de buurt, en in de eerste week altijd dezelfde in- en uitgang. Daarbij stimuleerde ik haar onze poort ook zelf aan te wijzen en te zoeken.
Na een week ging ik ook aan de voorkant erin, puur om haar te leren waar we woonden voor het geval dat ze toch onverwachts eens los zou kunnen breken.
Visite hebben we niet gedaan de eerste paar weken. Wennen aan ons, de andere huisdieren en de dagelijkse routine waren belangrijker. Buiten keek ik het aan, veel mensen waren nieuwsgierig en wilden contact maken met haar. In ons geval kon dat omdat ze open was en vriendelijk.
Maar in begin was ik er terughoudend in, eerst wat meer wennen aan ons en wij aan haar.

Om medische redenen moesten wij vrij rap naar dierenarts, maar eigenlijk zou ik dat ook standaard doen. Even een standaard gezondheidscheck, paspoort controleren en de chip, even wegen en dan sta je direct bij de da ook geregistreerd.

Is het jullie eerste oudere herplaats hond? Of waren de vorige honden ook al wat ouder toen je ze kreeg?