Een Hondenleven

In het seizoen heb ik ze ook heel vaak in de auto. Niet als het vriest en niet boven de 18 graden tussen 10 en 16 maar dat is nog steeds het grootste deel van het jaar en na een boswandeling vinden ze de autobench de komende paar uur dan helemaal prima. Dan liggen ze op elkaar gestapeld in coma. Net zoals ze anders in de mand in de keuken zouden liggen.

Persistence schreef: ↑11 mei 2022, 12:18 Dagopvang hier is een grasveldje met toestellen, waar ze ook in de regen zitten. Dat vind ik helemaal niks.

Hahaha. Ik zie Mira al schuilen in de tunnel. Helemaal ongelukkig.

Nanna schreef: ↑11 mei 2022, 11:33 Net als Martijn zou ik iedere keer dat de telefoon gaat verschieten en mijn van schrik verzakte baarmoeder weer terug op haar plaats moeten frotten.

"Hoi met Saskia. Kan Echo zwemmen?"
"Ja."
"Hoe goed?"
"Waarom?"
"Nee niks."
"Saskia waarom vraag je dat?!"
"We zijn bij het strandje maar nou is ze misschien onder dat bruggetje doorge...Oh daar komt ze net aan!"
"Ja, godverdomme, saskia!! NU terugbrengen!"

Niet. Om de doodsimpele reden dat het mijn honden zijn.

Het leuke aan honden hebben vind ik juist dat het een keer niet gaat over wat werk en andere partijen allemaal willen.
Het dient dus geen doel om die honden weg te regelen. Dan doe ik ze net zo lief helemaal weg. Dat is nog veel praktischer.
Maar honden hebben die er alleen voor de vorm rond lopen en blij worden als een andere auto dan de mijne voor de deur parkeert vind ik echt blinde armoe.

Daarnaast zou ik doodsangsten uitstaan. Het gegeven dat iemand met mijn honden door het bos loopt vind ik alles behalve leuk/handig/efficiënt.
Ik zou elke keer als de telefoon gaat een verschieting beleven.