Als je een pup koopt weet je nooit helemaal zeker hoe dat uitgroeit, dan kun je wel een beetje afgaan als je de rassen weet van de ras eigenschappen van dat type.
Bij een herplaatster van wat oudere leeftijd kun je volgens mij al wat meer inschatten wat voor vlees je in de kuip hebt of krijgt, in combi en afhankelijk van hoe eerlijk de om- of beschrijving van de hond is, althans als je al wat meer honden hebt gehad.
En sociaal karakter vind ik soms ook lastig als benaming, onze herder is sociaal. Maar ik zie in hem dus weer geen allemansvriend als het vreemde honden betreft, die gaat niet zomaar lopen spelen met jan en alleman die hij niet kent. Ik vind dat een trekje van het ras waar ik rekening mee hou, ook als ik toch weer voor dit ras zou willen gaan.
In en om het huis is hij zeker naar mensen toe al dan niet bekend, prima sociaal, net als mijn vorige "echte" duo.
Er zijn 2 resultaten gevonden
Re: Keuzes
Van jongs af aan op een of andere manier had ik wat met het ras Duitse herder. Oom die verder in het land woonde had er 1 en verder in onze familie had niemand honden.
Rond mijn 30ste zei ik ja tegen een herplaatser Duitse Herder van toen 4 jaar, mijn eerste hond. Op een bijzondere manier kwam hij via omweg toch bij mij en absoluut geen spijt van gehad.
Medisch bleek hij niet helemaal ok, en jaartje later kreeg ik een teefje op fokkersvoorwaarden erbij ook herplaatser van toen 2,5 jaar oud.
Totaal verschillende karakters, maar wel beiden "typische" herder trekjes ieder op hun eigen manier. Veel van ze geleerd, en het "paste" me wel.
Toen ik jaren later en inmiddels een partner rijker voor een pup ging kijken heb ik vanwege de erfelijke medische dingen van Finn wel gevraagd of de ouderhonden daar op getest waren, de eigenaren van teef en reu kenden mijn verhaal ook dus wisten me wel gerust te stellen dat de pup geen lijder van DM zou kunnen zijn. Zo kreeg ik Aki, mijn eerste pup.
Die keuze was samen met partner, hij wilde graag een pup en was ook gecharmeerd geraakt van DH's.
Hijzelf had Jol meegenomen in onze relatie, een kruising border collie x stabij. Hele lieve, leuke hond, maar ik was wat meer interactie gewend en Jol was Jol , redelijk op zichzelf al draaide dat ook wel bij.
Maar ik had op basis daarvan en ook bij de échte rassen die in haar zaten wel zoiets dat dat niet helemaal bij mij paste als ik zou mogen kiezen.
Toen we na haar dood uiteindelijk op zoek gingen naar een andere hond (die een match moest zijn met Aki én de katten én in onze woonomgeving zou passen) heb ik veel gereageerd op DH teven die mij opvielen, mijn vriend wilde geen mechel of kruising want daar heb ik ook nog enorm over getwijfeld destijds, maar toen was hij nog niet toe aan een andere hond ook + hij twijfelde over die rassen.
Keuze nu is dus eigenlijk altijd gebaseerd op wat mijn vriend acceptabel vind, en dat het moet passen binnen de huidige beestenboel en onze woonomgeving.
IN zijn hart, liefst pup, en ik neig dus weer naar herplaatsers. (Finn, Bluf en Jol waren voor mij herplaatsers maar heb nooit het gevoel of idee gehad dat ik een andere band met ze had, dan als ik ze van jong af aan zou hebben gehad)
Als we weer voor een pup gaan, dan waarschijnlijk toch ras herder weer en dan vind ik testen van de gezondheid en erfelijkheden wel belangrijk.
Bij bewust gefokte kruising idem.
Val ik zoals bij Chara als een blok voor wat ik zie (foto, bewegend beeld en karakteromschrijving) dan ga ik op mijn gevoel weer af.
Glory viel mijn vriend als een blok voor, en ik ben uiteraard ook gek op haar maar moet soms wel lachen.. het is af en toe net Jol in een andere verpakking
(iets baasgerichter en will to please, dat wel 
)
Merk dus wel dat met name ik, maar ook mijn vriend wel voor DH'achtigen vallen. Een terrier zal hier niet zo snel komen denk ik. Maar zeg nooit nooit.
Rond mijn 30ste zei ik ja tegen een herplaatser Duitse Herder van toen 4 jaar, mijn eerste hond. Op een bijzondere manier kwam hij via omweg toch bij mij en absoluut geen spijt van gehad.
Medisch bleek hij niet helemaal ok, en jaartje later kreeg ik een teefje op fokkersvoorwaarden erbij ook herplaatser van toen 2,5 jaar oud.
Totaal verschillende karakters, maar wel beiden "typische" herder trekjes ieder op hun eigen manier. Veel van ze geleerd, en het "paste" me wel.
Toen ik jaren later en inmiddels een partner rijker voor een pup ging kijken heb ik vanwege de erfelijke medische dingen van Finn wel gevraagd of de ouderhonden daar op getest waren, de eigenaren van teef en reu kenden mijn verhaal ook dus wisten me wel gerust te stellen dat de pup geen lijder van DM zou kunnen zijn. Zo kreeg ik Aki, mijn eerste pup.
Die keuze was samen met partner, hij wilde graag een pup en was ook gecharmeerd geraakt van DH's.
Hijzelf had Jol meegenomen in onze relatie, een kruising border collie x stabij. Hele lieve, leuke hond, maar ik was wat meer interactie gewend en Jol was Jol , redelijk op zichzelf al draaide dat ook wel bij.
Maar ik had op basis daarvan en ook bij de échte rassen die in haar zaten wel zoiets dat dat niet helemaal bij mij paste als ik zou mogen kiezen.
Toen we na haar dood uiteindelijk op zoek gingen naar een andere hond (die een match moest zijn met Aki én de katten én in onze woonomgeving zou passen) heb ik veel gereageerd op DH teven die mij opvielen, mijn vriend wilde geen mechel of kruising want daar heb ik ook nog enorm over getwijfeld destijds, maar toen was hij nog niet toe aan een andere hond ook + hij twijfelde over die rassen.
Keuze nu is dus eigenlijk altijd gebaseerd op wat mijn vriend acceptabel vind, en dat het moet passen binnen de huidige beestenboel en onze woonomgeving.
IN zijn hart, liefst pup, en ik neig dus weer naar herplaatsers. (Finn, Bluf en Jol waren voor mij herplaatsers maar heb nooit het gevoel of idee gehad dat ik een andere band met ze had, dan als ik ze van jong af aan zou hebben gehad)
Als we weer voor een pup gaan, dan waarschijnlijk toch ras herder weer en dan vind ik testen van de gezondheid en erfelijkheden wel belangrijk.
Bij bewust gefokte kruising idem.
Val ik zoals bij Chara als een blok voor wat ik zie (foto, bewegend beeld en karakteromschrijving) dan ga ik op mijn gevoel weer af.
Glory viel mijn vriend als een blok voor, en ik ben uiteraard ook gek op haar maar moet soms wel lachen.. het is af en toe net Jol in een andere verpakking
(iets baasgerichter en will to please, dat wel )Merk dus wel dat met name ik, maar ook mijn vriend wel voor DH'achtigen vallen. Een terrier zal hier niet zo snel komen denk ik. Maar zeg nooit nooit.