Een Hondenleven

Deels denk ik. Ze zijn er wel in te sturen min of meer. Bij Aak merk ik sterk dat "willen" reageren enorm afhankelijk is van de houding van de andere hond. 1 van de reuen van de buren kan geen kwaad doen, dat is dikke mik. Bij de anderen zie je toch lichte spanning en dat hij grenzen stelt of wil stellen, die laat ik dan ook niet neuzen want soms zie je de spanning ontstaan, maar hoor ik in eerste instantie niets.

Achter gaat het ook redelijk ok, maar sommigen laten hun reuen markeren op belangrijke punten in de slop. En dan merk je buiten toch als je elkaar treft een specifieke intolerantie naar elkaar toe. Voor mijn gevoel is dat markeren toch een vorm van provocatie.. er mag overigens niet overheen gemarkeerd worden omdat ik het zelf echt absurd vind dat mensen de honden in de sloppen laten zeiken, terwijl binnen 1 minuut je bij grasveld met bomen komt. Lezen ze allemaal daar de krant maar.

Maar goed dat is een ander ding, want dat is ook mijn beleving dat met name urine van reuen een signaal ook afgeeft aan elkaar, dus buur(t) honden (reuen) die bij elkaars poortjes gaan zeiken en die mogelijkheid ook krijgen met name van die reuen, die dan ook buiten reactief reageren bij het zien van m.n. onze reu, merk ik dat ondanks dat ze nooit in direct contact zijn geweest ze precies weten wie wanneer en waar gepasseerd is, of er nog loopt. Ik vind dat nooit zo handig, dat ze dan dus bij onze poort of bij ons hek die honden laten markeren.

@Nanna dank je, klinkt heel logisch inderdaad.

Zet me ook direct aan denken hierbuiten in de voortuin. Alle directe buurhonden is prima als alles buiten is, passanten ook. Maar ze moeten niet ineens over de grens komen of tuinhek in komen lopen, dan worden ze gezien als indringer die weg moet of in ieder geval te horen krijgt dat hij niet gewenst is in dat stukje tuin.

blondie schreef: ↑12 mar 2023, 13:31 Ok, maar wegjagen uit de roedel wat versta jij daar dan onder?

Ik zit dus met dat stukje dat de vreemde losse hond dus op Glory af dook, de twee anderen grepen daarop in.
Trouwens eerder ook eens gebeurd, toen ging Chara er ook voor staan om de kleinere aanvaller te blokken en bij doorgaan ging haar kop wat lager en joeg ze inderdaad de hond weg. Is dat dan niet een soort van verdedigen dan?

Besef me trouwens wel dat beide keren ik daar niet bij aanwezig was. De enkele keer dat het mij gebeurde was ik de blokker.

Ok, maar wegjagen uit de roedel wat versta jij daar dan onder?

Ik zit dus met dat stukje dat de vreemde losse hond dus op Glory af dook, de twee anderen grepen daarop in.
Trouwens eerder ook eens gebeurd, toen ging Chara er ook voor staan om de kleinere aanvaller te blokken en bij doorgaan ging haar kop wat lager en joeg ze inderdaad de hond weg. Is dat dan niet een soort van verdedigen dan?

Soms hoor je baasjes zeggen dat hun hond hun verdedigt, of de groep (mens en of dier).
In sommige gevallen heb ik daar zelf wel eens twijfel over, net als ik zelf ondervond met mijn 1e herder die op een bepaald moment ging reageren op mensen die me wat wilden vragen, of zelfs reageerde toen iemand de ruimte van een zitruimte in een hotel binnen trad onverwachts toen we met een klein groepje zaten.
Dat was absoluut niet ok, en meer gebrek aan leiding van mijn kant dan dat hij het deed om mij te beschermen.

Maar zoals laatst dat van achter een hond was losgebroken en op Glory dreigde te klappen, waarop Chara de hond blokte, en Aak vanaf de andere kant de hond in zijn flank sprong om een tikkie terug te geven, was volgens iemand puur eigenbelang. Terwijl mijn partner als ik dat toch wel zagen als ingrijpen om Glory te beschermen

Idem toen Aak nog jong was en mijn vriend bijna gerold werd. Aki liep ver voor hem in de lijn, hoorde mijn vriend een HÉ! zeggen, zag de man bij mijn vriend en schoot terug direct op die man. Dat is toch geen eigen belang te noemen? Zeker niet als in normale situaties alles en iedereen gewoon kan passeren, praatje kan maken en de honden kan aanhalen?

Hoe zien jullie dat?