Een Hondenleven

Anderzijds, om te leren hoe je hond met bepaalde situaties omgaat zal je dat toch moeten ondervinden. Tenzij je je hond absoluut nooit los laat lopen of alleen omheind los laat met eventueel bekende honden. Maar ook die honden zijn ooit eens onbekend geweest.
Of als een hond al wat ouder is en al dusdanig gedrag laat zien dat het helder is dat de communicatie met vreemde honden niet ok gaat verlopen (om welke reden dan ook)

Ik probeer niet te bemoeien als het dusdanig onverwachts komt dat een hond al neus aan neus staat. Met Aak dus gehad en die had ik aan de lijn op dat moment.. een hond komt aanvliegen (speels en retesnel, windhondtype) Maar die vond het zelf dus spannend en ipv rap wegrennen begon die heftig te beklikken en vervolgens wierp deze zich op zijn rug met de staart tussen de poten...
Ik durfde op dat moment echt geen spanning op de lijn te zetten dus, en Aak vond het allemaal maar heel vreemd gedrag en stond eigenlijk boven die hond, omdat de hond zich dus onder hem had geworpen
Ondertussen stond een baasje wel te gillen, want die zag alleen maar een herder boven haar hond hangen, maar hoe dat was ontstaan had ze niet gezien want die liep nog op de stoep ergens toen ze de hond dus los had gelaten.
En uiteraard zou Aak niets negatiefs mogen doen op dit moment omdat de hond zich overgaf, maar hij gaf zich over zonder daadwerkelijke aanleiding en dat was gewoon vreemd

Dat vond ik dus wel heel spannend. Ik gaf wat meer lijn, maar stapte wel zelf weg en riep rustig richting Aak of we weer verder zouden lopen..
Dat werkte, na nog een blik op de hond draaide hij om naar mij en vloog de hond op om richting de baas te rennen.

Bij mijn eerste hond zeiden sommige mensen op een bepaald moment tegen mij, wat loop je je altijd te bemoeien dan het gaat toch goed, en hij is toch geen monster. " Je kunt beter weglopen als het spannend lijkt te worden, dan dat je je ermee bemoeit" .
Afijn, dat heb ik bewust dus welgeteld 2x gedaan in een situatie die ik niet vertrouwde en waarbij ik normaal gesproken hem dus naast me zou hebben geroepen nog voor een confrontatie.
Ene keer een zeer grote Mastiff achtige op strand, ik zag hem achterop komen vanaf een duintje waar hij bij de bazen zat, en ik besloot toen dus door te lopen. Maar de hond blokte dus Finn, ging overhangen en dat werd knokken.
En 1x toen een vrouw met mechel reu bleef aandringen om mijn hond ook los te laten en ik vertrouwen in mijn hond moest hebben. Dat ging een half uur goed en toen raakten ze aan de knok over een tevenplasje.
Vanaf dat moment geen risico, en bij 2 grote sennen reuen had ik even geen keuze want die stonden ineens om hem heen.
Ik besefte dat mijn hond niet veel nodig had om geprovoceerd te worden, dus lijnde ik continue aan en liet niets aan meer aan toeval over.

Overigens wel zo dat ik daardoor echt opnieuw heb moeten leren dat niet alle honden op gespannen voet leven. En dat ik prima signalen van honden kan lezen, maar bij mijn eigen honden dus te bang was voor conflict.

En dat heb ik nu dus nog bij de herder, de dames laat ik wat vrijer omdat ze niet echt amok maken of zich laten uitdagen. Maar ook tot bepaalde hoogte.
Hondje van de buren dat nu met regelmaat loopt te grommen van bovenaf hun terrasbank over het tussenhekje heen, heeft zelfs Chara nu tabak van gekregen. Dan stuur ik onze honden toch echt van de bank, of laat ze niet op de bank zolang dat beest er staat.

Aki eigenlijk nooit, hij wordt met regelmaat uitgekafferd of los komen veel honden ook niet zo gezellig aan dat ik geen risico wil nemen dat hij een punt terug maakt. Dat hij dat op een pittige (Duitse herder manier vind ik het altijd, nét iets te overweldigend vaak) zou oplossen is toen hij jong was met de oppas eens gebeurd, en toen Jol op straat aangevallen werd door een loslopende herder zorgde hij er ook voor dat de hond de kans niet kreeg. Dat was voor mij genoeg om te beseffen dat zijn manier van reageren als hij iets niet pikt, net even te veel van het goede kan zijn.
Ik roep dus terug en lijn aan bij het zien van vreemde loslopende honden.
Als de dames er dan ook bij zijn mogen die ook niet buurten bij andere honden.

De dames hebben mij dan wel weer geleerd om te vertrouwen op normale omgang tussen vreemde honden.
Chara is daarin dan echt wel een uitblinker en denk dat zij mij en ook Aki heel veel facetten van de communicatie bij heeft geleerd, zij ook aan Glory trouwens want die was ook wat timide maar is daarin mede door Chara ook gegroeid.
Omdat ik dus de tijd heb genomen om wel eerst op gehoorzaamheid in te zetten, maar daarna ook ging afspreken met een vriendin en zag hoe makkelijk Chara in de omgang met allerlei type honden was/is (klein, groot, angstig of juist wat sacherijnig) durf ik nu weer meer te vertrouwen en wat meer me niet te bemoeien met ze als ze loslopen.