Een Hondenleven

Laatst "konden" ze niet los, althans we wilden geen risico nemen. Continue een fixerende aangelijnde pit of staf met baas in dezelfde looprichting.
Op een bepaald moment is de man uit zicht, maar dan twijfel je toch.
Maar goed ook, die had de hond los gedaan van pad af, maar toen de hond los dus wederom onze honden zag moest de man alle zeilen bijzetten om die hond terug aangelijnd te krijgen.
Kijk, die honden kun je maar beter niet binnen de bebouwde kom los laten. En wij dus ook met name dan niet de gok nemen om Chara en Aak los te laten.
Chara zou misschien nietsvermoedend alsnog "vriendjes" willen maken, en Aki zou waarschijnlijk de intentie van die hond wél als provocerend zien en zichzelf en zijn roedel wellicht willen verdedigen. Daar zit je totaal niet op te wachten, zo'n conflict.
Dan maar een rondje aan de lijn, wat wij bij twijfel dus domweg altijd doen. Als het kan gaan ze los, bij twijfel toch maar even de lijn eraan, volgende wandeling dan maar los.

Moet zeggen dat ik wel blij ben dat we dat ook met Aak van jongs af zo hebben gedaan, dus aangelijnd met lange flex leren lopen (en ook aan een vaste kortere lijn), maar ook los.
En Chara ook, het is geen drama voor ze als ze een keer met een wandeling niet los kunnen en ze lopen dan ook niet te kloten of te trekken in die lijnen.

Met Bluf, Finn en Jol was dat anders. Die waren alle drie van jongs af aan zo gewend om feitelijk altijd los te lopen, of snel los te kunnen op de plekken waar we toen woonden, dat verplicht aan de lijn wandelen door hun bijna als "straf" werd ervaren.
En dat was ook voor mij niet leuk lopen eerlijk gezegd

Bij Chara moet ik er erg om lachen als we een "vrij" geven op een nu nog stukje leeg veld. Binnenkort zullen er ongetwijfeld weer schapen staan, en dan mag het uiteraard niet.
Ze gaat me dan toch een partij racen nu.
Op het oog heb je met een herder van doen, maar als ze de sprint inzet en vrij kan rennen dan zie ik wel degelijk verschil qua snelheid en behendigheid/souplesse.

Op stukken binnen de bebouwde kom met wegen in de nabijheid vind ik het dan nog steeds niet echt lekker om het maar te laten gaan, ze is zo ontiegelijk snel.

Gisteren was ik haar ook even "kwijt" op pad naast de Rijn is een crosspad voor mountenbikers, als er niemand fietst kunnen ze daar ook even rennen. Laat mijn vriend vaak doen.
Dus ik dacht gisteren, ach.. doe maar even dan. Chara foetsjie ineens..
Aak komt verderop pad uit.. en zij niet.
Komt ze ineens van achteren terug.. ze had me horen roepen en bedacht pad terug te gaan om me weer achterop te komen.
Je schrikt je soms de tandjes bij die beesten.

Bij haar vind ik het wel een dingetje merk ik. Laatst waren we ook op onbekend terrein en dan is ze even in haar eigen wereld bezig, en die vrijheid geef ik haar ook met liefde.
Ineens komt ze langs me stieren in paniek en rent pad af. Ze zag mij niet, Aki en baas stonden even verderop van pad af te spelen en zij was dus even van padje af en zelfs geluid maakte niet dat ze besefte dat we vlakbij stonden.
Daar schrok ik wel van. Deed me ook denken aan duin toen ik haar kort kwijt was, ze raakt blijkbaar in paniek als ze denkt dat we "weg" zijn. En gaat dan in 1 streep terug naar waar we vandaan zijn gekomen.
Nu konden we toch nog door heftig geluid en bewegen met armen haar gang stoppen, want ze keek toch ineens om. Maar oei.. zag mijn geest dwalen want we waren in een parkje vlakbij de brug met fietspad en autoweg. Bijna doof bleek ze ook voor ons geluid en roep.

EchoMira schreef: ↑24 mar 2022, 21:57 Nou. Veel groot gelul maar ik had vanmiddag ook de honden op hol, hoor.
Nog even langs de wei, 1500 meter voor we thuis zijn.
Daar hebben vandaag al 15 honden gelopen dus met de hazen valt het wel mee. Loslooprondje dat ze bijna dagelijks doen.

Maar het is Maart en de hazen doen nu even niet wat ze anders wel doen. Had me even niet gerealiseerd. Wel een haas onder de voet weg. Met pronksprongetjes. Een eenjarig mannetje.

Dus op 5 meter achter die haas rond en rond en verder en toen aan de ándere kant van het hek. En niet luisteren, hoor. Op mijn allerstrengst...ze hoorden me niet eens. Dus.

Gelukkig is het naast mogelijke gebroken tenen en prikkeldraadwonden nog steeds relatief veilig. Het had nog steeds niets met auto's te maken. Maar het was wel een teringzooi. Ik kan helemaal niet tegen dat soort chaos.

En toch gaan ze morgen weer los.

Had ik met Bluf toen ook. Stond ik zelf op een haas die plat in het veld bleek te liggen.. ja whoppa... ik schrok me de tandjes, de haas ging er als een haas van door (heel flauw) en Bluf erachteraan... daaaahaaag "training".
Autoweg was links redelijk ver en rechtdoor ook.. toch was ik blij dat een deel van trainen en oefenen wél tot haar door was gedrongen want er was een klein momentje van stoppen en omkijken naar me en toen ben ik gaan springen, dansen gaan zwaaien met een gele favoriete bal aan een touwtje dat ze dacht, ik ga maar terug, vrouwtje doet zó raar

Het is wel een "ding" vind ik, zeker met honden die je niet zelf van jongs af aan hebt groot gebracht om het moment en de plek te gaan bepalen waar je het gaat proberen.
Want dat is het wel, je weet immers nooit zeker wat honden gaan doen als eenmaal ze weten dat er geen lijntje meer is dat ze tegenhoudt.

Wij hebben dan strand, maar een van de eerste keren daar naartoe lopen staarde ze zich blind op de schapen die her en der stonden, en toen er ook nog paarden heel interessant waren heb ik toen écht de gok niet genomen om haar op dat moment los te laten, aan de lijn was toen al moeilijk de aandacht weer te krijgen.

Losloopplekken hier in de buurt zijn onveilig. Niet omheind en liggen naast fietspad en autoweg.
Omheinde stukken bij de Rijn, daarvan waren de hekken te laag, zou ze met gemak overheen zijn gesprongen.

Pas recent laat ik haar op het stukje losloop los waar het officeel mag, maar ik houd haar scherp in de gaten en lopen er honden op de stoep, dan gaat ze voor de zekerheid aan de lijn omdat ze graag contact maakt met mens en hond.

Op plekken waar het veiliger is, mag het juist dan weer niet, maar goed wordt gedoogd dus daar gaan beiden heerlijk los op rustige momenten.

Het voordeel van loslopen wel oefenen vind ik dat ze niet in paniek raken als de riem een keer per abuis afgaat, of zoals net dat bouwvakkers de voordeur open laten staan en het hek en dat Chara dus buiten op de stoep liep te paraderen. Ze is dan toch wel gewoon terug te roepen en kiest niet het hazepad.
Al had ik bij een wat angstigere hond waarschijnlijk meer alert geweest en haar bij me gehouden als mensen in en uit zouden komen, dat dan weer wel

Dirkje schreef: ↑17 mar 2022, 11:02

Ybbihs schreef: ↑17 mar 2022, 07:30

Dirkje schreef: ↑17 mar 2022, 00:40 En dan vaak ook nog zo’n klos van een flexlijn waarbij je helemaal geen contact meer voelt met je hond.

Nee, de gemiddelde baas met loslopende hond heeft veel contact...
Wat een onzin dat je middels een flex geen contact kan voelen.

Ik heb zeker contact met m’n hond als ze losloopt. Waarom niet?
En als mijn hond aangelijnd moet zijn dan gebruik ik een lijn. Daarmee heb ik rechtstreeks contact met m’n hond. Net als teugels bij een paard.

Dat jij het verschil niet ervaart tussen een lijn waarmee je beweging van je hond voelt of een hard stuk plastic met een handvat en een flexibel touwtje waardoor je niets van je hond kan voelen zegt alleen iets over jou hoor. Beetje raar om iemand daar over uit te lachen.

Huh
Hier ook de honden aan 2 grote stukken plastic en 8 meter lint. Ik was superblij toen Chara goed genoeg luisterde zodat ze ook aan de flex kon, zeker toen ze nog niet betrouwbaar los kon.
Aan de vaste lijn had ze minder bewegingsvrijheid, konden we ook niet goed oefenen op terugroepen en belonen wat met die 8 meter flex wel kon/kan.
Zelf ervaarde ik het gebruik van de flex juist als een extra stukje vrijheid en lengte geven zodat ze voor me uit kon gaan, of achter kon blijven om te snuffelen als ze dat wilde.

Sommige honden en de eigenaren erbij uit de buurt kom ik liever niet los tegen. Dat zij de honden aangelijnd houden vind ik alleen maar erg prettig.
Mijn eigen honden lijn ik aan als ik dat nodig vindt. Maar vind het zeer prettig dat ze los kunnen lopen en dat we terug kunnen roepen als dat nodig is.

Bij Chara wisten we in begin niet hoe het zou lopen, gezien haar gedrag op katten en andere dieren als schapen, paarden en koeien in combi met in begin haar vraatzucht. In begin spraken we er zeker over "wat als we haar nooit veilig los kunnen laten".
Buiten kijf stond dat we dat dan ook niet zouden doen, maar vraag was wel of we daar allemaal gelukkig van zouden worden.

Ben zelf dus blij dat met oefenen en aankijken bleek dat ze prima los kon lopen op een bepaald moment en het is heerlijk om haar te zien racen. Haar (en ook Aki) alleen maar aangelijnd uitlaten zou de honden tekort doen is mijn mening wat deze honden betreft.

Maar zou het niet gaan vanwege gedrag en niet bereikbaar meer zijn of zelf aanvallen van andere honden, dan had het simpel wel alleen aangelijnd uitlaten geworden.
Maar ik streef er toch wel naar dat onze honden betrouwbaar en veilig genoeg zijn om los te kunnen lopen, onder onze eigen voorwaarden, dat dan weer wel.