Een Hondenleven

Inge O schreef: ↑04 jun 2022, 18:45

Alfilillo schreef: ↑04 jun 2022, 16:36 Ze zou echter nooit agressief zijn.

Maar wat valt dan in deze context onder 'agressief'? Ben je als hond bv. agressief als je netjes aangeeft dat je niet bepoteld wil worden?

Ik vind van niet. Maar veel mensen delen die mening niet en dan kom je dus weer uit op stukje wat men verstaat onder Sociaal.

En soms kijk ik dan wel een beetje naar mensen kinderen, niet ieder kind vind het leuk om aandacht te krijgen of om in de spotlight te staan. Zijn ze daardoor minder sociaal of groeien ze niet sociaal uit tot volwassen mensen, nee.

En ik ben open, mijn vriend nog meer. En ik ben blij dat de honden die we in huis nemen dat blijkbaar ook hebben. Ik leer het ze niet, ze zien deels dingen denk ik en anticiperen er in. En een stukje karakter wat er al in zit gok ik.
Maar ik zag bij Finn op zeker wanneer hij er geen zin in had, en dan kapte ik mensen op zeker af die zich op bleven dringen. Bij Aki zie ik sterk wanneer het lolletje over gaat in echie, want daar zit ook een kop op.
En bij Glory denk ik dat we moeten zien nu wanneer ze het wat overweldigend vindt worden, maar goed heel kort bij ons dus vind ik dat ze daarin gesteund moet worden als dat nodig is. Om dus denk ik het van nature sociale te kunnen behouden.

Wat Inge eigenlijk ook aangeeft, sociaal wordt soms verward met wenselijk gedrag van een hond.
Ik ben blij dat geen van de honden die ik heb gehad het nodig vonden om bij onverwachts menselijk gedrag uit te halen of te bijten.
Aanwenningperiode bij ons daargelaten want dat hebben we bij Chara wel gehad in begin.

Finn was een hond die redelijk makkelijk was, maar geen allemansvriend. Mee op visite, ging dan ergens liggen en dan vond hij het wel best als ik er maar was. Vreemde mensen die zich opdrongen aan hem had hij niet veel trek in, hij wilde dat helemaal niet, vrienden maken. Hij besloot zelf wie hij leuk genoeg vond en wie niet, en dat gold voor honden idem.
Hij gaf dat altijd wel netjes aan in ieder geval.
Jol was eigenlijk idem daarin.

Bluf wilde, Aki, Chara willen graag aardig gevonden worden. Die moe(s)t ik dus temperen in te joviaal gedrag.

Bij Glory gok ik dat ze wel aardig gevonden wil worden, maar dat ze meer neigt naar karakter Finn en Jol. Het hoeft niet persé, ze maakt zelf wel uit wie ze leuk vind en kan ook prima zonder extra aandacht haar plekje vinden.

Minder sociaal? Nee. En ik denk eerlijk gezegd dat zij dit ook bij honden heeft/gaat krijgen. Ze gaat nu al haar eigen gang en hoeft niet zo nodig met Jan en alleman te spelen daar stuur ik niet in, dat idee krijg ik nu gewoon. Ze zal vriendelijk zijn, maar net als Jol een beetje haar eigen gang gang gaan. Beetje snuffelen, beetje spelen met de bazen en honden van eigen roedel visite is leuk en prima, even begroeten en dan gaat ze weer ergens anders kijken of liggen.

_Tiny_ schreef: ↑04 jun 2022, 15:22 Ik denk dat die honden die overal vrolijk bovenop batsen eerder sociaal onhandig zijn. Misschien vinden ze de andere hond ook wel een beetje spannend, weten niet hoe te reageren en doen dan maar wat? Vaak schieten ze ook heel snel heel hoog in de opwinding.
Ik schaam me dood, maar mijn Billie (labradoodle) is zo'n hond. Hard tegen een andere hond aan knallen. Met haar poten op de andere hond trommelen. Er omheen springen. Blaffen. Beklikken. Het maakt niet uit dat die andere hond wegdraait en het niet wil. Ze gaat gewoon door tot ik haar op haal. Ik weet ook niet hoe ik haar dat kan afleren. Ik laat haar nu niet meer met vreemde honden in contact komen, maar ja, daar leert ze ook niks van.

Zou dat zelf ook lastig vinden.
Zou Billie dit bij Chara doen is er geen vuiltje aan de lucht, die zal het wat opdringerig vinden maar zij blijft aardig en geeft op een aardige manier haar grens aan of loopt weg of doet iets om de ander te kalmeren. Bij Aki is dat een ander verhaal, al is die coulanter als de hond bekend is merk ik.. want zowel Chara als Glory nu al mogen tegen hem opstaan of "per abuis" op hem hangen of over hem heen hangen. Een vreemde hond hoeft dat niet binnen een seconde te proberen want dat accepteert hij niet. Reu of teef maakt dan niets uit.

Wat ik al eerder hier schreef vind ik dat dan dus altijd lastig. Want mensen zijn dan vaak geneigd te zeggen dat hij dus niet sociaal is omdat hij dat soort acties niet accepteert.
Ik vind hem prima sociaal als ik zie hoe hij binnen eigen roedel honden accepteert en ermee om kan gaan, maar ook bij bewuste kennismakingen met honden van familie bijvoorbeeld ook prima in staat is om contact te maken en te negeren als die honden lelijk doen tegen hem.

Mensen snappen het soms dan ook niet als we hem terug naast ons roepen bij vreemde loslopende honden. Dat had ik met Finn destijds ook.
Maar ik doe het liever wel. Laatst een vrouw die vroeg of onze honden vast waren. Ja. Mooi zei ze en klikt haar honden los die op een streep in blafmodus op ons trio afdenderen en met name op Glory. Kan dat mens niet weten dat we de kleinste net een week hebben, maar die beestjes kwamen niet met de leukste intentie ook kennis maken in ieder geval. Waar zit je verstand.
Chara en Aki reageerden in ieder geval niet relaxed toen die beesten op Glory af denderden. Blij dat het geen incident is geworden omdat mijn vriend de riemen strak kon trekken.. kreeg hij nog als verwijt dat hij niet met drie honden moest lopen als hij ze niet aan kon...
Dat stuk bos geldt aanlijnplicht

Ik ben er tegenwoordig wel helder in en zeg bij geringste twijfel als mensen zo doen dat ik niet wil dat andere honden bij mijn honden komen buurten, heb ik het in ieder geval gezegd.

En als het onverwachts gebeurd zoals gisteren, is het wel weer gemakkelijk om Aki wat korter te houden en Chara lijn te geven.. zij is beter in onverwachts contact en dat is ook een verademing en makkelijker lopen eerlijk gezegd

Omgang met mensen wil ik wel altijd even checken, zeker bij de herplaatsers.
Ik kijk in eerste instantie wel goed bij 1e keren visite bijvoorbeeld hoe ze reageren.
Gisteren liepen er 2 jongetjes voor ons, waarvan 1 direct de hand uitstak naar Chara. Dat kan gelukkig. Het jongetje bleek zelf gewend met honden, en dat kon ik wel merken. Dus gevraagd of hij ook onze kleine Glory wilde begroeten. Kon ik mooi zien hoe ze reageerde, en dat deed ze heel netjes en onbevreesd.

Best veel mensen hier steken in voorbijgaan plots de handen uit, gaan lokgeluidjes maken e.d.. Als ik zou zien dat 1 van de honden dat niet zou trekken, kan ik daar rekening mee houden. Omdat ik zie dat ze er alle drie geen moeite mee lijken te hebben, maar ik me er niet zo druk om.
Al ga ik er overigens niet in mee hoor. Gisteren zat er ook een op een bankje te roepen, toen heb ik gezegd dat ik dat liever niet had omdat ze moeten leren dat ze niet op jan en alleman af mogen lopen. Ik ben dus ook doorgelopen.

Ook doe ik dat als de gelegenheid er voor is met vreemde vriendelijke honden. Gisteren een pup en een labrador uit de straat. Die lab was een ding, want Aki moet hem niet. Maar kon Aki ook zien dat hij daar niets over te zeggen had
Mijn vriend stond met Glory een stuk achter ons, dus dat ging prima.

Vind het altijd wat lastig omdat met sociaal vaak ook open en vrij in vreemd hond contact wordt bedoeld.

Bij Finn, Bluf en Aki ben ik daar altijd gereserveerd in gebleven buiten.
Terwijl ze allemaal prima in staat waren en zijn om bij kennismaking met honden die ze vaker gaan zien het eigenlijk prima ging/gaat.

Chara is sociaal naar mens en hond, Aki vindt ook alle mensen prima.
En Glory is er maar net, maar zij is naar de meeste mensen en kinderen toe ook gewoon sociaal en reageert voor nu ook vriendelijk op honden.

Bluffie was trouwens ook fantastisch met mensen met een beperking. Spasme bijvoorbeeld deerde haar niets, ze vond het niet vreemd, liet zich aaien en bleef dan zelfs rustig terwijl ze van nature best druk kon zijn en snel geprikkeld kon raken. De reactie van spasme of het gillen van plezier negeerde ze dan volkomen, dat vond ik altijd bijzonder om te zien.

En destijds met de herders en ook nu weer met Aki als enige echte herder in combi met Chara (en Glory) vind ik het bijzonder dat zoals gisteren ineens iemand op ons af komt lopen en aangeeft eigenlijk angst voor honden te hebben maar na ons al een tijd lang voorbij te hebben zien lopen contact wilde maken omdat ze het met onze honden wel aandurfde en wat meer over haar angst wilde stappen.
We zitten nooit naar complimentjes te vissen, maar moet zeggen dat ik het best prettig vind als mensen op die manier reageren en dat de honden ook daadwerkelijk braaf en benaderbaar zijn uiteraard.