Een Hondenleven

Een contract is niet verplicht maar je valt wel onder een andere categorie als je het niet hebt, zeg maar.

Niet iedereen heeft een kennel met een kvk.
Als het hondje jonkies heeft gekregen mag je die gewoon aan de buurman verkopen zonder je eerst te melden. Wat zullen we nou beleven?

Een pup met een bij de verkoop bekend gebrek is geen gebrekkig product.
Ook niet als er niets over in het contract staat. Zelfs niet als er in het contract staat dat de pup geen gebreken heeft want je wist het. Een contract beschrijft de realiteit maar verandert hem niet. Je wist het. Dat zijn jullie met elkaar eens.

En zelfs als je wel op die manier je gelijk haalt dan ontbind je daar in principe alleen de koopovereenkomst mee. Geef de hond maar terug, uit het volgende nest krijg je een andere. Dat is een prima oplossing als je het over gebrekkige producten wil gaan liggen hebben.

Voor de duidelijkheid; als je bij mij een pup, Trientje, komt ophalen en het twee weken later een product gaat zitten noemen omdat je geld wil zien moet je verder niet hopen op een gunfactor.
Ik zou hels zijn. Met je juridisch loket-prietpraat.

De knaken er bovenop is omdat je de pech hebt dat de bij de koop bekende navelbreuk slecht uitpakt.
Hoe is dat de verantwoordelijkheid van de fokker?

Over gevoelskwesties gesproken...hoe denk je dat het voelt als je pupkoper na 3 weken bij het juridisch loket de messen staat te slijpen omdat het voorstel de extra kosten te delen kennelijk een affront is.
Ik word er plaatsvervangend verdrietig van.
Ik zou het liefste de koop ongedaan maken, denk ik. Hier is je geld, geef me de pup maar terug.

Ik zie me trouwens al staan met een fooitje en dat iemand anders dan met Mira de uitgefokte teef wegrijdt.
Wat halen mensen zich toch allemaal in hun hoofd.

Random schreef: ↑08 sep 2022, 13:06 De eigenares van de pup heeft daarnaast ook de zorg en de bezorgdheid en het verdriet om een ziek diertje, dat laat zich niet in geld uitdrukken.

Nou. Prima.
Waarom wil je dat gevoel dan toch in knaken afrekenen?
Overigens kun je er zomaar vanuit gaan dat de fokker ook bezorgd en verdrietig is dat het niet goed met de pup gaat. Dat gaat dus gelijk op.

Maar goed, daarom zou ik het dus in eigen hand houden. Je moet als fokker zelf die pup laten behandelen en hem dan pas verkopen. Dan krijg je dat emo-commerciële gehuil niet.
Daarnaast geldt de leeftijd waarop een pup prettig kan verhuizen alleen bij een gezonde pup. Pups die onder het mes moeten en daar weer van moeten herstellen horen gewoon thuis bij mama.