Een Hondenleven

Hakkene schreef:Ik was van plan ze in de tuin te begraven. Maar sinds een vos vorig jaar een aantal begraven kippen (die hij zelf vermoord had) heeft opgegraven en een kadaver van een van konijnen heeft opgegraven, denk ik dat ik voor cremeren ga. Ik moet er toch niet aan denken dat ze opgegraven en aangevreten worden[emoji1785]

Het konijn van mijn broer en een paar stukken vacht van een hond liggen ook verspreid over 100 vierkante meter ipv in hun kuil. Dus nu gaan er stukken gaas in 't graf.

Hier hebben we een complete dierenbegraafplaats in onze zijtuin. 12 honden en 6 katten van ons en vrienden. Maar nu gaan we verhuizen. Ik heb er geen enkele moeite mee. Mijn man wel een beetje. Ik vind het begraven van mijn dierbare huisdieren erg waardevol. De kuil graven, afscheid nemen (meestal zijn er vrienden bij), kei erop. Het ritueel dus. Maar daarna heb ik er niets meer mee. De keien raken altijd zoek dus ik heb geen idee meer wie waar ligt. Na de verhuizing zullen we zeker de dieren weer in eigen tuin begraven. Niet als gedenkplaats maar als verwerking. Als het niet zou kunnen, verzin ik wel iets anders. Ik heb geen moeite met destructie zoals bij de dierenarts. Mij mogen ze ook gewoon bij het GFT zetten.