Een Hondenleven

Wat ik hier heb kun je geen tuin noemen is niet groot/breed, maar achter is het afgesloten omheind met muur, en door de poortdeur kan je door de grote kieren wel e.e.a. zien en komt ook uit op een slop waar veel passanten zijn (buren van 2 straten met de fiets of lopend, buurkinderen, veel mensen met honden die via de slop net als wij naar de straat lopen.

Jong en wat minder jong maar nieuw heb ik eigenlijk altijd zoals je dus blijkbaar zelf al deed, bij blaffen naar binnen gehaald.
Dat is hier de consequentie voor aanslaan op dingen.

In begin, bij de wat minder jonge honden maar nieuw ging ik ze wel halen bij de poort vandaan met name, dus niet roepen of stampen of dingen gooien. En dan naar binnen voor een bepaalde periode.

Later weer vrij naar buiten laten, en als ik dan zelf geluid en reuring hoorde en ze bleven stil, dan beloonde ik dat ook direct zodat ze beseften dat het niet blaffen ok was, en wel aanslaan dus naar binnen moeten betekende.

Betekent niet dat ze op helemaal niets mogen aanslaan, want op bepaald moment paar jaar geleden snapte ik er geen hol van waarom Aak soms zo over de zeik ging. Dus na x3 (en omdat ik toevallig in de tuin bezig was) hoorde ik gegrom en uitvallen bij de poort en ben ik er eigenlijk direct achteraan gelopen.
Dat bleek een hond van verderop die buiten altijd al uit zijn panty ging, maar ineens via de slop ook ging ipv via de voordeur, maar bij onze poort dus Aak ook rook en ging markeren maar ook als Aak buiten was even bij onze poort ging staan grommen.. dus de logica van reageren van Aak snapte ik toen wel.

Maar verzocht om de hond in ieder geval niet meer vlak langs onze kant te laten lopen, of te laten staan zodat er geprovoceerd kon worden.. nu passeert er echt weer van alles en er wordt niet gereageerd door onze honden (en echt niet honden waar ze allemaal vriendjes mee zijn), want dat betekent echt nog steeds dat ik ze naar binnen haal, ze mogen in en uit zeker in de zomer, maar ik wil geen geblaf om niets en dat besef hebben ze wel geloof ik.