Een Hondenleven

Gaat het nog steeds beter?

Geef je die medicatie voor zijn maag nog, en was dat het enige wat je hebt gegeven of toch ook nog pijnstilling erbij?

Gewoon even benieuwd en of je zelf dan denkt dat het inderdaad zijn maagproblemen zijn geweest of toch tijdelijk overbelast en dat het met rust en pijnstilling nu is verbeterd.

Gelukkig maar!

Ja, bij Finn was LSI geconstateerd op zijn vijfde. Ik doel er niet op dat Vic dat zou hebben, maar dat mogelijk een beknelling bij de achterhand nu deze problemen zouden kunnen geven. Ook omdat je noemde dat hij in begin sleepte met zijn poten.
Toen het op die vakantie (hij was toen 9 jaar volgens mij) plots zo slecht ging had ik waarschijnlijk te veel met hem gedaan, en het in en uit een boot gaan was gewoon stom achteraf gezien. Ik dacht destijds ook dat het einde verhaal zou zijn, maar hij knapte dus weer op met wat rust en pijnstilling.

Vic loopt op de filmpjes trouwens wel een stuk beter hoor dan Finn, die zwalkte echt en bij draven zakte hij direct door de achterhand die eerste avond.

Hoop dat Vic snel opknapt in ieder geval!

Cerenia heb ik even opgezocht, dat is geen pijnstilling toch puur tegen misselijkheid en buikklachten?

Hij gaat hijgen als hij toch opstaat en probeert te lopen? En wat wankel in de achterhand. Heb je ook het idee dat bij een misstap of een tikje tegen de zij hij om zal vallen?

Op het filmpje zie ik hem niet hijgen, voor mijn gevoel probeert hij op te staan maar wil de achterhand niet.

Finn heeft het 1x heftig gehad op vakantie, daarvan wist ik van zijn instabiliteit die door zou kunnen zetten op bepaald moment. Hij had een te drukke dag gehad, veel rennen, zwemmen en in en uit een boot wat dus te veel was voor zijn staat van zijn. Een paar uur erna kon hij niet meer zelfstandig opstaan, toen hij wel op vier poten stond waggelde hij mee en deed zijn behoeften buiten, dus die controle had hij wel.
Ben daar toen ook naar de da gegaan, en wel verteld van zijn LSI zij gaven me toen pijnstilling mee en met rust in combi met die pijnstilling verbeterde zijn toestand snel. 2 dagen later was hij nog wat instabiel, maar wilde wel weer rennen en zwemmen, maar daar heb ik hem toen even in beperkt.
Maar bij Finn was het dus echt een zenuwbeknelling toen bij de achterste wervels.