Een Hondenleven

En toch zijn er heel mensvriendelijke honden die aandacht wel heel leuk vinden maar dan nog steeds niet door iedereen bepoteld willen worden.
Ik vind dat sommige mensen gewoon grenzeloos zijn in hun verwachtingen. Een hond die in balans is heeft ook een bepaalde mate van zelfrespect en wenst zich niet als trekpop te laten gebruiken.

malinois schreef: ↑04 jun 2022, 19:19Xanu wil ook niet gelijk 3 smakkerds van een vreemde, doen ze t toch loopt hij weg en als hij niet weg kan blaft hij hard in je oor en loopt dan weg.

Ik laat het zover niet komen want mensen een tinnitus schreeuwen is toch niet passend ten burele.
Nieuwe mensen mogen nadat ze met mij gesproken hebben best ook even kennis met de hond maken maar dat gebeurt op protocol. Je neemt van mij een koekje aan en dan mag je ze bij je roepen. Meestal komen ze dan graag even dat lekkertje aanpakken maar soms ook niet. Dan blijven ze mij aankijken met de oren naar achter of gaan heel demonstratief met hun kop de andere kant op liggen. Dat wordt gerespecteerd. Het gaat niet gebeuren dat mensen zich dan toch opdringen en als ADHD-pubers dat kunnen begrijpen begrijp jij het ook maar. Goedemiddag.

Hele dagen op kantoor is voor veel honden best zwaar. Hein werd er een beetje gestrest van.
Overigens is dat helemaal geen sociale hond en dan kun je er nog van alles mee, hoor.
Ik vind dat sociale een beetje overschat. Zonder opvoeding heb je nog steeds niets aan een sociale hond.

Oh god. Ik krijg net de foto's.
Mijn god wat ben ik toch verwijfd. Jezus.



Ik was met Mira op de uitkijktoren geklommen en Echo was met haar riemvasthouder beneden.
Ik zeg niet dat het bijzonder is maar voor haar was het dat natuurlijk wel en ze deed het meteen perfect.

Het lijkt me een prettige patiënt voor een fysiotherapeut.
Je ziet het allemaal goed zitten.

Ik kijk naar de oogjes. Theepot of geen theepot.
Vandaag was qua wandeling echt wel heel ongewoon en ze zitten er kennelijk niet mee.
Ja, ze zijn moe achteraf maar dat is een ander proces.

Overigens hebben ze pas ook in een huisje gezeten. Gewoon een week lang niet thuis, met een andere teef in huis, drukke pubers.
En toch gewoon met de nieuwe teef erbij achterin een andere auto en dan gezellig gaan pitten in de parkeergarage.
Ze hebben letterlijk niets verkeerd gedaan. Die andere teef trouwens ook niet. Ze snappen exact wat de bedoeling is.

Lothian schreef: ↑29 mei 2022, 21:12 Taro vindt iedereen gezellig maar wil absoluut niet aangehaald worden door onbekenden. Het initiatief moet vanuit hem komen. Maar die kan ik wel aan anderen meegeven. Hij is dit weekend ook door kinderen uitgelaten, wel altijd met mij erbij natuurlijk.

Hier ook weleens. Ik moet het nu eenmaal combineren.

Mira moest pas achterblijvenen dan 10 meter naar mij toe rennen. Ze had het gewoon maar even te doen maar dat is heel ver buiten wat ze gewend is, zeg maar.
En toch doet ze het gewoon. Zonder te doen alsof ze nu meteen een kutleven heeft. Dat sportieve. Ik vind het fijn.

Vandaag was ik voor mijn werk een dagje met een groep verstandelijk beperkto's naar de tuinen van appeltern.
Honden mogen mee dus dan doe ik dat.
Ik kan de riemen zo uit handen geven aan een willekeurige meneer in orthopedische schoenen en Echo draait er zonder ook maar een uurtje in te oefenen het pootje niet voor om.
Ook niet als ik uit zicht ben. Ook niet met de blaffende sheltie die ze tegenkomt.
Mira is iets verwender maar die kan het ook.

Na anderhalf decennium kuthonden blijf ik het bijzonder vinden. Maar is het dat? Ook weer niet, eigenlijk.

Mijn definitie van sociaal is een bepaalde mate van "zal wel". Het heeft niets met onopmerkzaamheid of gebrek aan energie te maken. Maar ze zijn wel laconiek. Ze zijn domweg niet uit op drama.
Ze hebben wat oefening gehad omdat ze op kantoor koek krijgen van allerlei paradijsvogels maar dat telt meer als ervaring. De oorspronkelijke inslag is er altijd geweest.

Wat is er wel of niet sociaal aan jullie honden?