Een Hondenleven

Smoushond schreef: ↑05 okt 2024, 19:15 Dat is het moeilijke inderdaad,het blaffen zorgt ervoor dat de hond verdwijnt.Laatst kwam er een loslopende zwarte Duitse herder op Bertus aflopen. Ik ken deze hond en weet dat hij geen slechte bedoelingen heeft.

Hij had een stok en bleef naast Bertus staan wachten op zijn baas die eraan kwam ,
Bertus flipt dan helemaal en toen ze samen verder liepen was hij dus stil
Achteraf dacht ik misschien had ik gewoon mee moeten lopen met de man en hond of achter ze aan

Soms kan dat inderdaad een positief effect hebben.
Met vorig duo een keer gehad dat het bijna mis ging toen een losloper aan kwam zetten, en mijn honden reageerden niet ok ik kon net op tijd een reactie voorkomen.
Maar eenmaal die hond aangelijnd, merkte ik dat mijn honden destijds negeerden dus vroeg ik om inderdaad maar even een klein stukje dan op te lopen op een stoep, honden van mij wel links, en die van haar rechts. Maar de spanning zowel bij mijn honden als bij haar hond leken te verdwijnen. Mijne negeerden hem verder, en die van haar liep ook vervolgens mee en liep vrij ontspannen verder mee.

Met Chara dit zo op kunnen pakken met de hond van mijn vriendin die toch wel gegrepen was op een bepaald moment en dus ook vanuit angst op voorhand al ging uitvallen. Het scheelde dat ik van/bij haar ook min of meer vertrouwen had en heb, dat zij bij dit soort reacties van honden als ze alleen is, niet negatief reageert/reageerde. En dat had ook een goede uitwerking, ook daarna bleek dat haar hond weer wat relaxter werd.
Helaas is die dan pas weer gegrepen door een loslopende akita kruising, dus even afwachten of hij niet weer een terugval krijgt.

De wat kleinere Glory had trouwens ook wel potentie om honden die ze eng vond aan te blaffen. Eerste zicht op Aak en Chara bij "kennismaken" was ook heel hard blaffen en grommen. We hebben toen niet laten snuffen maar zijn gaan lopen, zij met begeleidster achter ons, en wij met Aki en Chara voorop. Uiteindelijk ging ze over in observeren, en Aak en Chara reageerden niet terug op haar gedrag waardoor eerst wat toenadering met Chara plaats vond, en wat later liep ze ook naast Aki.
Thuis was ze op haar hoede nog een beetje naar Aki toe, maar dat ging verder goed want hij legde haar geen strobreed in de weg.
Buiten de eerste dagen moest ik wel reageren op die neiging dus van haar om heel gespannen op met name grotere honden te willen reageren, en dat is eigenlijk nog wel een beetje zo.. Ik moet vrij vaak bij bepaalde reacties of ontmoetingen aan de lijn haar aanspreken, want door haar houding merk ik dat het ook wel wat kan uitlokken bij andere honden + dat als zij iets doet dat de twee anderen dus ook alert dreigen te worden. Gaan we dus niet doen

Combinatie van ras eigenschappen en manier van opvoeden denk ik.

Denk hier wel verschil te zien in de redenen.
Er zijn er bij (klein en groot) die uit frustratie het doen, vaak als pup lieten de eigenaren die honden continue aan de lijn op alle honden aflopen voor socialisatie. En dan gezellig aan de riem en op straat. Op moment dat eigenaren gaan merken dat niet alle hondeneigenaren dat prettig vinden, moeten ze dat weer gaan afleren en dan zie ik het vaak mis gaan. De honden trekken altijd weer naar alle honden toe, en als ze tegengehouden worden beginnen ze negen van de tien keer te blaffen en te protesteren.

Of ze hebben op die manier al wel eens een snauw en een knauw gekregen van bepaalde rassen, waardoor er dus angst en antipathie is ontstaan bij zowel hond als eigenaar, en dan is het reageren op dat type honden dus ook al geboren.

Soms ook niet geheel onterecht, dat ze als jonge hond opgejaagd zijn los. Of juist in bescherming worden genomen (terecht, maar de fout vind ik dan vaak dat ze de honden vanaf hoogte of vanaf schoot alsnog laten blaffen en grommen..), of nog erger heb ik ook een keer op een hondenschool gezien.. dat die honden dan alsnog voor de grote honden gehouden werden , kontje laten ruiken.. ik was het daar niet helemaal mee eens toen ik het zag gebeuren. Onder mom van geen grote bek hebben naar grote honden, en gedwongen kennismaken

Hier een x-aantal mensen die het normaal vinden, maar zoals gisteren dan ook de hond laten hangen in de lijn al blaffend (deze was opgewonden dus gromde niet) maar dan wel recht op mij en drietal inlopen. Had de man drie seconden gewacht met oversteken dan had ik al weggeweest, nu ben ik zelf dus maar eerder dan hoe ik normaal daar oversteek naar huis toe overgestoken, want ik blijf het een slecht plan vinden om 1 aangelijnde enthousiaste/opgewonden hond richting 3 andere aangelijnde honden te laten schieten, waarvan 2 ook opgewonden raken en 1 gespannen raakt om te peilen waarom de hond zo druk doet.

Maar in veel gevallen vind ik het dus echt wel een beetje dat eigenaren het er ook zelf een beetje naar maken. x-aantal hier hebben andere honden door de jaren heen, en ik blijf het dan knap vinden dat ook de nieuwe honden weer uitvallen, je zou toch verwachten dat je leert van verleden en dat je dingen anders gaat aanpakken.
En uiteraard zijn er honden bij waarbij het dusdanig is ingesleten dat je het er niet meer uit krijgt, maar dan nog denk ik als je het weet, probeer dan iets om het te vermijden maar ga niet niets doen en recht op object van aanblaffen inlopen.
Dat is denk ik dan juist waarom ze het blijven doen, want zoals ik, zal zelf dan ruimte maken om niet af te gaan wachten of het gezellig zal gaan verlopen. De hond heeft dan dus winst om zijn gedrag, want aanblaffen zorgt er dan voor dat datgene verdwijnt wat ze aanblaffen (postbode verhaal)